Lizbona projekt nr PL1-ESF

Prezentacja na temat: "Lizbona projekt nr PL1-ESF"— Zapis prezentacji:

1 Lizbona projekt nr 2013-2-PL1-ESF03-43085
Innowacyjne formy zapewnienia jakości w nadzorze pedagogicznym i pracy szkoły w programie Zagraniczna Mobilność szkolnej kadry edukacyjnej w ramach projektów instytucjonalnych ESF POKL

2 Portugalia - podstawowe informacje
rok przystąpienia do UE: 1986 powierzchnia  km² liczba mieszkańców 10,6 mln waluta euro od 1999 r. Członek strefy Schengen od 1991 r.

3 Portugalia kraj o bogatej historii wypraw i odkryć geograficznych
Przez ponad trzy tysiące lat przez terytorium dzisiejszej Portugalii przetaczały się rozmaite cywilizacje: swój ślad pozostawiły tam kultury Fenicjan, Greków, Celtów, Kartagińczyków, Rzymian i Arabów W XV w. nieustraszeni portugalscy żeglarze pod wodzą Vasco da Gamy odkrywali nowe terytoria, przyczyniając się do rozkwitu zamorskich posiadłości Portugalii. Założony w roku 1290 Uniwersytet w Coimbrze jest jednym z najstarszych uniwersytetów w Europie Historia Portugalii wywarła ogromny wpływ na kulturę tego kraju: w architekturze i sztuce widoczne są wpływy mauretańskie i orientalne Portugalia może się poszczycić wieloma artystami. Do najsłynniejszych portugalskich poetów należą Luís de Camões i Fernando Pessoa. W ciągu ostatnich dziesięcioleci światową sławę zyskało kilku portugalskich piłkarzy, mianowicie Eusébio, Luís Figo i Cristiano Ronaldo.

4 Lizbona Lizbona jest stolicą i największym miastem Portugalii. Leży na siedmiu wzgórzach na wybrzeżu Atlantyku nad ujściem rzeki Tag. Jest najbardziej wysuniętą na zachód stolicą w kontynentalnej Europie. Lizbona leży w subtropikalnym klimacie śródziemnomorskim z łagodnymi zimami i gorącym latem. Najcieplejszym miesiącem w Lizbonie jest sierpień. Temperatura w tym okresie sięga od 26 do 32°C w ciągu dnia. Sezon letni trwa zwykle ok. 6 miesięcy - od maja do października. Wśród wszystkich europejskich metropolii Lizbona ma najcieplejsze zimy ze średnią temperaturą 15°C w ciągu dnia.

5 dzielnice Dzielnica Belem, znajdująca się u ujścia rzeki Tag, to kolebka dawnej świetności Portugalii. To stąd w 1497 r. Vasco da Gama wypłynął do Indii. Kiedy słynny żeglarz powrócił, król Manuel I, rozpoczął dla uczczenia jego triumfu budowę klasztoru Hieronimitów. Klasztor Hieronimitów - uważany jest za najznakomitszą budowlę Lizbony. Budowę klasztoru rozpoczęto w 1502 roku, a skończono w Budynek uważany jest za perłę stylu manuelińskiego, który jest połączeniem gotyku oraz renesansu. Charakteryzują go motywy morskie, marynistyczne i orientalne. Całość sprawia niesamowite wrażenie, zwiedzając wnętrze zobaczymy sześć centralnych kolumn, imitujących pnie palm, których gałęzie tworzą  u góry łagodne łuki sklepienia żebrowego. W klasztorze znajdują się groby króla Manuela I i jego żony Marii Aragońskiej oraz króla Jana III i jego żony Katarzyny Habsburg. Są też tam nagrobki żeglarza Vasco da Gamy i pisarza Luisa de Camões. Klasztor ten wpisał się również w historię Unii Europejskiej. 3 grudnia 2007 roku, podczas szczytu Unii Europejskiej, na terenie klasztoru podpisano formalnie tzw. Traktat Reformujący Unię Europejską, odtąd nazywany Traktatem Lizbońskim. W klasztorze mieszczą się też dwa muzea: muzeum Morskie i Muzeum Archeologiczne.

6 dzielnice Na brzegu rzeki wznosi się wieża obronna Torre de Belem (Wieża Betlejemska) - budowla ta powstała w ciągu ostatnich pięciu lat panowania Manuela I Szczęśliwego ( ). Wyróżnia się przepychem form i nieskończoną wręcz ilością wieżyczek. Jest to jedyny w Portugalii obiekt wzniesiony w całości zgodnie z wymogami stylu manuelińskiego. Autorem projektu jest Francisco de Arruda, który pracował wcześniej przy budowie portugalskiej fortyfikacji w Maroku. Wśród zdobień wieży odnaleźć można połówki pomarańczy wieńczące wieżyczki oraz dwa charakterystyczne motywy: rozetę przedstawiającą kulę ziemską (symbol Manuela I) i krzyż templariuszy. W czasie trzęsienia ziemi uległa przemieszczeniu i stała dosłownie w samym środku rzeki, ale koryto rzeki się przesunęło. Z biegiem czasu wieża utraciła obronną rolę i pełniła funkcję więzienia, posterunku celnego, stacji telegraficznej oraz latarni morskiej. We wnętrzu wieży znajduje się „galeria szeptów”, pełniąca w XIX w. rolę więzienia. To w tym miejscu, w zalanych wodą lochach, król Migiel rządzący w XIX w. przetrzymywał więźniów politycznych. Dziś to atrakcja turystyczna wpisana na listę zabytków UNESCO, jedyna zachowana do dziś budowla wzniesiona całkowicie w stylu manuelińskim.

7 dzielnice Alfama to jedno z najbardziej intrygujących miejsc Lizbony. Najstarsza, oszczędzona przez żywioły dzielnica, najlepiej oddaje dawny klimat miasta. Została zbudowana na urwistych skałach, dzięki którym podczas trzęsienia ziemi w 1755 roku nie uległa zniszczeniu. Wszystkie budowle w Alfamie zostały wzniesione już za panowania chrześcijan, jednak wiele z nich zaprojektowali muzułmanie. Ciekawostką jest, że ceny w kawiarniach w Alfamie są obowiązkowo niższe niż w innych dzielnicach miasta. Dwa razy w tygodniu odbywa się tu pchli targ, na którym kupić można niemal wszystko. Alfama pełna jest krętych, bardzo wąskich uliczek, uroczych zaułków, kafejek i schodów. W oknach domów stoją kwiaty, a pranie suszy się na ulicy. Przy małych wystawionych na słońce stolikach staruszkowie grają w karty, a na obszernych podwórkach, wokół marmurowych fontann królują szydełkujące babcie.

8 dzielnice Część budynków Alfamy wyłożono portugalskimi malowanymi kafelkami azulejo. Warto odwiedzić ich muzeum na Rua da Madre de Deus 4. W jednej z sal namalowana na kafelkach panorama pokazuje, jak wyglądała Lizbona przed trzęsieniem ziemi.

9 dzielnice Nad Alfamą góruje Zamek św. Jerzego. Jego historia sięga VI w., gdy tą częścią Europy władali Wizygoci. Budowla usytuowana jest na wzgórzu, skąd roztacza się przepiękna panorama miasta. Budowę warowni rozpoczęli Maurowie w XII wieku. Za czasów panowania Królów Katolickich twierdza została rozbudowana do rozmiarów jakie ma dzisiaj.  Dawniej zamek był siedziba władców Portugalii, do czasu kiedy król Manuel I rozkazał wybudować nowy zamek nad Tagiem. Wówczas  zamek poświęcony Św. Jerzemu stracił na znaczeniu.  W pierwszej połowie XVI wieku budowla uległa zniszczeniu spowodowanemu przez trzęsienie ziemi, kolejne trzęsienie ziemi z 1755 roku przyczyniło się do kompletnej degradacji zamku, który popadł w ruinę. W okresie panowania hiszpańskiego twierdza pełniła rolę koszarów oraz więzienia. Restaurację i konserwację zamku rozpoczęto dopiero w latach trzydziestych XX wieku. Zamek stał się w ten sposób atrakcją turystyczną miasta. Warto wejść na rozgrzane słońcem mury. To jeden z najznakomitszych punktów widokowych w jakie obfituje Lizbona.

10 dzielnice Górne Miasto (Bairro Alto) nazwę zawdzięcza swemu położeniu na szczycie wzgórza ponad centrum Lizbony, od strony zachodniej, skąd rozciąga się piękny widok na Lizbonę. Warto spędzić w tej dzielnicy przynajmniej jeden dzień. Wąskie, brukowane uliczki wznoszą się i opadają pod dużym nachyleniem. Nocą tętnią życiem, gdyż Bairro Alto to także dzielnica klubów, knajp i przede wszystkim fado, które słychać w każdym zaułku. Do dzielnicy prowadzą trzy windy szynowe będące w istocie krótkimi tramwajami. Najpopularniejszy jest wagonik wspinający się po ulicy Bica zamontowany pod koniec XIX w. Główną atrakcją dzielnicy jest kolejka linowa, zaprojektowana przez Raula Mésniera (ucznia Eiffela) w 1902 roku. Mknące ku górze, obudowane metalowymi kratami wagoniki są jedna z najdziwniejszych i najciekawszych konstrukcji w Lizbonie. Wybierając się na przejażdżkę kolejką mamy okazje zobaczyć piękną panoramę dzielnicy.

11 dzielnice Dolne Miasto (Baixa) - dzielnica ta stanowi centrum miasta. Tu znajdują się główne obiekty publiczne, biura, banki i firmy. Ta najstarsza handlowa część Lizbony po trzęsieniu ziemi została całkowicie odbudowana. Różni się od reszty miasta. Przypomina szachownicę -  jest płaska, a jej ulice są szerokie i pocięte przez przecznice pod kątem prostym. Tu możemy być pewni ze na ul. Złotej (Rua do Ouro) znajdziemy jubilerów, a na ul. Szewskiej (Rua dos Sapateiros) szewców. Pomimo upływu czasu na wielu ulicach Dolnego Miasta rozwijają się bowiem przyporządkowane im przez Pombala i wpisane w nazwy poszczególne rzemiosła. Przy ulicach rozmieszczono klasycystyczne budynki, o najnowocześniejszej ówcześnie, antysejsmicznej konstrukcji. Na głównych placach Praça do Comércio i Praça Rossio skupia się życie towarzyskie Lizbończyków.

12 punkty widokowe Będąc w Lizbonie najlepiej odwiedzić wszystkie znajdujące się w mieście punkty widokowe, tzw. miradouros. Taras widokowy Miradouro Santa Luzia oferuje doskonały widok na rzekę Tag i Alfamę. Przy okazji odwiedzić można sąsiadujący z tarasem kościół Santa Luzia, na którego południowej ścianie widnieje dekoracja z płytek azulejos, przedstawiająca Plac Comercio przed trzęsieniem ziemi. Z Castelo Sâo Jorge, czyli Zameku św. Jerzego, poza morzem błyszczących w słońcu czerwonych dachów, widać figurę Chrystusa będącą miniaturą tej w Rio de Janeiro oraz Most 25 Kwietnia wzorowany na słynnym Golden Gate w San Francisco. Z Miradouro de São Pedro de Alcântara podziwiać można centrum Lizbony i położony na przeciwległym wzgórzu Zamek św. Jerzego. Miradouro das Portas do Sol, czyli rozległy, dwupoziomowy taras widokowy Bramy Słońca pozwala nam spojrzeć na południowy brzeg rzeki i Alfamę. Z Senhora do Monte zobaczyć można zachwycający widok prawie całego miasta. Do punktów widokowych można się dostać tramwajem, busem lub pieszo. Niezwykłe widoki gwarantowane są także podczas przejażdżki windami.

13 muzea W Lizbonie nie brakuje także ciekawych muzeów. Muzeum Gulbenkiana jest najważniejszym obiektem tego typu w mieście. Znajduje się tu jedna z największych prywatnych kolekcji sztuki. Zgromadzono tu antyczne działa sztuki egipskiej, grecko-rzymskiej, islamskiej i orientalnej, a także dzieła nowożytnych twórców europejskich (m.in. Rubensa, Rembrandta) od średniowiecza do początku XX wieku. Ekspozycja tego muzeum odzwierciedla niemal wszystkie fazy rozwoju sztuki wschodniej i zachodniej, począwszy od egipskich skarabeuszy po biżuterię w stylu art nouveau, islamskie tkaniny i obrazy francuskich impresjonistów. Wszystkie wystawione w muzeum dzieła zostały zebrane przez jednego człowieka, ormiańskiego potentata naftowego i wielkiego kolekcjonera sztuki Calouste'a Gulbenkiana. W Lizbonie działa również Fundacja  Gulbenkiana, która uznać można za centrum kulturowe miasta, a nawet kraju. Muzeum podzielone jest na dwa tematycznie różne działy. W pierwszym z nich zgromadzono antyczne dzieła sztuki egipskiej, grecko-rzymskiej, islamskiej i orientalnej, w drugim zaś obejrzeć można dzieła nowożytnych twórców europejskich. W oddzielnym gmachu mieści się Centrum Sztuki Współczesnej. Szczególnie warto odwiedzić Muzeum Miasta, w którym przedstawiony został rozwój Lizbony od czasów prehistorycznych do współczesności. Ciekawą atrakcją jest także Muzeum Powozów, posiadające kolekcję pojazdów konnych wyglądających jak z bajek oraz wspomniane wcześniej Muzeum Sztuki Ceramicznej. W Domu Fado i Muzeum Gitary Portugalskiej znajdziemy wszystko, co dotyczy tej przesycającej miasto muzyki.

14 oceanarium W Lizbonie znajduje się także jedyne w swoim rodzaju Oceanarium. Za grubą szybą, na wyciągniecie ręki, pływa 25 tysięcy morskich stworzeń z całego świata. Są tu także rekiny i wyjątkowe ryby takie jak dziwaczny samogłów. Wystawa zwierząt morskich podzielona jest na cztery mniejsze akwaria, w których znajduje się fauna i flora Oceanu Atlantyckiego, Spokojnego, Indyjskiego oraz Antarktydy. Szyby oceanarium są tak skonstruowane, że zwiedzający mają wrażenie, iż spacerują po morskim dnie. Na chętnych czeka tu atrakcja w postaci Nocy z Rekinami, czyli spania w oceanarium.

15 atrakcje Choć Lizbona leży na siedmiu wzgórzach, najlepiej zwiedzać ją piechotą. Wszystkie historyczne dzielnice, poza Belem, leżą obok siebie w centrum, zajmując ok. 6 km kw. Jedną z największych atrakcji miasta i jednocześnie obowiązkowym punktem programu każdego turysty powinna być jednak podróż żółtym tramwajem po stromych uliczkach Lizbony. Jednowagonowe electricos są najbardziej charakterystycznym elementem tego miasta, tak jak piętrowe autobusy są wizytówką Londynu, a gondole - Wenecji. Tramwaje niemal rozpychają się w wąskich uliczkach. Z dużym pędem zjeżdżają z góry. Przejażdżka przez najciekawsze punkty Lizbony trwa około półtorej godziny. Na dłuższych, typowo turystycznych liniach chętni dostają słuchawki, przez które podawane są najważniejsze informacje o mieście

16 muzyka Niezależnie od pokolenia wszyscy kochają tu fado - przejmującą, portugalską muzykę. Fado wzrusza i sprzyja integracji. Mówi o miłości, zdradzie, namiętności, bólu. Małe, rozsiane po całym mieście knajpki pełne są Portugalczyków zasłuchanych w tragiczne romanse wyśpiewywane przez dość leciwe szansonistki. Kręte uliczki starówki kryją rodzinne knajpki, w których podają najlepsze wino i grają najlepsze fado.

17 gastronomia Lizbona to raj dla wielbicieli ryb. Dorsza można tu jeść podobno przez cały rok i każdego dnia przyrządzone inaczej. Popularnością cieszą się również słodkie, grillowane sardynki, różnego rodzaju gulasze rybne lub warzywne. Typowo portugalską potrawą jest Caldeirada - kompozycja kilkunastu rzadko spotykanych w kuchni gatunków ryb i małży. Portugalczycy słyną też z zamiłowania do zup. Najbardziej popularna zupa to caldo verde, przypominająca w smaku kapuśniak.