Krótka historia matematycznych odkryć

Prezentacja na temat: "Krótka historia matematycznych odkryć"— Zapis prezentacji:

1 Krótka historia matematycznych odkryć

2 Ok p.n.e. Datowane na ten okres babilońskie tablice wyjaśniają, jak rozwiązywać równania kwadratowe.

3 Ok r. p.n.e. Papirus Rhinda, starożytny zwój znajdujący się obecnie w British Museum, podaje pierwsze dokładniejsze przybliżenie liczby π jako 256 podzielone przez 81.

4 ok. 500 r. p.n.e. Pitagoras z Samos formułuje słynne twierdzenie o trójkątach prostokątnych: kwadrat przeciwprostokątnej jest równy sumie kwadratów przyprostokątnych.

5 II w. n.e. Ptolemeusz rozwija trygonometrię i wykorzystuje ją w astronomii.

6 VII w. n.e. Hinduski matematyk Brahmagupta tworzy pierwszy znany tekst, w którym zero traktowane jest jak odrębna liczba

7 XIII w. Włoski matematyk Fibonacci jako pierwszy w Europie stosuje arabsko-hinduskie cyfry. W 1299 roku władze Florencji „zakazują” używania zera.

8 XV w. Hinduski matematyk Madhava z Sangamagramma odkrywa wzór na liczbę π. Dowód na niewymierność tej liczby podał J. H. Lambert dopiero w 1761 r

9 XVII w. Rene Descartes tworzy geometrię kartezjańską, która przekłada geometrię na język liczb – to teoria leżąca u podstaw nawigacji satelitarnej. Izaak Newton i Gottfried Leibniz kładą fundamenty pod rachunek całkowy i różniczkowy.

10 1637 r Pierre de Fermat formułuje swoje Wielkie Twierdzenie, które głosi: „Jeżeli liczba naturalna n jest większa od 2, równanie an + bn = cn, nie ma rozwiązań dla niezerowych liczb naturalnych a, b i c”. Zostało ono udowodnione dopiero w 1994 roku

11 1735 r Leonhard Euler podaje nowy wzór:
Wzór ten przyczynił się do nowych odkryć dotyczących liczb pierwszych.

12 1792 r Piętnastoletni Carl Friedrich Gauss podaje wzór liczenia prawdopodobieństwa, że dana liczba jest liczbą pierwszą.

13 1854 r Bernhard Riemann odkrywa hiperprzestrzeń, obliczenia geometryczne w więcej niż trzech wymiarach.

14 1874 r Niemiecki matematyk Georg Cantor dowodzi, że jest wiele różnych rodzajów nieskończoności.