Międzynarodowe rynki pieniądza

Prezentacja na temat: "Międzynarodowe rynki pieniądza"— Zapis prezentacji:

1 Międzynarodowe rynki pieniądza
dr Mirosław Budzicki

2 Struktura wykładu Geneza globalnych rynków finansowych
Globalny rynek walutowy Podmioty na międzynarodowym rynku finansowym

3 1. Geneza globalnych rynków finansowych
W XX i XXI wieku wzrost znaczenia procesów globalizacyjnych doprowadził do internacjonalizacji rynków finansowych oraz obrotu instrumentami finansowymi. Umiędzynarodowieniu handlu sprzyjał też rozwój nowoczesnej technologii, liberalizacja prawa, wzrost znaczenia przepływów globalnych i wzrost popytu na kapitał. W tym okresie zaczęły rozwijać się eurorynki: pieniężny (obejmujący instrumenty rynku pieniężnego, w tym w szczególności lokaty i depozyty), walutowy oraz kapitałowy (głównie obligacje). Wg K. Zabielskiego silnymi bodźcami globalizacyjnymi były: „w okresie zimnej wojny” lokowanie przez kraje socjalistyczne USD w Europie (w obawie przed ich blokadą w Stanach Zjednoczonych) i następnie dalej ich pożyczanie w 1974 r. napływ na rynek finansowy strumieni petrodolarów deficyt budżetowy i płatniczy Stanów Zjednoczonych Wprowadzane przez niektóre kraje (głównie Stany Zjednoczone) bariery prawne ograniczające mobilność kapitału

4 Zalety i wady procesu globalizacji
Ograniczenie barier administracyjnych i liberalizacja handlu Większa koncentracja i mobilność kapitału Stymulacja gospodarczej współpracy międzynarodowej Otwarty i łatwy dostęp do lokalnych rynków finansowych Dla inwestorów - niezależność od urzędów regulacyjnych Silny wzrost konkurencji na rynku WADY: Ograniczona kontrola państwa i eksterytorialność obrotu – słaba znajomość zawieranych transakcji Większy wolumen i mobilność kapitału mogą powodować krótkookresowe zaburzenia lub kryzysy na lokalnych rynkach finansowych Osłabienie roli narodowej polityki gospodarczej

5 2. Globalny rynek walutowy
Rynek walutowy jest segmentem rynku finansowego, na którym przedmiotem obrotu są waluty. Rozliczenia transakcji dokonywane są kasowo (natychmiast po zawarciu transakcji) bądź terminowo. Waluty łączone są w pary i dlatego notowania podawane są dla określonych par walutowych (EUR/PLN, USD/PLN itd.). Kurs pary walutowej wyznacza popyt i podaż, a określa stosunek konwersji waluty bazowej na walutę kwotowaną. Na świecie transakcje wymiany walut dokonywane są przede wszystkim na rynku pozagiełdowym - Forex (skrót pochodzi od ang. Foreign Exchange). Obrót podlega bardzo ograniczonej kontroli ze strony instytucji państwowych i trwa nieprzerwanie pięć dni w tygodniu przez 24h. Poza tym istnieją inne platformy handlu, a także brokerzy pośredniczący w transakcjach. Transakcje przeprowadzane są przede wszystkim pomiędzy instytucjami bankowymi. Inwestorzy indywidualni oraz instytucjonalni realizują swoje zlecenia na rynku za pośrednictwem banków.

6 Funkcje i rola rynku walutowego
Informacyjna i cenotwórcza – wycena wartości narodowych walut oraz określanie na podstawie kształtowania się relacji popytu i podaży kursu wymiany dla par walutowych Wymiana walut Ograniczanie lub całkowita eliminacja ryzyka walutowego w działalności gospodarczej, szczególnie poprzez zawieranie transakcji terminowych czy transakcji z wykorzystaniem instrumentów pochodnych Spekulacja – przejmowanie ryzyka walutowego w celu uzyskiwania ponadprzeciętnych wyników

7 3. Podmioty na międzynarodowym rynku finansowym
Uczestników globalnego rynku finansowego możemy podzielić na: generujących popyt i podaż – jednostki państwowe, banki, inwestorzy korporacyjni (w tym szczególnie eksporterzy i importerzy) oraz instytucjonalni finansowi, a także osoby prywatne; pośredniczących w zawieraniu transakcji – brokerzy, instytucje bankowe; kreujących otoczenie rynkowe i określających prawne ramy systemowe obowiązujące wszystkich uczestników – instytucje państwowe, w tym w szczególności banki centralne. Nie wszystkie podmioty mają identyczny dostęp do notowań na rynku walutowym. Przykładowo banki, będące najaktywniejszymi uczestnikami rynku, mogą realizować transakcje po kursach rynkowych, podobnie jak korzystające z ich pośrednictwa duże korporacje i instytucje finansowe. Dla pozostałych uczestników notowania mogą czasami nawet znacząco odbiegać od warunków rynkowych, co wynika z konieczności opłacenia kosztów pośrednictwa.