Impresjonizm.

Prezentacja na temat: "Impresjonizm."— Zapis prezentacji:

1 Impresjonizm

2 Impresjonizm Impresjonizm – nurt w sztuce europejskiej, a później także amerykańskiej, który został zapoczątkowany przez grupę paryskich artystów studiujących w Atelier Gleyère oraz w Académie Suisse w drugiej połowie XIX wieku. Impresjoniści malowali przede wszystkim po to , aby uchwycić na gorąco wrażenia , jakich doznali w kontakcie z naturą , w jednej przelotnej chwili . Najbardziej charakterystyczną cechą malarstwa i rzeźby impresjonistycznej było dążenie do oddania zmysłowych, ulotnych momentów – "złapania uciekających chwil". Nazwa kierunku została ironicznie nadana przez krytyka sztuki oraz dziennikarza Louisa Leroy i pochodzi od tytułu obrazu Claude'a Moneta ,,Impresja” wschód słońca.

3 Oscar Claude Monet Oscar Claude Monet ( ur. 14 listopada 1840 w Paryżu, zm. 5 grudnia 1926 w Giverny) – francuski malarz, jeden z twórców i czołowych przedstawicieli impresjonizmu. Monet był przede wszystkim pejzażystą .Krajobrazy jako tematy obrazów malowali zresztą chętnie wszyscy impresjoniści , również polscy. Całą swoją twórczość poświęcił Monet , podobnie jak inni impresjoniści " chwytania słońca na gorącym uczynku ", analizie wpływu światła na kolor. Szczególnym tego wyrazem są serie obrazów przedstawiających ten sam motyw w rożnych porach dnia. W ten sposób powstały serie Stogi , Katedra w Rouen , Dworzec Saint-Lazare,Menu fary .

4 Dworzec Saint-Lazare Dworzec Saint-Lazare (znany też jako Pociągi na dworcu Saint-Lazare) – obraz namalowany przez Claude'a Moneta w 1877 roku. Obecnie znajduje się w Fogg Muzeum w Cambridge. Obraz przedstawia pociągi na dworcu i wznoszące się nad nimi obłoki pary. Kontrast między lekkością pary a masą maszyn, w połączeniu z atmosferą tajemniczości związaną z podróżami i ciągłym ruchem panującym na dworcu był tym, co w największym stopniu fascynowało twórców w tamtym czasie.. Monet poświęcił mu bardzo dużo pracy, wykonując w 1877 roku cykl liczący aż 12 płócien, z czego 7 zostało zaprezentowanych na trzeciej wystawie impresjonistów w tym samym roku.

5 Dywizjonizm Malarstwo impresjonistyczne było jasne , świetliste dzięki wykorzystaniu doświadczeń nauki o kolorystycznym bogactwie wiązki białego światła słonecznego rozczepionej w pryzmacie na sześć lub nawet siedem czystych barw, znanych z łuku tęczy . Impresjoniści kładli te kolory na płótnie nierozległymi plamami , lecz drobnymi plamkami , które- przy oglądaniu obrazu z pewnej , wyznaczonej odległości - zlewały sie w oku widza w oczekiwany ton . Technika ta nosi nazwę dywizjonizmu . Czerń w palecie impresjonistów jest ograniczona . Malowali miejsca ocienione, oznaczając je kolorem jasno , lub szarobłękitnym -" pożyczonym " od nieba . Stąd tak wiele w tych obrazach błękitu . Dywizjonizm zapoczątkowany został przez twórców impresjonizmu, rozwinięta przez neoimpresjonistów w tzw. pointylizm. Powstanie metody dywizjonizmu wiąże się z artystycznymi poszukiwaniami Claude'a Moneta.

6 Alla prima Alla prima - Szybki sposób malowania , bez wykonanego wcześniej na płótnie rysunku .Rysunek , który w malarstwie dawnym , a nawet współczesnym impresjonizmowi , budował kompozycje obrazu , w dziełach malarzy impresjonistycznych spotykamy bardzo rzadko . Wynikało to właśnie z metody utrwalania wrażeń barwnych i świetlnych bezpośrednio na płótnie . Dlatego granice namalowanych przedmiotów są często zatarte , a w skutek kładzenia farby niewielkimi plamkami cala powierzchnia obrazu zdaje sie wibrować .

7 Tak wiec widać , impresjoniści zdecydowali się na odrzucenie niemal wszystkich zasad komponowania obrazu , którymi posługiwali się malarze nowożytni :perspektywy , światłocienia , którym dawniej modelowano malowane przedmioty , nadając im efekt trzeciego wymiaru , oraz rysunku , określającego kształty przedstawionych przedmiotów . Przed sztuką wyzwoloną z innych zobowiązań poza stworzeniem obrazu ukazującego świat takim , jakim go widzi artysta i w sposób, jaki artysta wybierze , otwierało to na przyszłość nowe, szerokie możliwości .

8 Postimpresjonizm Postimpresjonizm (czyli sztuka po impresjonizmie) – terminem tym określa się różne zjawiska w sztuce francuskiej na przełomie XIX i XX wieku, wywodzące się z impresjonizmu, ale w dużej mierze odrzucające go. Ramy czasowe określa się też bardziej precyzyjnie jako czas od ostatniej wystawy impresjonistów w 1886 roku do pierwszej wystawy fowistów w 1905. Malarzy , ktorzy zaczynali swoją twórczość jako impresjoniści , a później wykorzystywali niektóre środki artystyczne tego kierunku dla stworzenia malarstwa o nowych wartościach : Vincent van Gogh - ekspresyjnych , Paul Gaugin - symbolicznych , Paul Cezanne - strukturalnych . Postimpresjoniści kontynuowali kolorystyczne poszukiwania, a zarazem odrzucili wiele zasad pierwotnego impresjonizmu. Starali się uwolnić obraz od naśladownictwa natury, czyli koncepcji mimesis, kładli nacisk na autonomiczność dzieła malarskiego. Dla wielu artystów postimpresjonizm był punktem wyjściowym w dążeniu do własnego stylu.

9 Vincent Willem van Gogh
Vincent Willem van Gogh (ur. 30 marca 1853, zm. 29 lipca 1890) – holenderski malarz postimpresjonistyczny, którego twórczość dzięki żywej kolorystyce i emocjonalnemu oddziaływaniu wywarła dalekosiężny wpływ na sztukę XX w. Zaczął malować obrazy kolorowe , pełne słonecznego blasku . Jego obrazy powstały z linii: najpierw delikatnej linii rysunku , wyodrębniającej postaci i przedmioty z tła , potem z barwnych , zawiłych kreseczek , wypełniających gęstymi szeregami powstałe pola obrazu . Mało doceniany za życia, van Gogh zyskał sławę po śmierci. Dziś jest powszechnie uważany za jednego z największych malarzy w historii, artystę którego twórczość stanowi istotne źródło sztuki współczesnej. Van Gogh swe najbardziej znane dzieła stworzył w ciągu 2 ostatnich lat. Jest autorem ponad 2000 dzieł, w tym: 870 obrazów, 150 akwarel i ponad 1000 rysunków i 133 szkiców listowych. Dziś jego liczne autoportrety, pejzaże, portrety i słoneczniki należą do najbardziej rozpoznawalnych i najdroższych dzieł sztuki na świecie.

10 Gwiaździsta noc Gwiaździsta noc (hol. De sterrennacht, ang. Starry Night) – obraz olejny Vincenta van Gogha namalowany w czerwcu 1889] podczas pobytu artysty w miejscowości Saint-Rémy.  Obraz Gwiaździsta noc, jako jedno z nielicznych dzieł Van Gogha, nie został namalowany z natury, ale całkowicie z pamięci i dzięki wyobraźni autora. Jest jednym z najsłynniejszych dzieł van Gogha. Stał się przedmiotem utworów poetyckich, prozy oraz piosenki „Vincent (Starry, Starry Night)” Na dole obrazu widzimy zaspane miasteczko. Jest noc, dachy domów wydają się być błękitne. W oknach nie świeci się światło, dobrzy mieszkańcy już dawno śpią. Nad śpiącym miasteczkiem góruje wieża kościelna. Co niedziela mieszkańcy miasteczka chodzą do kościoła, a jeśli zgrzeszą, to w nocy śnią o gorących płomieniach piekielnych. A ci, którym udało się wytrwać w stanie łaski błogosławionej od ostatniej spowiedzi śnią o raju i czekających na nich z uśmiechem aniołach.Jeszcze wyżej niż wieża kościelna wznoszą się fantazyjnie powyginane korony drzew, topoli. Vincent van Gogh unieśmiertelnił pewną gwiaździstą noc sprzed lat. Do dzisiaj budzi ona niepokój i tęsknotę. Do dziś prowokuje widza, by zadał sobie pytanie, gdzie jest jego miejsce na obrazie: wśród śpiących domków, czy też może wśród pełnych niepokoju drzew.  Od 1941 obraz jest częścią stałej kolekcji Muzeum of Modern Art w Nowym Jorku. 

11 Ekspresjonizm Ekspresjonizm - szczególna wyrazistość dzieła sztuki , uwuskiwana głownie przez zdynamizowanie kompozycji , deformacje kształtów przedstawionych postaci i przedmiotów oraz ostre , przesadne kontrasty koloru i światłocienia ; sposoby te artyści mogą dowolnie wybierać lub stosować łącznie . Ekspresja to wyrazistość, siła oddziaływania dzieła na odbiorcę, na emocjonalną sferę jego psychiki. „Dzieło ekspresyjne” i „ekspresjonistyczne” to dwa osobne pojęcia.Cechy charakterystyczne to deformacja i ostro zamalowywane kontury przedmiotów. Ekspresjonizm miał na celu wyrażenie uczuć artysty. Przeciwstawiał się naturalizmowi. Wyraźna mimika w teatrze, w kinie kontrast barw.

12 Paul Cézanne Paul Cézanne (ur. 19 stycznia 1839, zm. 22 października 1906) – francuski malarz postimpresjonistyczny, którego twórczość stanowi pomost pomiędzy impresjonizmem i kubizmem.We wczesnym okresie twórczości pozostawał pod wpływem malarstwa barokowego i romantycznego. Brał udział w wystawach impresjonistów. Później jednak zakwestionował dotychczasowe sposoby ukazywania przestrzeni. Zrezygnował z perspektywy linearnej na rzecz ujmowania perspektywy z różnych punktów widzenia, kierunek takiego myślenia o sztuce znalazł następnie wyraz w kubiźmie. W obrazach Cézanne'a kształt przedmiotów zbliżał się do form geometrycznych. Ulubiona tematyka Cézanne'a to pejzaże, portrety oraz martwe natury, którymi zainteresował się w latach 70. XIX wieku. Malował owoce, stoły i krzesła, przedstawiając je w specyficzny sposób - tak, jakby traciły równowagę.

13 Martwa natura z jabłkami i pomarańczami
Dzieło Cézanne'a przedstawia bardzo efektowną kompozycję. W centrum płótna znajduje się biała tkanina, na której ułożone są owoce – tytułowe jabłka i pomarańcze. Część z nich leży w naczyniach, niektóre bezpośrednio na serwecie. W prawym górnym rogu znajduje się przyozdobiony motywami florystycznymi wazon z uchwytem. Tłem dzieła jest wielobarwny fotel (dominują zielenie oraz odcienie czerwieni i brązu). Po prawej stronie rozłożona jest kolejna tkanina – tym razem różnokolorowa, z wyrazistymi plamami żółci i zieleni. Obraz Paula Cézanne'a stanowi przede wszystkim studium kształtów oraz kolorów. Trzeba zwrócić uwagę na wielokształtne, często kanciaste załamania obu tkanin. Artysta z doskonałym skutkiem oddaje przestrzenność tych elementów kompozycyjnych..

14 Prezentacje zrobiły : Katarzyna Krupa Atina Gondek