Temat nr 4 : Tabliczki tytułowe ( PN-EN ISO 7200:2007)

Prezentacja na temat: "Temat nr 4 : Tabliczki tytułowe ( PN-EN ISO 7200:2007)"— Zapis prezentacji:

1 Temat nr 4 : Tabliczki tytułowe ( PN-EN ISO 7200:2007)
każdy rysunek powinien być opatrzony tabliczką tytułową tabliczka tytułowa powinna składać się z kilku przylegających prostokątów

2 Temat nr 5 : Części arkusza rysunkowego ( PN-ISO 9431:1994 )
Powierzchnię arkusza dzieli się na : część rysunkową część tekstową (opisową ) tabliczkę tytułową

3 część rysunkowa rysunki rozmieszcza się w układzie rzędów i kolumn rysunek główny – w lewym górnym rogu arkusza układ rysunków nie może kolidować z miejscami zagięć arkusza do formatu A4

4 2. część tekstowa - podaje się wszystkie informacje konieczne do zrozumienia treści rysunku ( oprócz tych, które umieszcza się bezpośrednio przy rysunku ) : a) objaśnienia (specjalnych symboli, określeń skrótów, jednostek wymiarowych ) b) instrukcje (dot. materiału, realizacji, obróbki powierzchni, itp. ) c) powołania (dot. rysunków uzupełniających lub dokumentów związanych ) d) rysunek orientacyjny e) tabliczkę zmian

5 Przykłady : część rysunkowa część tekstowa tabliczka tytułowa

6 część rysunkowa część tekstowa tabliczka tytułowa

7 Oznaczenie Przedmiot zmian Data Podpis
5 mm (min) objaśnienia instrukcja powołania rys. orientacyjny tabliczka zmian tabliczka tytułowa

8 Temat nr 6 : Pismo ( PN-EN ISO 3098-0 : 2002 PN-EN ISO 3098-2 : 2002

9 Zasady ogólne a) odstępy miedzy znakami – dwukrotna grubość linii pisma można zmniejszyć do jednej grubości linii wymiary – wielkość nominalną określa wysokość zarysu wielkich liter 1,8 mm ; 2,5 mm ; 3,5 mm ; 5 mm ; 7 mm ; 10 mm ; 14 mm ; 20 mm c) kąt nachylenia pisma pochyłego – 75o

10 rodzaje pisma pismo rodzaju A ( proste lub pochyłe ) (14/14)h pismo rodzaju B (proste - zalecane lub pochyłe) (10/10)h

11 Temat nr 7 : Wymagania dotyczące rzutów
( PN-ISO :2006) * stosuje się trzy różne metody * metodę oznaczania strzałkami ( zalecana) rzutowanie według metody pierwszego kąta (metoda E ) rzutowanie według metody trzeciego kąta (metoda A)

12 METODA OZNACZANIA STRZAŁKAMI
1. Postanowienia ogólne rzut dający najwięcej informacji o przedmiocie powinien być stosowany jako widok z przodu lub rysunek główny każdy rzut (oprócz głównego) powinien być jasno zidentyfikowany wielką literą, powtórzoną blisko strzałki identyfikującej kierunek rzutowania

13 literę umieszcza się nad strzałką lub
z prawej strony (zgodnie z kierunkiem czytania ) oznaczone rzuty dopuszcza się umieszczać dowolnie względem rysunku głównego wielkie litery identyfikujące rzuty umieszcza się nad rzutami

14 A B C D F E A symbol graficzny

15 2. Wybór rzutów ( łącznie z przekrojami i kładami )
należy ograniczyć liczbę widoków, przekrojów i kładów do niezbędnego minimum unikać niewidocznych zarysów i krawędzi unikać zbytecznego powtarzania szczegółów

16 3. Rzuty cząstkowe gdy nie ma potrzeby rysowania pełnego rzutu – stosuje się rzut cząstkowy ograniczony linią ciągłą cienką zygzakową przedmioty symetryczne – mogą być rysowane jako część z całości z pokazaniem linii symetrii

17 X Y 4. Specjalne położenie rzutu
gdy jest to konieczne można umieszczać rzut w innym położeniu niż wskazane strzałką identyfikującą należy kolejno podać: identyfikację rzutu ( wielka litera) strzałkę o zarysie łuku c) kąt obrotu X Y

18 RZUTOWANIE wg METODY PIERWSZEGO KĄTA
(b) (e) (f) (c) (d) symbol graficzny

19 RZUTOWANIE wg METODY TRZECIEGO KĄTA
(b) (e) (f) (c) (d) symbol graficzny