NADŁAMANA TRZCINA NADŁAMANA TRZCINA S.M. IMELDA KOSMALA CSSF.

Prezentacja na temat: "NADŁAMANA TRZCINA NADŁAMANA TRZCINA S.M. IMELDA KOSMALA CSSF."— Zapis prezentacji:

1 NADŁAMANA TRZCINA NADŁAMANA TRZCINA S.M. IMELDA KOSMALA CSSF

2 Nad wodą, nad czystą szarą wodą
trzcina łopocze na wietrze listkami brzęczy, podzwania szeleści, szemrze, szepce chwieje się, drży. Wiatr ją pogania to w prawo, to w lewo, to w tył. Ona w miejscu stoi główką brązową chwieje chciałaby iść, lecz się boi.

3 Wiatr ją tarmosi, szaleje.
Idź – szepce – idź, rozwieję przed tobą głąb wody. Lecz dokąd ma iść? Sama nie wie jeszcze. Opiera się wiatrom, prostuje kiść i znowu lęku napawa się dreszczem.

4 Dziwi się sobie wiotka trzcina
któż ją opieką otoczy? Ma tylko pretensje do siebie: Słabszam od wiatru, co mnie kolebie.

5 Ot niepotrzebne zielsko nerwowe
co się płaszczy przed byle podmuchem przed byle czym pochyla głowę. Wiotkie to ciałem i chwiejne duchem.

6 Nad wodą wielką i czystą
nadłamana skarży się trzcina głowę spuściła ku wodzie nisko: Żem słaba, czy to moja wina? Tak biedne zielsko sobie myśli. Aż tu pochylił się KTOŚ, położył ręce na nadłamanej, wiotkiej kiści. Złamie na pewno – szepnęła w męce.

7 Lecz nie. Wyprostował i rzekł:
Zostaniesz trzciną, to moja wola nie dam ci siły cedrów libańskich ni dębów mocy. Zamierzeń Pańskich nigdy nie zgłębi świat.

8 Tyś trzciną moją, a jam twój
WIATR.