DROGI ZAKAŻENIA, PROFILAKTYKA

Prezentacja na temat: "DROGI ZAKAŻENIA, PROFILAKTYKA"— Zapis prezentacji:

1 DROGI ZAKAŻENIA, PROFILAKTYKA
MENINGOKOKI DROGI ZAKAŻENIA, PROFILAKTYKA

2 NIEPOKOJĄCE STATYSTYKI
Jedno na dziesięcioro dzieci z Inwazyjną Chorobą Meningokokową umiera w wyniku zakażenia meningokokami. Co piąte dziecko po przebytej Inwazyjnej Chorobie Meningokokowej ma trwałe następstwa jak niedosłuch, zmiany w mózgu, napady drgawek czy utrata kończyn (amputacja z powodu zmian martwiczych). Co czwarty nastolatek może być bezobjawowym nosicielem meningokoków grupy C.

3 CO TO SĄ MENINGOKOKI? Meningokoki (Neisseria meningitidis) - to groźne bakterie zwane dwoinkami zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, wywołujące niebezpieczne dla zdrowia i życia człowieka choroby.

4 CHOROBY MENINGOKOKOWE
Choroba meningokokowa (IChM) to ciężkie inwazyjne zakażenia wywoływane przez bakterię Neisseria meningitidis – meningokoki. Przebiega najczęściej jako: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i / lub posocznica (sepsa) Cechuje się: gwałtownym przebiegiem, wymaga wczesnego rozpoznania i natychmiastowego leczenia.

5 CHOROBY MENINGOKOKOWE
Neisseria meningitidis może dodatkowo wywoływać: zapalenie gardła, płuc, ucha środkowego, osierdzia, wsierdzia, stawów, i inne schorzenia.

6 DROGI ZAKAŻENIA Do zakażenia dochodzi na skutek kontaktu z bezobjawowym nosicielem lub osobą już chorą. Przenoszenie meningokoków odbywa się: drogą kropelkową (podczas kaszlu lub kichania), przez kontakt bezpośredni (np. podczas pocałunku), przez kontakt pośredni (np. korzystając ze wspólnych naczyń czy sztućców).

7 KTO MOŻE SIĘ ZARAZIĆ? Na zakażenie meningokokami narażeni są wszyscy, niezależnie od płci czy wieku. Jednak największe grupy ryzyka stanowią: dzieci w wieku od 2 miesięcy do 5 lat młodzież między 11 a 24 rokiem życia ( w tym wieku notowany jest szczyt zachorowań). Około 20% wszystkich zachorowań dotyczy nastolatków.

8 OBJAWY CHORÓB MENINGOKOKOWYCH
Okres wylęgania Choroby Meningokokowej wynosi od 2 do 7 dni. Początek IChM może imitować zwykłe przeziębienie, dlatego nie zawsze jest odpowiednio szybko rozpoznana. Może też mieć gwałtowny początek, wtedy na ogół przebieg jest bardzo ciężki.

9 OBJAWY CHORÓB MENINGOKOKOWYCH
Choroba meningokokowa wymaga zawsze leczenia antybiotykami w warunkach szpitalnych. Ważne jest aby leczenie było rozpoczęte jak najszybciej. W walce z chorobą liczy się każda godzina, a nawet minuta. Tylko właściwe leczenie może uratować choremu życie i uchronić go przed powikłaniami. W przypadkach o bardzo szybkim, piorunującym przebiegu nawet antybiotyki zastosowane w pierwszych godzinach choroby, mogą nie być skuteczne.

10 Natychmiast skontaktujmy się
CO POWINNIŚMY ZROBIĆ? Natychmiast skontaktujmy się z lekarzem. Opiszmy dokładnie objawy i wspomnijmy, że naszym zdaniem może to być zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub posocznica.

11 CO POWINNIŚMY ZROBIĆ? Jeśli nie możemy wezwać lekarza, natychmiast zawieźmy chorego do lekarza. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i posocznica wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej.

12 PROFILAKTYKA ZAKAŻEŃ Profilaktyka zakażeń wywołanych przez bakterie Neisseria meningitidis grupy C polega przede wszystkim na: szczepieniach ochronnych, oraz przyjmowaniu antybiotyków profilaktycznie po kontakcie z osobą chorą. Szczepienia przeciwko meningokokom grupy C należą do szczepień zalecanych w Programie Szczepień Ochronnych. Szczepienie chroni przed zakażeniem meningokokami grupy C i nie zabezpiecza przed zakażeniem meningokokami grupy B (obecnie nie ma na świecie szczepionki przeciw grupie B).

13 PROFILAKTYKA ZAKAŻEŃ W profilaktyce zakażeń meningokokowych grupy C ważne jest: przestrzeganie podstawowych zasad higieny osobistej, zasłanianie ust podczas kichania, kaszlu (meningokoki giną szybko pod wpływem detergentów), unikanie ryzykownych zachowań (picie z jednaj butelki, dzielenie się kanapkami, słodyczami, palenie tego samego papierosa, używanie wspólnych sztućców, pocałunki).

14 KIEDY I KOGO SZCZEPIĆ? Szczepionki są szczególnie wskazane dla osób z grup ryzyka, w szczególności dla: dzieci w wieku od miesiąca życia do 5 lat, młodzieży w wieku od 11 lat do 24 lat, osób narażonych na zachorowanie w wyniku bezpośredniego, stałego kontaktu (np. żłobek, przedszkole, studenci, osoby podróżujące w regiony endemiczne i epidemiczne),

15 KIEDY I KOGO SZCZEPIĆ? pacjenci z wybranymi zaburzeniami odporności, osoby wyniszczone, pacjenci z niedoborami odporności Zaleca się: u niemowląt i małych dzieci szczepienie przeciw meningokokom grupy C wykonać w ciągu pierwszych 18 miesięcy życia (1,5 roku) – wczesne rozpoczęcie szczepienia (w 2 – 6 miesiącu życia) zapewnia najlepszą ochronę;

16 KIEDY I KOGO SZCZEPIĆ? u nieszczepionych wcześniej dzieci starszych i nastolatków szczepienie przeciw meningokokom grupy C uzupełnić jak najszybciej. Szczepienie można wykonać w dowolnym momencie – należy wcześniej skonsultować je z lekarzem.

17 ZAPAMIĘTAJ! Nie pij z jednego naczynia (szklanki, kubka, butelki),
Nie pij soczków tą sama rurką z jednego kartonika, Nie używaj tych samych sztućców, Nie dawaj sobie tak zwanego „GRYZA” - odłam, odkrój – tak się podziel, Nie pal tego samego papierosa, Unikaj osób kichających i kaszlących, sam zasłaniaj usta i nos przy kichaniu czy kaszlu, DBAJ O HIGIENĘ – myj ręce, używaj chusteczek jednorazowego użytku.