Staw Biodrowy 1 Budowa 2 Wskazania do operacji 3 Rehabilitacja faza I

Prezentacja na temat: "Staw Biodrowy 1 Budowa 2 Wskazania do operacji 3 Rehabilitacja faza I"— Zapis prezentacji:

1 Staw Biodrowy 1 Budowa 2 Wskazania do operacji 3 Rehabilitacja faza I 4 Rehabilitacja faza II 5 Testy kliniczne

2 Staw biodrowy budowa

3 Torebka stawowa – grubościenna, cylindryczna membrana zbudowana z różnie ukierunkowanych pęczków włókien. Dodatkowo wzmocniona przez śródtorebkowe więzadła.

4 1. Więzadło biodrowo-udowe : Przebiega po brzusznej stronie torebki stawowej i jest najsilniejszym więzadłem ciała ludzkiego. Składa się z poprzecznie przebiegających części bocznej oraz bardziej stromo umiejscowionej części przyśrodkowej. 2. Więzadło łonowo-udowe: Przebiega także po stronie brzusznej, ale bardziej przyśrodkowo od więzadła biodrowo udowego. W dalszej części jego włókna się splatają Obie części więzadła biodrowo-udowego oraz więzadła łonowo-udowego razem tworzą ciąg włókien w kształcie litery Z, 4. Więzadło kulszowo-udowe: Wychodzi z grzebietowo-bocznej krawędzi panewki stawu biodrowego i przebiega, skręcając się nawzajem wokół szyjki kości udowej do dołu krętarzowego, i splata się z boczną częścią więzadła biodrowo udowego.

5 1. W lekkim zgięciu wszystkie więzadła są rozluźnione. 2
1. W lekkim zgięciu wszystkie więzadła są rozluźnione. 2. Aparat torebkowo-więzadłowy w wyproście, rotacji wewnętrznej i odwiedzeniu jest maksymalnie napięty. Dzięki temu staw biodrowy w pozycji tej jest szczególnie dobrze ustabilizowany. Pozycję tę określa się jako pozycji zaryglowanej. ! W części brzusznej st. Biodrowego, zwłaszcza między więzadłem biodrowo-udowym i wiązadłem łonowo-udowym, znajduje się słabe miejsce torebki stawowej. Przy zwiększonym kącie antetorsji kości udowej (przodoskręcania) w trakcie rotacji zewnętrznej biodra pojawia się niebezpieczeństwo zwichnięcia w kierunku brzusznym.

6 W fazie dwunożnego podparcia działają siły równe 1/3 masy ciała
W fazie chodu jednonożnego podparcia na staw biodrowy działa siła równa 4,5x ciężaru ciała. W fazie dwunożnego podparcia działają siły równe 1/3 masy ciała

7 Mięśnie obręczy biodrowej

8 Zginacze stawu biodrowego
Biodrowo-lędźwiowy Biodrowy Lędźwiowy większy M. prosty uda M. krawiecki

9 Prostowniki stawu biodrowego
M. dwógłowy uda (głowa długa) M. półścięgnisty M. półbłoniasty

10 Przywodziciele stawu biodrowego
M. przywodziciel długi i krotki M. przywodziciel wielki M. zasłaniacz zewnętrzny M. smukły M. grzbietowy

11 Odwodziciele stawu biodrowego
M. pośladkowe M. naprężacz powięzi szerokiej M. gruszkowaty

12 Rotatory zewnętrzne stawu biodrowego
M. blizniaczy górny oraz dolny M. zasłaniacz wewnętrzny M. pośladkowe M. gruszkowaty M. grzbietowy M. przywodziciel długi i krotki M. przywodziciel wielki M. zasłaniacz zewnętrzny M. smukły M. krawiecki

13 Rotatory wewnętrzne stawu biodrowego
M. półbłoniasty M. przywodziciel wielki M. smukły M. naprężacz powięzi szerokiej

14 Biomechanika Podczas chodu w fazie podporowej w warunkach fizjologicznych dochodzi do odwiedzenia w st. Biodrowym. Dzięki temu panewka obszernie obejmuje głowę kości udowej, co powoduje równomierne rozłożenie sił nacisku. Jednocześnie prostowanie i rotacja wewnętrzna biodra maksymalnie napinają więzadła, co skutkuje dobrą stabilizacją stawu biodrowego. Jeżeli natomiast miednica w fazie podporowej opada (objaw Trendelenburga), np. na skutek bólu towarzyszącego zmianom zwyrodnieniowych st. Biodrowego, to na skutek przywiedzeniowego ustawienia uda zmniejsza sił zmniejsza się płaszczyzna kontaktu miedzy panewką

15 cd. i głowa kości udowej, co automatycznie przyczynia się do zwiększenia siły nacisku. Często spotykany w koksartozie deficyt wyprostu biodra zmniejsza stopień napięcia aparatu więzadłowego, pociągając za sobą zmniejszenie stabilizacji stawu biodrowego. To są czynniki sprzyjające pogłębieniu się zmian zwyrodnieniowych stawu. W ten sposób powstaje mechanizm błędnego koła przyczynowo skutkowego. Ograniczenie jednej ze składowej ruchu rzutuje na pozostałe.

16 Wskazania do operacji Ciała wolne (np. spowodowane urazem, chrzęstniakowatość, powstające w przebiegu zmian zwyrodnieniowych lub choroby Perthesa) są najbardziejjednoznacznym wskazaniem do artroskopii stawu biodrowego Podział ciał wolnych: zwapniałe lub nie, kostno-chrzęstne, chrzęstne, zbudowane z tkanki łącznej włóknistej lub obce Schorzenia/przerwanie ciągłości obrąbka stawowego

17 Uszkodzenia chrząstki stawowej panewki lub głowy kości udowej
Przerwanie więzadła głowy kości udowej: coraz częściej rozpoznawana przyczyna dolegliwości bólowych w obrębie stawu biodrowego; jest to trzecie co do częstości występowania schorzenie stwierdzane u sportowców poddanych artroskopii stawu biodrowego Zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego: do przeprowadzenia artroskopii należy podejść z dużą ostrożnością

18 Utrzymujące się przewlekle dolegliwości bólowe po przebytym zwichnięciu stawu biodrowego
Jałowa (niedokrwienna) martwica głowy kości udowej (avascular necrosis – AVN): we wcześnie rozpoznanych przypadkach artroskopia wykonywana jest w celu zaopatrzenia współistniejących zaburzeń w obrębie stawu biodrowego (np. ciał wolnych, przerostu błony maziowej, płatowych uszkodzeń chrząstki i uszkodzeń obrąbka) oraz w celu bardziej precyzyjnego ustalenia stadium zaawansowania choroby jako elementu przygotowania do zabiegów rewaskularyzacyjnych

19 Schorzenia błony maziowej: zapalenia stawów (nieinfekcyjne), chrzęstniakowatość,kosmkowo-guzkowe barwnikowe zapalenie błony maziowej Konflikt (impingement) udowo-panewkowy opisany przez Ganza Nieurazowa niestabilność stawu biodrowego: wiotkość torebki stawowej z niewydolnością więzadła biodrowo-udowego

20 Płukanie i oczyszczanie w przypadku ropnego zapalenia stawu biodrowego
Zaciskające zapalenie torebki stawu biodrowego (adhesive capsulitis) charakteryzuje się bólowym ograniczeniem zakresu ruchu występującym często po możliwym do określenia zdarzeniu (upadek, uraz skrętny stawu biodrowego); predysponowane są kobiety w średnim wieku, obraz RTG jest zazwyczaj prawidłowy Oddzielająca martwica chrzęstno-kostna (osteochondrosis dissecans)

21 Złamania głowy kości udowej w przebiegu tylnego zwichnięcia głowy kości udowej (Pipkin fracture)
Zmiany w stawie biodrowym wywołane krystalopatiami (dna i pseudodna – chondrokalcynoza): chory może się skarżyć na bardzo silne dolegliwości bólowe w stawie biodrowym, postawienie rozpoznania jest utrudnione, jeśli choroba ograniczona jest do stawu biodrowego, ponieważ u chorego może nie występować podwyższenie stężenia kwasu moczowego w surowicy, a na obrazie MR widoczny może być jedynie wysięk w stawie

22 Rehabilitacja faza I

23 Działania przeciwbólowe
Pozycja antalgiczna, początkowo w szynie Schładzanie lodem bolesnych miejsc po ćwiczeniach leczniczych (ok. 5 min) Poprzeczne rozcieranie podrażnionych przyczepów mięśni

24 Wspomaganie resorpcji obrzęku
Wysokie układanie kończyny (stopa wyzej kolana,a kolano wyżej biodra Uaktywnienie pompy mięśniowej Manualny drenaż limfatyczny Przed uruchamianiem w razie potrzeby nogi bandażujemy lub zakładamy pończoch kompresyjne Kinesiotaping tech linfatyczna

25 Poprawa elastyczności blizny
Po wygojeniu rany poperacyjnej mobilizacja blizny

26 Poprawa ruchomości Ciepłolecznictwo
Oszczędzające techniki uruchamiające ; preferowane techniki oparte na hamowaniu recyprokalnym , np. akcentowana praca na końcach zakresu ruchomości, hamowanie recyprokalne, agistyczno-koncentryczne napięcie mięśniowe Funkcjonalna nauka ruch Ćwiczenia w odciążeniu

27 Poprawa aktywności mięśniowej
Statyczna i dynamiczna praca mięśniowa otaczających stawów, przede wszystkim prostowników i odwodzicieli Metoda PNF: wzorce dla kończyny dolnej : zgięciowo odwiedzeniowy z rotacjąwewnętrzną i zginaniem kolana , wyprosto- odwiedzeniowy z rotacją wewnętrzną i prostowaniem kolana (bez forsownej rotacji) Wybierać pozycje wyjściowe do ćwiczeń, w których jest możliwość wykonywania ruchów przeciw sile grawitacji (zależy od stanu mięśni) ! Nie wykonujemy ćwiczeń na długiej dźwigni

28 Poprawa jakości chodu Wypracowanie wyprostowanej postawy ciała
W zależności od wskazań lekarskich chód trzypunktowy bez obciążania lub częściowym obciążaniem Nauka chodzenia Często występuje objaw Duchenna’a lub Trendelenburga

29 Rehabilitacja faza II

30 Działania przeciwbólowe
Tak jak w faza I Wspomaganie resorpcji obrzęku

31 Poprawa ruchomości Tak jak w faza I Techniki mobilizacji blizny oraz tkanek miękkich Mobilizacje stawu w ruchu i statyce (terapia manualna) Poizometryczna relaksacja pszykórczonych mięśni

32 Poprawa aktywności mięśniowej
Tak jak w faza I Metoda PNF: wzorce dla kończyny dolnych, program ćwiczeń na macie, np. z podporu na przedramionach przejście do pozycji czworaczej, ćwiczenia stabilizacji w tej pozycji, Wstawanie z taboretu, noga chora początkowo wysunieta do przodu, a następnie ustawiona z tyłu , chodzenie po schodach (góra dół)

33 Poprawa aktywności mięśniowej cd.
Medyczny trening terapełtyczny, przeważnie w zamkniętych łańcuchach kinematycznych Dodatkowe środki , cykloergometr, metoda S-E-T

34 Poprawa kordynacji i równowagi
Ćwiczenia na dyskach sensorycznych, minitrapolinie, przyrządach równoważnych Ćwiczenia w wodzie (aquajogging) Łapanie różnych przyrządów na zmiennym podłożu

35 Poprawa jakości chodu Tak jak w faza I
Wprowadzenie fazy podporowej w trakcie przenoszenia ciężaru ciała Chód rotacyjny Metoda PNF: nauka chodzenia, ćwiczenia równowagi, chód do przodu, chód w bok, chód do tyłu Profilaktyka upadków

36

37 Przygotowanie do artroskopii stawu biodrowego:

38 Czas średni przygotowania - 4 tygodnie
Terapia manualna – w przypadku ograniczeń ruchomości trakcja stawu biodrowego rozciąganie powięzi bocznej rozciąganie mięśnia gruszkowatego Ćwiczenia rozciągające mięśnie biodrowo-lędźwiowe mięsień prosty uda mięsień naprężacz powięzi szerokiej mięśnie grupy kulszowo goleniowej Ćwiczenia wzmacniające mięsień pośladkowy wielki i średni

39 KONFLIKT PANEWKOWO-UDOWY
Obciążanie ciężarem własnego ciała - pełne do granicy bólu Wyprost – pełny od drugiej doby po operacji Pełny bezbólowy zakres ruchu od drugiej doby po operacji Ćwiczenia propriocepcji – bezbólowo od drugiej doby po operacji Rozciąganie bezbólowe – pełne od drugiej doby po operacji Wzmacnianie – od drugiego tygodnia po operacji Lekka aktywność sportowa – od 6 tygodnia po operacji

40 USZKODZENIE OBRĄBKA Obciążanie pełne do granicy bólu od drugiej doby po operacji Zakres ruchu – pełny, bez rotacji do 6 tygodnia po operacji Ćwiczenia propriocepcji – od 4 tygodnia po operacji, w pełnym zakresie Rozciąganie – bez mięśni przywodzicieli, do 6 tygodnia po operacji Wzmacnianie – bez mięśni przywodzicieli do 6 tygodnia po operacji Aktywność sportowa – od 3 miesiąca po operacji

41 USZKODZENIE OBRĄBKA I USZKODZENIE CHRZĄSTKI
Zakaz obciążania do 6 tygodnia po operacji Wyprost – pełny, bez rotacji Zakres ruchu – pełny, bez rotacji do 6 tygodnia po operacji Ćwiczenia propriocepcji – od 6 tygodnia po operacji Rozciąganie – bez mięśni przywodzicieli, do 6 tygodnia po operacji Wzmacnianie – bez mięśni przywodzicieli do 6 tygodnia po operacji Aktywność sportowa – od 6 miesiąca po operacji

42 USZKODZENIE CHRZĄSTKI
Zakaz obciążania do 6 tygodnia po operacji Wyprost – pełny w odciążeniu Zakres ruchu – pełny Ćwiczenia propriocepcji – od 6 tygodnia po operacji Rozciąganie – pełne od 4 tygodnia po operacji Wzmacnianie – pełne od 2 miesiąca po operacji Aktywność sportowa – po ustąpieniu dolegliwości – najwcześniej 6 miesięcy po operacji