GODZIEN JEST TEN BARANEK

Prezentacja na temat: "GODZIEN JEST TEN BARANEK"— Zapis prezentacji:

1 GODZIEN JEST TEN BARANEK
Lekcja 4 na 26. stycznia 2019

2 „A jeden ze starców rzecze do mnie: Nie płacz
„A jeden ze starców rzecze do mnie: Nie płacz! Zwyciężył lew z pokolenia Judy, korzeń Dawidowy i może otworzyć księgę, i zerwać siedem jej pieczęci” (Objawienie 5:5)

3 Wizja tronu. Objawienie 4:1-3, 5, 9-11
24 starców. Objawienie 4:4 Cztery postacie. Objawienie 4:6-8 Zapieczętowana księga. Objawienie 5:1-4 Godzien jest Baranek. Objawienie 5:5-14 W Objawieniu są cztery serie po siedem elementów: 7 kościołów, pieczęci, 7 trąbek i 7 plag. Rozdziały 4 i 5 są wstępem do drugiego, siedmiu pieczęci. Najważniejszymi pytaniami są: Co mówi zapieczętowana księga? Dlaczego otwarcie jej jest tak ważne? Dlaczego jedynie Baranek jest godnym jej otwarcia?

4 WIZJA TRONU „A z tronu wychodziły błyskawice i głosy, i grzmoty; przed tronem zaś płonęło siedem ognistych pochodni; jest to siedem duchów Bożych” (Objawienie 4:5) Wizja Jana tronu Bożego jest podobna do wizji Mojżesza ( Wyjścia 24:9-10), Izajasza (Izajasza 6:1-4) i Ezechiela (Ezechiela 1:22, 26-28). Tęcza wokół tronu jest przypomnieniem Bożych obietnic i ochrony (Rodzaju 9:9-17). Możemy z ufnością przybliżyć się do tronu łaski (List do Hebrajczyków 4:16). Ojciec otrzymuje potrójną pochwałę, a Jego podtrzymująca i twórcza moc jest uznana (w. 11). W tej wizji Ojciec jest wielbiony za Jego moc rządzenia wszechświatem, który stworzył.

5 24 STARSZYCH „A wokoło tronu dwadzieścia cztery trony, a na tych tronach siedzących dwudziestu czterech starców, odzianych w białe szaty, a na głowach ich złote korony” (Objawienie 4:4) Nie są oni starcami z powodu swojego wieku, lecz z powodu zajmowanego stanowiska. Reprezentują grupę ludzi. Białe szaty: Sprawiedliwość. Złote korony: Królestwo lub zwycięstwo. Mogą stanowić pierwsze owoce, tych, którzy zmartwychwstali z Jezusem i żyją w niebie, reprezentując ludzkość (Mateusz 27:52-53) Mogą reprezentować lud Boży Starego i Nowego Przymierza: 12 patriarchów i 12 apostołów (Mateusz 19:28) Mogą być reprezentantami stworzonych światów, które nie popadły w grzech, działając jako 24 kapłanów spełniających polecenia przed Bogiem (Objawienie 5:8)

6 24 STARSZYCH „A kiedy wziął księgę, czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych” (Objawienie 5:8) Jak C. Mervyn Maxwel wyjaśnia w swojej książce „God Cares. The Message of Revelation” („Bóg się troszczy. Poselstwo Objawienia”), Jan zobaczył tych niebiańskich starszych jako kapłanów z czaszami, którzy oferują kadzidło, kiedy ludzie się modlą (Obj. 5:8). Biblia Króla Jakuba mówi że tych 24 starszych powtarzało: „Ty … który odkupiłeś nas Bogu Twoją krwią z każdego pokolenia … i narodu; … i uczyniłeś nas… kapłanami” (Obj. 5:9, 10)… Bibliści zgadzają się, że 24 Starsi faktycznie mówią, że Chrystus odkupił „ludzi” (a nie „nas”), i Chrystus uczynił „ich” (a nie „nas”) kapłanami Boga. Greckie rękopisy Objawienia wspierają opinię uczonych i dlatego tak ten fragment jest tłumaczony we współczesnych wersjach. 24 Starsi nie muszą być koniecznie ludźmi, ale wciąż są naszymi przyjaciółmi. Wspomagają nas, kiedy się modlimy. Jan widział ich składających symboliczne kadzidło, kiedy się modlimy. Powinniśmy być wdzięczni Bogu za ich posługę.

7 CZTERY POSTACIE „Postać pierwsza podobna była do lwa, postać druga podobna była do cielca, postać trzecia miała twarz jakby człowieczą, a postać czwarta podobna była do orła w locie” (Objawienie 4:7) Oto aspekt tych postaci i fakt, że są one powiązane z Ziemią: Lew: Dzikie zwierzęta Cielec: Zwierzęta domowe Człowiek: Ludzkość Orzeł: Zwierzęta latające Nie są ludźmi, nazwane są „cherubami” (Ezechiel 10:2) Reprezentują aniołów, którzy pracują w służbie ludzkości (Mateusz 18:10)

8 ZAPIECZĘTOWANA KSIĘGA
„I widziałem w prawej dłoni tego, który siedział na tronie, księgę zapisaną wewnątrz i zewnątrz, zapieczętowaną siedmioma pieczęciami” (Objawienie 5:1) Biblia wyjaśnia, że Bóg prowadzi dokumentację historii ludzkości (Wj. 32:33; Ps. 40:7-9; 56:8; 69:28; 139:16; Dan. 7:10; 12: 1; Fil. 4:3; Ap 3:5). Jan pragnął zobaczył przyszłość, „rzeczy, które muszą nastąpić potem” (4:1). Wiedza ta jest zapieczętowana (zasłonięta, ukryta) dla każdego, z wyjątkiem Tego, który jest godny jej ujawnienia. Tylko Jezus może otworzyć tę księgę, ponieważ On jest Lwem (On zwyciężył) i Barankiem (On umarł, aby nas zbawić). Treść tej księgi jest związana z historią naszego zbawienia. Zawiera „historię opatrzności Bożej, prorocką historię narodów i Kościoła” (E.G.W., „Rękopisy”, tom 9, MR nr 667).

9 E.G.W. (Przypowieści Jezusa, rozdz. 23, str. 294)
„Tak więc żydowscy przywódcy dokonali wyboru [tj. aby zabić Jezusa]. Ich decyzja została zarejestrowana w księdze, którą Jan zobaczył w ręku Tego, który zasiadał na tronie, księdze, której nikt nie mógł otworzyć. W całej swojej mściwości decyzja ta pojawi się przed nimi w dniu, w którym księga ta zostanie odpieczętowana przez Lwa z pokolenia Judy.”

10 GODZIEN JEST TEN BARANEK
„I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć księgę i zdjąć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga krwią swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu”. (Obj. 5:9) Baranek (Jezus) jest godny, ponieważ ofiarował siebie. Z powodu tej ofiary otrzymał wszelką moc i władzę (Mt 28, 18; Efezjan 1, 20-22). Wielki niebiański chór wysławia Jezusa po siedmiokroć, ogłaszając, że jest On godzien otrzymać: Moc Bogactwo Mądrość Siłę Cześć Chwałę Błogosławieństwo Na krzyżu Jezus pokonał i odzyskał to, co Adam stracił w raju. Przedstawia nas Ojcu i wstawia się za nami (Hebrajczyków 7:25).

11 „Wielkość ofiary poniesionej dla naszego zbawienia nie może być należycie oceniona, dopóki zbawiony nie stanie wraz ze Zbawicielem przed tronem Bożym. Wówczas gdy chwała wiecznego przybytku ogarnie nasze zachwycone umysły, powinniśmy przypomnieć sobie, że to wszystko Jezus porzucił dla nas, że nie tylko stał się wygnańcem z niebieskich krain, lecz że naraził się na zagładę i wieczne zatracenie. Dlatego winniśmy rzucić Mu do nóg wszelkie zaszczyty tego świata i zaintonować pieśń: „Godzien jest ten Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo”. E.G.W. (Życie Jezusa, rozdz. 13, str. 88)