JavaBeans by Paweł Wąsala

Prezentacja na temat: "JavaBeans by Paweł Wąsala"— Zapis prezentacji:

1 JavaBeans by Paweł Wąsala

2 Co to jest JavaBean? Zacznijmy od definicji:
Komponent to fragment oprogramowania niezależny od otoczenia, który można wyizolować i używać wielokrotnie. JavaBean (ziarno) to programowy komponent „wielokrotnego użytku”, z którego właściwości mogą być odczytywane i/lub zmieniane uniwersalnymi środkami programistycznymi. Środowiska wizualne są bardzo różne, niemniej u wszystkich można wydzielić następujące właściwości:

3 Obsługa zdarzeń - komunikacja między komponentami
introspekcja (realizowana przez klasę Introspector z pakietu java.beans)- możliwość uzyskania interfejsu komponentu od niego samego. możliwość dostosowania komponentu do własnych potrzeb, będziemy to nazywać Dostosowaniem (ang: customization) Obsługa zdarzeń - komunikacja między komponentami serializacja - możliwość zapisywania i odtwarzania informacji o komponencie za pomocą standardowego protokołu stabilność - możliwość trwałego Dostosowania komponentu.

4 Główny cel Głównym celem JavaBeans API jest zdefiniowanie programowego modelu tworzenia komponentów dla Javy tak, aby każdy mógł tworzyć komponenty, które mogą być razem składane w aplikacje przez końcowego użytkownika. Technologia JavaBeans API ma wszystkie cechy wymagane przez tego typu technologie:

5 zwartość(ang:granularity) narzut na "bycie komponentem" jest niewielki (długość kodu). Sama Java daje zwarty kod bajtowy. Ponadto istnieją komponenty różnych wielkości i stopnia skomplikowania: od prostego przycisku do skomplikowanego arkusza kalkulacyjnego. Każdy może sobie dobrać komponent według własnych potrzeb. prostota(ang:simplicity) zarówno pisanie jak i używanie komponentów JavaBeans jest lekkie, łatwe i przyjemne (narzut na "bycie komponentem JavaBeans" to kilka dodatkowych metod)

6 pełna przenaszalność(ang:portability) aplikacje JavaBeans mogą być osadzone w różnych aplikacjach bazowych (np.Word, Netscape), a także na różnych systemach operacyjnych w różnych mechanizmach obiektowych (OLE,ActiveX). Z reguły większość komponentów JavaBeans jest małych lub średnich rozmiarów, wykonujących swoje zadanie niezawodnie, zbudowanych w sposób jasny i przejrzysty.

7 jednolity, wysokiej jakości API programista nie musi sprawdzać działania komponentu na wszystkich docelowych platformach, lecz może założyć, że będą działały wszędzie (jeśli system docelowy nie ma jakiejś cechy (np. kursora do zmiany rozmiaru okienka), to implementuje ją w sposób właściwy dla swoich możliwości)

8 JavaBeans kontra biblioteki klas.
Nie wszystkie moduły użytecznego oprogramowania powinny być komponentami JavaBeans. Dotyczy to szczególnie tych komponentów, które tworzą interfejs programistyczny; wprowadzenie wizualnego manipulowania nimi nie przyniosło by żadnych korzyści. Na przykład ma sens dostarczenie API JDBC jako bibliotekę klas, ale już moduł "select" mógłby być komponentem JavaBean, bo uprościło by to uruchamianie różnych zapytań i formularzy poprzez JDBC.

9 Część projektowa i wykonawcza komponentu.
Komponenty JavaBeans składają się z dwóch części: projektowej i wykonawczej. Część projektowa jest wykorzystywana podczas konstruowania aplikacji w środowisku wizualnym, natomiast gotowa aplikacja (komponent) tej części nie zawiera, przez co nie zawiera zbędnych danych. Zawsze można uzyskać część projektową, jeśli to konieczne.

10 Atrybuty, zdarzenia i metody.
Każdy JavaBean ma swoje właściwości, które można odczytywać lub zmieniać przy pomocy określonych metod; zbiór metod, które mogą być wywoływane przez inne komponenty, oraz zbiór zdarzeń, które komponent wysyła.

11 JavaBeans i rozproszenie
Architektura JavaBeans jest tworzona aby dobrze sobie radzić w rozproszonym środowisku www. Zasadniczą częścią projektowania systemów rozproszonych jest dobry podział na czynności wykonywane lokalnie i zdalnie. Twórcy JavaBeans proponują pisanie komponentów z myślą o działaniu lokalnym (w tej samej maszynie wirtualnej Javy) - to projektanci systemów rozproszonych będą się martwić, jak uzyskać wydajny system poprzez odpowiednie zaprojektowanie komunikacji.

12 Trzy podstawowe mechanizmy sieciowe to:
Java RMI. Zdalne Wywoływanie Metod (Remote Method Invocation) to najprostszy mechanizm komunikowania się, pozwalający na łatwe konstruowanie systemów rozproszonych. Można skonstruować w Javie interfejsy sieciowe, i do tych interfejsów podłączać klientów i serwery. Twórcy oczekują, że będzie to najpopularniejszy mechanizm komunikacji w systemach rozproszonych. Java IDL. Java IDL jest implementacją przemysłowego standardu obiektowego modelu rozproszonego OMG CORBA. JDBC - dostęp do baz danych SQL.

13

14 jak tworzyć JavaBeansy
Źródła JavaBeans FAQ jak tworzyć JavaBeansy Dr Krzysztof Barteczko – Java. Wykłady i ćwiczenia Bruce Eckel – Thinking in Java