ZAŁOŻENIA, DZIEŁA, TWÓRCY autor: Katarzyna Jarkiewicz

Prezentacja na temat: "ZAŁOŻENIA, DZIEŁA, TWÓRCY autor: Katarzyna Jarkiewicz"— Zapis prezentacji:

1 ZAŁOŻENIA, DZIEŁA, TWÓRCY autor: Katarzyna Jarkiewicz
IMPRESJONIZM ZAŁOŻENIA, DZIEŁA, TWÓRCY autor: Katarzyna Jarkiewicz

2 SPIS TREŚCI podwaliny kierunku powstanie kierunku założenia kierunku
realizacja twórcy impresjonizmu impresjoniści polscy pokłosie impresjonizmu

3 PODWALINY KIERUNKU sprzeciw wobec akademizmu szkoły paryskiej,
zainteresowanie dokonaniami optyki (upowszechnienie się prawa Cheyrela, które głosi, iż oko widząc jakąś barwę zawsze wytwarza barwę przeciwstawną, co w konsekwencji prowadzi do tego, że położone obok siebie na obrazie dwie dowolne barwy oko widzi jako wzajemnie maksymalnie zróżnicowane),

4 PODWALINY KIERUNKU 3. prekursorską rolę w stosunku do impresjonizmu odegrało malarstwo angielskich artystów Williama Turnera i Johna Constable'a oraz wskazówki malujących w plenerze artystów Szkoły Barbizońskiej (m.in.Gustava Courbeta i Jeana Francoisa Milleta), 4. dzięki kontaktom ze sztuką Wschodu, a zwłaszcza z drzeworytem japońskim, impresjoniści zerwali z perspektywą linearną i zaznaczali głębię kompozycji jedynie za pomocą barwy.

5 POWSTANIE KIERUNKU Nazwa „impresjoniści” to sarkastyczne określenie grupy artystów sformułowane przez krytyka Louisa Leroya w piśmie Chiarivari, odnoszące się do słynnego obrazu Claude’a Moneta: Impresja - wschód słońca. Został on wystawiony wraz z innymi pracami grupy malarzy, studiujących w Atelier Gleyère oraz w Académie Suisse, w paryskim atelier fotograficznym Nadara w 1874 roku.

6 Impresja – wschód słońca Claude Monet http://commons. wikimedia

7 POWSTANIE KIERUNKU Impresjoniści nie tworzyli żadnej grupy formalnej i nie wydawali manifestów; byli grupą twórców niezależnych i solidarnych zarazem. W latach 1874 – 1886 wystawiali osiem razy swoje prace w Paryżu prezentując główne założenia kompozycyjne i tematyczne kierunku.

8 ZAŁOŻENIA KIERUNKU Metodą twórczą impression ("wrażenia") jest utrwalenie w dziele sztuki indywidualnych, przelotnych i trudnych do określenia wrażeń i stanów psychicznych (artysta „rejestruje” pędzlem to, co widzi i jak widzi, odchodzi od przesadnie wiernego, a nieraz i wyidealizowanego sposobu przedstawiania rzeczywistości na rzecz szybko zanotowanego gwałtownymi pociągnięciami lub uderzeniami pędzla wrażenia).

9 REALIZACJA Impresjoniści propagowali maksymalne zbliżenie do natury poprzez studia plenerowe oraz subiektywne utrwalanie zjawisk jednostkowych prowadzone w oświetleniu naturalnym i w trakcie obserwacji zmian koloru w zależności od pory dnia.

10 REALIZACJA Główne tematy, takie jak pejzaż i martwa natura, należało namalować tak jak się je dostrzegało w danej chwili, respektując zamgloną warstwę powietrza i eliminując zarówno koloryt lokalny, jak również czerń cienia, który w malarstwie impresjonistycznym był utrwalany w błękitach.

11 REALIZACJA W celu oddania bogactwa wrażeń barwnych impresjoniści posługiwali się metodą dywizjonizmu, polegającą na tworzeniu plamy barwnej z kładzionych oddzielnie obok siebie drobnych, nieregularnych plamek farby i ograniczeniu palety do czystych barw widma słonecznego.

12 REALIZACJA Plamki farb wzajemnie oddziałują na siebie i przy patrzeniu na obraz z pewnej odległości łączą się w siatkówce oka patrzącego, wywołując wrażenie intensywnych, świetlistych plam barwnych, niemożliwych do osiągnięcia przez mieszanie farb na palecie.

13 TWÓRCY IMPRESJONIZMU Edouard Manet - nazwany "ojcem" impresjonistów, nigdy nie stosował metody dywizjonistycznej i nie brał udziału w wystawach impresjonistów, choć jak większość artystów tego kierunku fascynował się japońskim drzeworytem; pod koniec życia z powodu choroby oczu malował pastelami.

14 TWÓRCY IMPRESJONIZMU W 1863 roku jury Oficjalnego Salonu odrzuciło jego dwa obrazy: Śniadanie na trawie i Olimpię uznając je za skandaliczne, dlatego artysta wystawił je w Salonie Odrzuconych. Inne dzieła artysty to: Balkon, Chłopiec z piszczałką, Barka Moneta.

15 Śniadanie na trawie Édouard Manet http://commons. wikimedia

16 Olimpia Édouard Manet http://commons. wikimedia

17 TWÓRCY IMPRESJONIZMU Claude Monet - analizował współzależność światła i koloru, wprowadził zasadę dywizjonizmu i ograniczenie palety do barw widma słonecznego. Duże znaczenie miała jego podróż do Anglii w czasie wojny francusko – pruskiej w 1870 roku, kiedy poznał dzieła Johna Constable'a i Williama Turnera.

18 TWÓRCY IMPRESJONIZMU W 1873 założył pływające atelier na łodzi w celu lepszej obserwacji pejzaży znad Sekwany. Po 1890 roku tworzył serie obrazów przedstawiające ten sam motyw w różnym oświetleniu, np. Dworzec Saint Lazare, Katedra w Rouen, Wenecja, Nenufary. często zacierał kontury tworząc na wpół abstrakcyjne formy złożone z drobnych barwnych plam.

19 Katedra w Rouen Claude Monet http://commons. wikimedia

20 Japoński mostek Claude Monet http://commons. wikimedia

21 TWÓRCY IMPRESJONIZMU August Renoir - we wczesnym okresie swej twórczości malował głównie realistyczne sceny figuralne w ciemnej gamie barwnej, którą rozjaśnił i zróżnicował pod wpływem studiów plenerowych, tematykę stanowiły martwe natury, portrety, pejzaże.

22 TWÓRCY IMPRESJONIZMU Po 1881 roku, dzięki podróży do Włoch, zmienił styl i częściowo odszedł od impresjonizmu, koncentrując się bardziej na rysunku wygładził fakturę i ograniczył paletę do chłodnych tonów; po tym klasycyzującym okresie, ok roku powrócił do światła i koloru, tym razem z przewagą ostrych czerwieni. Główne prace to: Maki, Moulin de la Galette, Huśtawka, Śniadanie wioślarzy.

23 Moulin de la Galette August Renoir http://commons. wikimedia

24 Huśtawka August Renoir http://commons. wikimedia

25 TWÓRCY IMPRESJONIZMU Edgar Degas - interesował go problem ruchu baletnic, koni i jeźdźców, podejmował również temat kobiet podczas toalety, stosował barwy lokalne, często posługiwał się techniką pasteli, podczas pracy korzystał ze zdjęć fotograficznych, bowiem w przeciwieństwie do innych impresjonistów nie malował w plenerze. Reprezentatywne obrazy to: Dżokeje przed biegiem, Klasa tańca, Kąpiel, Absynt, Błękitne tancerki.

26 Tancerka Edgar Degas http://commons. wikimedia

27 Miednica Edgar Degas http://commons. wikimedia

28 TWÓRCY IMPRESJONIZMU Camille Pissarro - malował głównie pejzaże, widoki Paryża i jego okolic, nacechowane subtelnym kolorytem i przesycone światłem, często ożywiał obrazy postaciami przechodniów lub wieśniaków pracujących w polu. Główne prace to: Dyliżans w Louveciennes, Czerwone dachy, Kobieta na polu, Bulwar Montmartre nocą, Jesienny sad.

29 Bulwar Montmartre Camille Pissarro http://commons. wikimedia

30 TWÓRCY IMPRESJONIZMU Alfred Sisley - malarz francuski pochodzenia angielskiego, malował głównie pejzaże z okolic Paryża, odznaczające się delikatnym kolorytem, oddające przejrzystość powietrza, grę refleksów świetlnych na wodzie i śniegu. Niektóre prace to: Widok Montmartre, Powódź w Port-Marly, Śnieg w Louveciennes, Kanał w Loing.  

31 Powódź w Port-Marly Alfred Sisley http://commons. wikimedia

32 TWÓRCY IMPRESJONIZMU Bertha Morisot - malowała nastrojowe sceny z postaciami kobiet i dzieci, obrazy wyróżniające się migotliwością i srebrzystym światłem. 

33 Kołyska Bertha Morisot http://commons. wikimedia

34 IMPRESJONIŚCI POLSCY We francuskiej wersji kierunek został przeniesiony do Polski przez Józefa Pankiewicza i Władysława Podkowińskiego, bliskie impresjonizmowi było malarstwo Aleksandra Gierymskiego, Olgi Boznańskiej, Leona Wyczółkowskiego.

35 W altanie Aleksander Gierymski Prawa autorskie: Witold Raczunas, za:

36 Portret dziewczynki Józef Pankiewicz Prawa autorskie: Witold Raczunas, za:

37 Łubin w słońcu Władysław Podkowiński Prawa autorskie: Witold Raczunas, za:

38 Dziewczynka z chryzantemami Olga Boznańska Prawa autorskie: Witold Raczunas, za:

39 Rybacy brodzący Leon Wyczółkowski Prawa autorskie: Witold Raczunas, za:

40 POKŁOSIE IMPRESJONIZMU
Ok. roku 1880 doszło do zreformowania impresjonizmu przez Georges'a Seurata poprzez zastąpienie lirycznej improwizacji ścisłą metodą budowania obrazu z wykorzystaniem naukowych zdobyczy optyki, analizy światła i koloru, fizjologii i psychologii widzenia.

41 POKŁOSIE IMPRESJONIZMU
Zwolennicy neoimpresjonizmu, m.in. Camille Pissarro, Paul Signac, Henri Cross, pierwszą wystawę zorganizowali w Salonie Niezależnych w 1884 roku, w płótnach swych stosowali zasadę dywizjonizmu i technikę pointylizmu polegającą na malowaniu drobnymi punktami czystej farby - najsłynniejszym obrazem neoimpresjonizmu jest La grande Jatte Seurata.

42 POKŁOSIE IMPRESJONIZMU
Technikę pointylistyczną stosował również Paul Signac w dziele Źółte żagle oraz Georges Seurat w pracy Niedzielne popołudnie na wyspie Grande Jatte.

43 Niedzielne popołudnie na wyspie Grande Jatte Georges Seurat

44 POKŁOSIE IMPRESJONIZMU
W latach nastąpił odwrót od impresjonizmu, i powstanie kierunku postimpresjonistycznego, który reprezentowali silnie zindywidualizowani twórcy: Vincent van Gogh, Paul Gauguin, Paul Cézanne oraz Henri Toulouse-Lautrec (ten ostatni zachował najwięcej elementów impresjonistycznych).

45 POKŁOSIE IMPRESJONIZMU
Postimpresjoniści kontynuowali kolorystyczne poszukiwania, a zarazem odrzucili wiele zasad pierwotnego impresjonizmu, starali się uwolnić obraz od naśladownictwa natury, czyli koncepcji mimesis, kładli nacisk na autonomiczność dzieła malarskiego.

46 BIBLIOGRAFIA Prezentacje wykonano na podstawie:
S. Sproccati, Przewodnik po sztuce. Artyści i ich dzieła. Style i kierunki od XIV wieku do współczesności, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2003, The impressionists. Handbook. A history of impressionism. The life and works, London 1999.