Choroba meningokokowa Dział Epidemiologii Wojewódzka Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna we Wrocławiu lek. wet. Krystyna Winturska – Pasieka mgr Mariola.

Prezentacja na temat: "Choroba meningokokowa Dział Epidemiologii Wojewódzka Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna we Wrocławiu lek. wet. Krystyna Winturska – Pasieka mgr Mariola."— Zapis prezentacji:

1 Choroba meningokokowa Dział Epidemiologii Wojewódzka Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna we Wrocławiu lek. wet. Krystyna Winturska – Pasieka mgr Mariola Krzemień mgr Grażyna Rokitowska

2 Choroba meningokokowa

3 Co to są meningokoki? Meningokoki to bakterie Gram ( - ) z gatunku Neisseria meningitidis zwane również dwoinkami zapalenia opon mózgowych.

4 Co to są meningokoki? Meningokoki podzielono na 13 grup serologicznych, z których A, B, C, Y i W 135 odpowiadają za prawie wszystkie przypadki zachorowań. W Polsce oraz w Europie najczęściej występują meningokoki grupy B i C.

5 Co to są meningokoki? Wyłącznym, naturalnym rezerwuarem meningokoków jest człowiek, a źródłem zakażenia zarówno chory, jak i bezobjawowy nosiciel. Meningokoki kolonizują jamę nosowo-gardłową. Około 3 - 35 % zdrowych ludzi jest nosicielami meningokoków bez świadomości tego faktu. U młodzieży odsetek ten może przekraczać 30 %.

6 Jak dochodzi do zakażenia? Do zakażenia może dojść na skutek kontaktu z osobą chorą lub z bezobjawowym nosicielem. Przenoszenie meningokoków odbywa się podobnie, jak w przypadku wielu infekcji: - drogą kropelkową: podczas kaszlu lub kichania, - przez kontakt bezpośredni np.: podczas pocałunku, - pośrednio np.: picie ze wspólnego naczynia.

7 Jak dochodzi do zakażenia? Zachorowania wywołane przez meningokoki występują najczęściej zimą i wiosną. W tym okresie dochodzi do masowych infekcji górnych dróg oddechowych.

8 Objawy choroby Po okresie wylęgania, który trwa od 2 do 10 dni (zazwyczaj mniej niż 4 dni) zaczyna się inwazyjna choroba meningokokowa z towarzyszącymi jej objawami ogólnymi jak: wysoka gorączka, bóle głowy i kończyn, a u niemowląt: wymioty, przeraźliwy krzyk i brak apetytu.

9 Objawy choroby Następnie bóle głowy i gorączka nasilają się. Chory nie może swobodnie poruszać głową w przód i w tył (sztywność karku). Występują: odrętwienie, oszołomienie, zakłócenia świadomości aż do śpiączki włącznie.

10 Objawy choroby Diagnozowanie schorzeń meningokokowych jest trudne, ponieważ ich pierwsze objawy nie różnią się istotnie od pierwszych oznak grypy.

11 Objawy choroby Nadwrażliwość na światło i plamy na skórze, które nie ustępują pod naciskiem lub czerwone, punktowe krwawienia do skóry to dalsze objawy choroby meningokokowej.

12 Objawy choroby W powolnym przebiegu chorobę można skutecznie leczyć antybiotykami. Leczenie musi jednak być rozpoczęte jak najszybciej, aby można było zapobiec trwałym powikłaniom.

13 Objawy choroby W szybkim przebiegu choroby meningokokowej, często choremu nie można już pomóc.

14 Inwazyjna choroba meningokokowa Może przebiegać jako: - zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych; - zapalenie mózgu; - i/lub posocznica (sepsa);

15 Zakażenie krwi (posocznica, sepsa) Zakażenie krwi występuje wówczas, gdy bakterie przedostaną się do krwiobiegu. Dwoinki zapalenia opon mózgowo - rdzeniowych szybko rozprzestrzeniają się w całym organizmie, co prowadzi do zakażenia ogólnego.

16 Zakażenie krwi (posocznica, sepsa) Choroba w tej groźnej dla życia postaci poprzez osłabienie serca i krwiobiegu oraz rozległe krwawienia pod skórą i do narządów wewnętrznych w ciągu kilku godzin może doprowadzić do śmierci.

17 Zakażenie krwi (posocznica, sepsa) Szczególnie niebezpieczna jest sepsa meningokokowa o przebiegu piorunującym, w której śmiertelność może sięgać 50%.

18 Grupy szczególnego ryzyka Do zakażenia meningokokami może dojść w każdym wieku Małe dzieci i młodzież to grupy szczególnie narażone.

19 Grupy szczególnego ryzyka Dzieci w wieku od 3 miesięcy do 5 lat są, w porównaniu do innych grup wiekowych, narażone najbardziej. Ich system odpornościowy nie jest jeszcze wystarczająco dobrze rozwinięty. Około 40% przypadków chorobowych rejestruje się w wieku małego dziecka.

20 Grupy szczególnego ryzyka Drugi szczyt zachorowań jest notowany u młodzieży między 14 a 19 rokiem życia. W tym wieku wzrasta ilość kontaktów społecznych. Przebywanie w grupie, na dyskotekach, prywatkach oraz typowe dla młodzieży zachowania, na przykład: picie ze wspólnego naczynia, sprzyjają infekcji. Około 30 % wszystkich zachorowań spowodowanych przez meningokoki dotyczy nastolatków.

21 Grupy szczególnego ryzyka Ryzyko infekcji wzrasta w zbiorowiskach ludzkich.

22 Szczepienia

23 W Programie Szczepie Ochronnych na rok 2006, Główny Inspektor Sanitarny zaleca szczepienie przeciw meningokokom: - szczepionką skoniugowaną dzieciom po ukończeniu 2 miesiąca życia - szczepionką nieskoniugowaną ( polisacharydową) dzieciom powyżej 2 lat i dorosłym

24 Szczepionki p/ meningokokowemu zapaleniu mózgu i opon mózgowo- rdzeniowych MENINGO A+C NEISVAC - C

25 MENINGO A + C Szczepionka chroni przed zapaleniem opon wywołanym przez meningokoki z grupy A i C Badania kliniczne potwierdziły skuteczność składnika A u dzieci od 3 miesiąca życia. Odpowiedź na składnik C jest tylko przemijająca Nie szczepić dzieci < 18 miesiąca życia z wyjątkiem wystąpienia epidemii.

26 MENINGO A + C Wykazano, że szczepionka wywołuje długo utrzymującą się odpowiedź immunologiczną i jest dobrze tolerowana. Odporność po szczepieniu utrzymuje się przez 3 lata.

27 Szczepionki koniugowane przeciw meninkokokom grupy C Dzięki szczepionkom koniugowanym można zabezpieczyć przed zachorowaniem dzieci po ukończeniu 2 miesiąca życia i starsze oraz młodzież i dorosłych.

28 Neis Vac - C Polisacharydowa koniugowana szczepionka przeciw meningokokom grupy C, sprzężona z toksoidem tężcowym. Szczepionka wywołuje długo utrzymującą się odpowiedź immunologiczną i jest dobrze tolerowana.

29 Schemat szczepienia Neis Vac - C Dzieci po ukończeniu 2 miesiąca życia do 12 miesiąca życia włącznie, powinny otrzymać 3 dawki szczepionki w odstępach, co 4 tygodnie. Dzieci po ukończeniu 1 roku życia, młodzież i dorośli otrzymują tylko 1 dawkę szczepionki !

30 Szczepionki przeciw meninkokokom Szczepionki: MENINGO A+C i Neis Vac - C nie chronią przed meningokokami grupy B, przeciwko którym nasza medycyna nie dysponuje jeszcze dostępną szczepionką.

31 Szczepienia Szczepienie jest możliwe i celowe w każdym momencie, również w sytuacji zakażenia meningokowego osobom mającym bezpośredni kontakt z chorym, u którego potwierdzono zakażenie. O ewentualnych przeciwwskazaniach do szczepienia zadecyduje lekarz.

32 Szczepienia Jak po każdym szczepieniu mogą wystąpić: zaczerwienienie skóry lub obrzęk w miejscu wkłucia bądź też podwyższona temperatura. Reakcje na szczepienie ustępują po kilku dniach.

33 Dziękujmy za uwagę