Gramatyki Lindenmayera Powstanie Deterministyczny L-system.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Lingwistyka Matematyczna
Advertisements

Wprowadzenie w problematykę związaną z twierdzeniem Gödla
Równanie różniczkowe zupełne i równania do niego sprowadzalne
RACHUNEK ZDAŃ.
Grażyna Mirkowska PJWSTK 15 listopad 2000
Ile rozwiązań może mieć układ równań?
Literatura podstawowa
Wykład 06 Metody Analizy Programów System Hoare
Badania operacyjne. Wykład 2
WEKTORY Każdy wektor ma trzy zasadnicze cechy: wartość (moduł), kierunek i zwrot. Wartością wektora nazywamy długość odcinka AB przedstawiającego ten wektor.
Analiza Składniowa Wstępująca
Lingwistyka Matematyczna
Generator analizatorów składniowych
Liczby Pierwsze - algorytmy
ALGEBRA ZBIORÓW.
ALGORYTMY GEOMETRYCZNE.
Materiały pomocnicze do wykładu
1.
Analiza matematyczna - Ciągi liczbowe wykład I
Wstęp do programowania obiektowego
Zapis informacji Dr Anna Kwiatkowska.
Liczby zespolone z = a + bi.
Zależności funkcyjne.
Kod Graya.
Hipoteza cegiełek, k-ramienny bandyta, minimalny problem zwodniczy
opracowanie: Agata Idczak
Podstawy układów logicznych
ANALIZA LEKSYKALNA. Zadaniem analizatora leksykalnego jest przetwarzanie danych pochodzących ze strumienia wejściowego a także rozpoznawanie ciągów znaków.
Elementy Rachunku Prawdopodobieństwa i Statystyki
T Zsuwanie się bez tarcia Zsuwanie się z tarciem powrót.
IV OTWARTE MISTRZOSTWA OPOLA W PROGRAMOWANIU ZESPOŁOWYM
Gramatyki Lindenmayera
Podstawy analizy matematycznej II
Wektory SW Department of Physics, Opole University of Technology.
A. Sumionka. Starodawna gra marynarska; Gra dwu i wieloosobowa; Gracze wykonują ruchy naprzemian; Złożona ze stosów, w których znajduje się pewna ilość
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
Prezentacja programu Lsystem urban development
ITERACJA - powtórzenie
Języki i automaty część 3.
XML – eXtensible Markup Language
Elżbieta Fiedziukiewicz
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
Gramatyki i translatory
Ile rozwiązań może mieć układ równań?
SYSTEMY EKSPERTOWE I SZTUCZNA INTELIGENCJA
III EKSPLORACJA DANYCH
Podstawy języka Instrukcje - wprowadzenie
Gramatyki Lindenmayera
Rozwiązywanie układów równań liniowych różnymi metodami
Grafika i komunikacja człowieka z komputerem
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Języki formalne Copyright, 2006 © Jerzy R. Nawrocki Wprowadzenie do informatyki Wykład.
Funkcje trygonometryczne dowolnego kąta
Wstęp do Podstawy Programowania
ANALIZA SKŁADNIOWA.
Modele zmienności aktywów Model multiplikatywny Parametry siatki dwumianowej.
Systemy wspomagające dowodzenie twierdzeń
Wykład Rozwinięcie potencjału znanego rozkładu ładunków na szereg momentów multipolowych w układzie sferycznym Rozwinięcia tego można dokonać stosując.
Gramatyki Lindenmayera
Wstęp do programowania Wykład 9
Zbiory fraktalne Podstawowe defnicje.
Zbiory fraktalne I Ruchy browna.
IFS, IFSP I GRA W CHAOS ZBIORY FRAKTALNE I WYBRANE SPOSOBY ICH GENEROWANIA.
I LICZBY ZESPOLONE ZBIORY FRAKTALNE. LICZBY ZESPOLONE.
Zbiory fraktalne I Automaty komórkowe.
KNW - wykład 3 LOGIKA MODALNA.
Media Cyfrowe  Media cyfrowe to dowolna forma (lub format) prezentacji i użytkowania treści (np. tekstowych, graficznych, audiowizualnych), które są.
Gramatyki Lindenmayera
Pojęcia podstawowe Algebra Boole’a … Tadeusz Łuba ZCB 1.
Podstawy Informatyki.
Zapis prezentacji:

Gramatyki Lindenmayera Powstanie Deterministyczny L-system

Gramatyki Lindenmayera  Inna nazwa to równolegle przepisujące systemu lub L-systemy,  Twórcą jest biolog Aristid Lindenmayer, który w 1968 roku stworzył formalny sposób opisu wzrostu roślin.  Polegają na zamianie modułu zwanego rodzicem, matką lub przodkiem na moduł zwany dzieckiem, córką lub potomkiem.

Rodzaje L-systemów  D0L-system - deterministyczny, bezkontekstowy L- system,  D1L-system - deterministyczny, wrażliwy na kontekst L-system,  0L-system - stochastyczny, bezkontekstowy L- system,  1L-system - stochastyczny, z kontekstem jednostronnym L-system,  2L-system - stochastyczny, z kontekstem dwustronnym (prawym i lewym) L-system,  parametryczny L-system,  Inne – różniczkowe, z elementami programowani itd.

Relacje między językami

L-systemy jak to działa:  Przepisywanie zaczynamy od pojedynczego modułu zwanego aksjomatem,  W trakcie symulacji korzystamy z reguł przepisania, które w najprostszym przypadku mają postać: Poprzednik  Następnik  Przepisanie polega znalezieniu reguły gdzie poprzednik pasuje do modułu matki i zastąpieniu tego modułu sekwencją z następnika.

 Niech V oznacza alfabet składający się z liter, zaś V * będzie zbiorem wszystkich słów nad zbiorem V oraz V + będzie zbiorem wszystkich niepustych słów ze zbioru V*. Przez słowo nad alfabetem V, rozumiemy złożony ciąg symboli z V

D0L-system – opis formalny  D0L-system to uporządkowaną trójka G = (, P, ), gdzie = {s1, s2,..., sn} jest alfabetem,  - aksjomatem oraz  należy do zbioru *, który jest zbiorem wszystkich ciągów symboli z .  Przekształcenie przepisywania jest określone jako: P : * z s  P(s) dla każdego s.  Każdemu symbolowi s odpowiada tylko jedna reguła przepisywania.  L-system generuje kolejne sekwencje:  (0),  (1),  (2),.... Sekwencje  (i+1) otrzymujemy  z poprzedniej  (i) przez zastosowanie reguł podstawiania do wszystkich m symboli   1 (i),...,  m (i) ciągu jednocześnie:   (i+1) = P( 1 (i) )P( 2 (i) )... P( m (i) )

Determinizm L-systemów  OL-system jest deterministyczny, gdy dla każdego a V istnieje dokładnie jedno  V * takie, że a   (to znaczy, że dla każdego symbolu a V istnieje tylko jedna reguła podstawiania P a ).

 Niech  = a ­ 1,…,a m będzie dowolnym słowem ze zbioru V. Słowo =  1,…,  m V * bezpośrednio wyprowadzone (wygenerowane) przez  oznaczymy symbolem  . Oczywiście,   wtedy i tylko wtedy, gdy a i  ­­­ i dla i=1,2,…,m. Słowo jest generowane przez gramatykę G wyprowadzeniem o długości m jeśli istnieje ewolucyjna sekwencja słów  0,  1, …,  m taka, że  0 = ω,  m = oraz  0  1 … m.

Definicja rekurencyjna  Rozważmy DOL-system G = i aV i nn oznaczmy µ (n) jako słowo wyprowadzone z µ w wyprowadzeniu o długości n:  Jeśli µb 1 b 2 …b m jest produkcją w G, to dla każdego n1 słowo µ (n) spełnia formułę rekurencyjną: µ (n) =b 1 (n-1) b 2 (n-1) …b m (n-1)  Rozłóżmy derywację na pierwszy krok i pozostałe n-1 kroków:  Wtedy µ (n) =b 1 (n-1) b 2 (n-1) …b m (n-1).

 Dany DOL-system G =, będący zbiorem rekurencyjnych formuł w postaci wraz z początkowymi warunkami µ (0) =µ, dla µV nazywamy rekurencyjnym systemem G.

D0L-system – przykład Anabena Catenula - glon sinica  Reguły przepisania:  Sekwencja produkcji:

Gramatyki Lindenmayera Grafika żółwia 2D i 3D

Grafika żółwia – podstawowe symbole 2D SymbolZnaczenie Fidź do przodu jeden krok o długości l i narysuj linie od poprzedniej pozycji do nowej fidź do przodu jeden krok o długości l ale nie rysuj linii +obróć się w lewo (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara) o stały kąt  -obróć się w prawo (zgodnie z ruchem wskazówek zegara) o stały kąt 

Grafika żółwia 2D  Matematycznie można powiedzieć, ze żółwiowi przypisuje się stan który składa się z bieżącego położenia, oznaczonego para współrzędnych x i y oraz bieżącego kierunku, wyrażonego przez kat . Zapisuje się to jako trojkę liczb (x, y, ). Zmiana stanu żółwia następuje po każdym wykonaniu polecenia.

Grafika żółwia  Wykorzystując elementarne własności trygonometryczne zbiór poleceń dla żółwia można zapisać teraz następująco: Symbol stan (x, y,  ) przechodzi w F (x + l cos , y + l sin ,  ) f + (x, y,  −  ) - (x, y,  +  )

Grafika żółwia 2D  l – oznacza długość korku a  to kąt o jaki żółw obraca się w prawo  Stan początkowy to (0, 0, 0) co oznacza, ze żółw skierowany jest w prawo i znajduje się w początku bieżącego układu współrzędnych. Potrzebny będzie również czynnik redukcji do zmniejszania długości kroku w kolejnych przypisaniach.

Grafika żółwia 2D – przykład  Zbiór Cantora: czynnik redukcji: 1/3,  = 0, l= 400,  Aksjomat: F,  reguły przepisania: F->FfF f->fff  Produkcje: FfFfffFfFfffffffffFfFfffFfF

Literatura  H.-O. Peitgen, H. J¨urgens, D. Saupe Granice Chaosu Fraktale cz.2, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 1996;  A. Lindenmayer, P. Prusinkiewicz, The Algorithmic Beauty of Plants”, Springer-Verlag, Elektroniczna wersja opublikowana w 2004

Literatura  Jacob Ch. (1995) Modeling Growth with L-systems & Mathematica, Mathematica in Education and Research, Volume 4, No. 3 (1995), TELOS-Springer, pp ,  /Publications/ModelingGrowth.ma.pdf

Literatura  Rozenberg G., Saloma A (1980). The mathematical theory of L-systems. Academic Press, New York,