Historia obrad okrągłego stołu i pierwsze demokratyczne wybory 1989

Prezentacja na temat: "Historia obrad okrągłego stołu i pierwsze demokratyczne wybory 1989"— Zapis prezentacji:

1 Historia obrad okrągłego stołu i pierwsze demokratyczne wybory 1989

2 Okrągły Stół – negocjacje prowadzone od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 przez przedstawicieli władz PRL, opozycji solidarnościowej oraz kościelnej (status obserwatora - Kościół Ewangelicko-Augsburski oraz Kościół rzymskokatolicki). Prowadzone były w kilku miejscach, a ich rozpoczęcie i zakończenie odbyło się w siedzibie Urzędu Rady Ministrów PRL w Pałacu Namiestnikowskim (obecnie Pałac Prezydencki) w Warszawie. W obradach wszystkich zespołów brało udział ok. 697 osób (uczestników i ekspertów). Jedno z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Polski, od którego rozpoczęły się zmiany ustrojowe Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w tym częściowo wolne wybory do Sejmu, tzw. wybory czerwcowe.

3 Wydarzenia przyczyniające się do podjęcia obrad „okrągłego stołu”
Kryzys gospodarczy w kraju Brak podstawowych produktów w sklepach Strajki robotników w Nowej Hucie, na Śląsku, Stalowej Woli, Poznaniu i Gdańsku

4 Główni inicjatorzy obrad okrągłego stołu
gen. Czesław Kiszczak Lech Wałęsa

5

6 Lista członków okrągłego stołu:
1.Jacek AMBROZIAK 2. Stefan AMSTERDAMSKI Artur BALAZS Ryszard BENDER Stefan BRATKOWSKI Ryszard BUGAJ 7. Zbigniew BUJAK Andrzej CELIŃSKI Jerzy CIEMNIEWSKI Marek EDELMAN Lech FALANDYSZ Dariusz FIKUS Władysław FINDEISEN Władysław FRASYNIUK Bronisław GEREMEK Mieczysław GIL Andrzej GLAPIŃSKI Aleksander HALL Maciej IŁOWIECKI Gabriel JANOWSKI Jarosław KACZYŃSKI Lech KACZYŃSKI Krzysztof KOZŁOWSKI Stefan KOZŁOWSKI Marcin KRÓL Władysław KUNICKI-GOLDFINGER Zofia KURATOWSKA Jacek KUROŃ Bogdan LIS Jan LITYŃSKI Helena ŁUCZYWO Tadeusz MAZOWIECKI Jacek MERKEL 34. Adam MICHNIK Andrzej MILCZANOWSKI Jan OLSZEWSKI Janusz ONYSZKIEWICZ Edmund OSMAŃCZYK Janusz PAŁUBICKI Walerian PAŃKO Aleksander PASZYŃSKI Leszek PIOTROWSKI Anna RADZIWIŁŁ Ryszard REIFF Jan Maria ROKITA Zbigniew ROMASZEWSKI Henryk SAMSONOWICZ Grażyna STANISZEWSKA Andrzej STELMACHOWSKI Stanisław STOMMA Adam STRZEMBOSZ Klemens SZANIAWSKI Jan Józef SZCZEPAŃSKI Józef ŚLlSZ Jacek TAYLOR Witol TRZECIAKOWSKI   Jerzy TUROWICZ Lech WAŁĘSA Andrzej WIELOWIEJSKI Jacek WOŹNIAKOWSKI Henryk WUJEC Jerzy ZDRADA Tadeusz ZIELIŃSKI Andrzej ZOLL

7 Postanowienie okrągłego stołu:
• utworzenie Senatu z liczbą 100 senatorów i całkowicie wolne wybory do Senatu, • częściowo wolne wybory do Sejmu, 299 mandatów dla PZPR i organizacji sojuszniczych, pozostałe 161 mandatów mogli zdobyć w wyborach kandydaci bezpartyjni, • ustanowienie urzędu prezydenta • ponowna legalizacja Solidarności • częściowy dostęp opozycji do mediów  • ustanowienie zasady pluralizmu związkowego w zakładach pracy, • reforma ustroju sądów – zapewnienie zasady nieusuwalności sędziów, niezawisłości i niezależności sądów.

8 Wybory parlamentarne 1989r.
Wybory parlamentarne w Polsce w 1989 roku (tzw. wybory czerwcowe, wybory kontraktowe lub wybory do Sejmu kontraktowego) odbyły się w dniach 4 i 18 czerwca Zostały przeprowadzone w wyniku i na zasadach uzgodnionych w trakcie rozmów Okrągłego Stołu. W ich wyniku wybranych zostało 460 posłów na Sejm PRL oraz 100 senatorów do nowo utworzonego Senatu PRL. Wybory te zakończyły się zdecydowanym zwycięstwem opozycji solidarnościowej zorganizowanej wokół Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. Kandydaci wspierani przez KO uzyskali wszystkie 161 mandaty przeznaczone dla bezpartyjnych, a także 99% miejsc w Senacie. Jednocześnie obóz PRL-owskiej władzy poniósł porażkę, przy czym za najbardziej prestiżową klęskę uznano przegraną niemal wszystkich kandydatów z tzw. listy krajowej, obejmującej większość przywódców reżimu. W wyniku tych wyborów czerwcowych Polska stała się pierwszym państwem tzw. bloku wschodniego, w którym przedstawiciele opozycji demokratycznej uzyskali realny wpływ na sprawowanie władzy. Wybory te są uznawane za moment przełomowy dla procesu przemian politycznych w Polsce, zapoczątkowały nagłe i zdecydowane przyspieszenie transformacji ustrojowej.

9 Krajowa lista wyborcza
Z krajowej listy wyborczej miało zostać obsadzonych nie więcej niż 10% mandatów. Liderzy „Solidarności” nie przystali na propozycję ze strony komunistów, by obsadzić na niej część miejsc. Ostatecznie Rada Państwa ustaliła, iż z krajowej listy wyborczej będzie wybranych 35 posłów. Prawo do zgłoszenia krajowej listy wyborczej przyznano wyłącznie porozumieniu naczelnych władz PZPR, ZSL, SD, „Pax”, UChS, PZKS i PRON. Posłami mieli zostać kandydaci, którzy otrzymali więcej niż połowę głosów ważnych, przy czym głosowanie „za” daną osobą następowało poprzez nieskreślenie jego nazwiska. Ustawa nie zawierała żadnych przepisów przewidujących dalsze postępowanie w przypadku, gdyby część miejsc nie została obsadzona w pierwszej turze głosowania. Oznaczało to, że ekipa Wojciecha Jaruzelskiego nie przewidziała możliwości porażki kandydatów z listy krajowej.

10 Wybory Pierwsza tura wyborów odbyła się 4 czerwca oraz zakończyła się przygniatającym zwycięstwem Solidarności. W części demokratycznej wyborów, do której została dopuszczona opozycja, Komitet Obywatelski zdobył 160 mandatów do Sejmu, pozostawiając jeden mandat nieobsadzony. Z kolei na 100 mandatów senatorskich, Solidarność obsadziła w pierwszej turze 92.

11

12 Przebieg kampanii Kampania wyborcza Solidarności, która została ponownie zalegalizowana w kwietniu 1989 r., była prowadzona w oparciu o Komitet Obywatelski "Solidarność", powstały jeszcze w grudniu 1988 r. Na potrzeby kampanii opozycja przyjęła strategię wyborczą, przyjmując zasadę, iż o jeden mandat parlamentarny może walczyć tylko jeden kandydat Komitetu Obywatelskiego "Solidarność". Dlatego też w wyborach do Sejmu wystawionych zostało 161 kandydatów, zaś o mandaty senatorów ubiegało się 100 osób. Kampania Solidarności była prowadzona z rozmachem i pomysłem. Niemal każdy kandydat Komitetu Obywatelskiego prezentował się na zdjęciu z Lechem Wałęsą.

13 Informacje zaczerpnięte z Internetu.
Ulotka wyborcza Informacje zaczerpnięte z Internetu.

14 Wykonali uczniowie klasy I B