„Rzeczywiste występowanie bezobjawowego

Prezentacja na temat: "„Rzeczywiste występowanie bezobjawowego"— Zapis prezentacji:

1 „Rzeczywiste występowanie bezobjawowego
migotania przedsionków jest znacznie większe” (HRS 2017) Michał Chudzik

2 Znaczna liczba pacjentów z ryzykiem migotania przedsionków (AF) może pozostać niewykrywalna przy użyciu konwencjonalnych technik monitorowania Heart Rhythm Society’s 38th Annual Scientific Sessions (10‒13 May, Chicago, USA) Badanie REVEAL AF: W celu określenia częstości występowania niezdiagnozowanego AF w populacji wysokiego ryzyka wykorzystuje się implantowane rejestratory arytmii (ICM).

3 Udar mózgu a migotanie przedsionków
Udar mózgu może być pierwszą manifestacją migotania przedsionków. Około 20% pacjentów z udarami AF nie ma w historii choroby rozpoznanego wcześniej migotania przedsionków. Incydenty udaru mózgu z AF są: większe, związane z wyższą niepełnosprawnością, większą śmiertelnością i większymi kosztami. Powstawanie zatoru nie zależy od obecności innych objawów AF.

4 Badanie Kryterium włączenia: pts z CHADS2 ≥ 3; bądź CHASS2 = 2 + ryzyko wystąpienia AF Kryterium wykluczenia: pts z AF zdiagnozowanym w ciągu ≥ 24 godz od screeningu poprzez monitorowanie zewnętrzne przed ICM Punkt końcowy: szybkość wykrywania AF, trwająca co najmniej 6s po 18 miesiącach, z drugorzędnymi częstościami wykrywania od 30 dni do miesięcy, z rozróżnieniem grup CHADS2. 385 pacjentów (średnia wieku: 71.5 lat) 52.2% mężczyzn Pacjenci byli pod stałą opieką: monitorowani za pomocą Reveal XX ICM lub Reveal LINQ ICM (Medtronic)

5 Wynik Wykrywanie AF: po 30 dniach:  6.2% po 6 miesiącach:  20.4%
Średni czas od założenia urządzenia do wykrycia pierwszego epizodu AF wynosi 123 (IQR ) dni. Po 18 miesiącach częstość występowania AF była podobna u chorych z (p = 0,23) CHADS2 = 2 (24,7%) CHADS2 = 3 (32,8%) CHADS2 ≥ 4 (31,7%) Włączono leki przeciwzakrzepowe u 56,3% pacjentów.

6 Podsumowanie Biorąc pod uwagę obserwowany wskaźnik wykrywania AF, wynoszący 29.3%, wysoce prawdopodobne jest, że rzeczywista częstość występowania AF byłaby wyższa, gdyby obserwacje były kontynuowane. Co ważniejsze, ponad ¾ pacjentów, u których w trakcie badania wykryto migotanie przedsionków, najprawdopodobniej po drodze konwencjonalnych metod monitorowania, nie zostałoby zdiagnozowanych.

7