Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
OpublikowałSerafina Radzki Został zmieniony 10 lat temu
4
. W latach 1915-1923 był uczniem Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie, następnie w latach 1923-1927 studiował matematykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1930 uzyskał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1929-1934 pracował w I Katedrze Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1976 otrzymał doktorat honoris causa uniwersytetu w Zagrzebiu. Wielokrotnie wykładał na uczelniach poza granicami Polski, dając semestralne wykłady oraz przemówienia konferencyjne w wielu krajach. Ogółem wykładał w 60 ośrodkach matematycznych świata.
7
Był autorem ponad 60 prac naukowych i twórcą wielu twierdzeń o fundamentalnym znaczeniu dla wielu działów matematyki. Styl pracy Banacha, jego niezwykła intuicja naukowa, bezpośredniość i otwartość pozwoliły mu (wraz z Steinhausem) na stworzenie Lwowskiej Szkoły Matematycznej. W 1924 został członkiem-korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, od 1931 członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członkiem przybranym (1923) i członkiem czynnym (1927) Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członkiem założycielem (1919) Polskiego Towarzystwa Matematycznego i jego wiceprezesem (1932–1936) oraz prezesem (1939–1945). W 1930 otrzymał nagrodę naukową miasta Lwowa. W latach 1936–1939 był wiceprzewodniczącym Komitetu Matematycznego Rady Nauk Ścisłych i Stosowanych. W 1939 PAU przyznała mu wielką nagrodę.
10
Doktoryzował się w 1923 na Uniwersytecie Warszawskim (jego promotorem był Stefan Mazurkiewicz), dwa lata później habilitował się. W latach 1937-1946 był sekretarzem w Zarządzie Głównym PTM. Od 1945 r. we Wrocławiu. Jeden z założycieli czasopisma matematycznego Colloquium Mathematicum, przyczynił się też do szybkiego wznownienia po wojnie wydawania Fundamenta Mathematicae oraz Studia Mathematica. Słynny z ogromnego poczucia humoru. Organizowane przezeń spotkania matematyków zwane knasteriami przeszły do historii tej dyscypliny w Polsce.
13
matematykkryptolog
14
Marian Adam Rejewski (ur. 16 sierpnia 1905 w Bydgoszczy, zm. 13 lutego 1980 w Warszawie) – polski matematyk i kryptolog, który w 1932 roku złamał szyfr Enigmy, najważniejszej maszyny szyfrującej używanej przez hitlerowskie Niemcy. Sukces Rejewskiego i współpracujących z nim kryptologów z Biura Szyfrów, między innymi Henryka Zygalskiego i Jerzego Różyckiego, umożliwił odczytywanie przez Brytyjczyków zaszyfrowanej korespondencji niemieckiej podczas II wojny światowej przyczyniając się do wygrania wojny przez aliantów.
15
Wybrałam Mariana Rejewskiego ponieważ, odegrał dla Polski i świata bardzo ważną rolę. Udało mu się rozszyfrować nową maszynę szyfrującą Niemców. Dzięki niej Alianci wiedzieli o zaszyfrowanych planach wrogów. Był to bardzo pracochłonny wyczyn ponieważ Enigma miała mnóstwo różnych kodów.
16
http://pl.wikipedia.org
17
Anna Cieśniewska
Podobne prezentacje
© 2024 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.