 nasada -chrząstka wzrostowa - przynasada – trzon są to elementy anatomiczne charakteryzujące kość dziecięcą  chrząstka wzrostowa, przynasada, to miejsca.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Opracowała Noemi Szmukała
Advertisements

Bezpieczeństwo w ruchu drogowym
Opracowanie: mgr Izabella Wojciechowska
Złamania kości Opracowały: mgr Monika Danielak mgr Anna Kozak
Szkielet kości kończyny górnej
Leczenie chirurgiczne przerzutów nowotworowych do kości
Uniwersalny. Lekki. Przenośny.
Wtórne urazy po uszkodzeniach kończyn
URAZY KOŃCZYN.
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Rehabilitacja dzieci z chorobą Perthesa
CHONDROKALCYNOZA Chondrokalcynoza (artropatia pirofosforanowa, pseudodna) polega na odkładaniu się kryształów dwuwodzianu pirofosforanu wapnia w chrząstkach,
KLINIKA ORTOPEDII DZIECIĘCEJ PAM
Tkanki przyzębia, morfologia - związek z leczeniem ortodontycznym.
FORMY UNIERUCHOMIENIA SZYJNEGO ODCINKA KRĘGOSŁUPA (KRASUSKI)
Stany zagrożenia życia W-8 „Traumatologia narządu ruchu”
Postępowanie w drugim okresie porodu
Urazowe uszkodzenia ścięgna Achillesa
Złamania kończyn. Jak je unieruchomić.?.
Staw ramienny w ujęciu chirurgicznym Prof. dr hab. Piotr Silmanowicz
Uszkodzenia narządu ruchu
Najczęstsze kontuzje i urazy mogące wystąpić podczas uprawiania dyscyplin sportowych Hokej.
URAZY NARZĄDU RUCHU EWA STRUPIŃSKA-THOR.
BIOLOGIA.
Bożena Garstka Magdalena Ruszczyk Piotr Kazana
OGÓLNA BUDOWA I MECHANIKA KLATKI PIERSIOWEJ
TRÓJTOROWOŚĆ METOD WYRÓWNYWANIA ODCHYLEŃ
Najczęstsze kontuzje i urazy sportowe w siatkówce
Fundacja Aktywnej Rehabilitacji Aleksandra Jaźwińska
Zasadnicza Szkoła Zawodowa w Czarnym Dunajcu PROFILAKTYKA CHORÓB KRĘGOSŁUPA mgr Roman Giełczyńśki.
KONTUZJE W SPORCIE Paweł Skiba.
CHOROBY APARATU RUCHU.
Najczęstsze kontuzje w piłce nożnej
Prognoza obciążeń fizycznych pracownika na przykładzie księgowej
Złamania kończyn- I pomoc
Zespół stopy cukrzycowej
Biologia.
Elementy Anatomii Człowieka
Extremity Trauma 1 URAZY KOŃCZYN. Extremity Trauma 2 ZAGADNIENIAZAGADNIENIA Stany zagrażające życiu a urazy kończyn Stany zagrażające życiu a urazy kończyn.
URAZY GŁOWY I SZYI.
Kości kończyny górnej.
Połączenia kości kończyny górnej
ADHESIVE CAPSULITIS.
P RZYCZYNY U RAZY - NAGŁE ZADZIAŁANIE SIŁY POWODUJĄCEJ PRZESUNIĘCIE POWIERZCHNI STAWOWYCH U RAZY - NAGŁE ZADZIAŁANIE SIŁY POWODUJĄCEJ PRZESUNIĘCIE.
Zespół ciasnoty przestrzeni podbarkowej /ZCPP/
Złamania Przerwanie ciągłości tkanki kostnej.. Złamania kości rąk i nóg ( Prezentacja może zawierać zdjęcia o brutalnej treści )
Ty też możesz mieć wadę – Nawet o tym nie wiesz
PIERWSZA POMOC Ocena stanu Podstawowe czynności życiowe: - oddech
Ergonomia pracy przy komputerze.
USZKODZENIA CHRZĄSTKI STAWOWEJ
Złamanie kręgosłupa w przebiegu osteoporozy
Lekarskie i prawne aspekty uszkodzeń ciała. Sądowo-lekarska kwalifikacja obrażeń ciała może odbywać się: 1. Na podstawie badania osób żywych pokrzywdzonych.
Choroby cywilizacyjne spowodowane niedostatkiem ruchu
Najczęstsze kontuzje sportowe
POMOC DORAŹNA TRANSPORT karetka ma być szybkim środkiem transportu DO chorego na miejscu wypadku spiesz się POWOLI.
ZŁAMANIA, SKRĘCENIA,ZWICHNIĘCIA
STAW KOLANOWY W PIGUŁCE
Połączenia kości kończyny dolnej
Traumatologia narządów ruchu
Skutki nieprawidłowej długotrwałej pracy z komputerem.
Obrzęki i zwichnięcia.
Stawy i więzadła Torebka stawowa Ścięgno m. dwugłowego Obrąbek stawowy
Oddział Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej
r. Technika endoskopowa reinsercji przyczepu dalszego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia Oleg Agasjew Oddział Urazowo-Ortopedyczny Wojewódzki.
Najczestsze kontuzje pilkarskie
Wiek kostny a wiek zębowy
Zapis prezentacji:

 nasada -chrząstka wzrostowa - przynasada – trzon są to elementy anatomiczne charakteryzujące kość dziecięcą  chrząstka wzrostowa, przynasada, to miejsca zmniejszonej odporności,  więzadła, ścięgna, torebki stawowe są mocniejsze od połączeń poprzez chrząstkę wzrostową – stąd częstsze złuszczenia aniżeli zwichnięcia  aktywność chrząstki wzrostowej jest odwrotnie proporcjonalna do wieku dziecka, zasada ta odnosi się również do gojenia złamań i ich przebudowy  nasada -chrząstka wzrostowa - przynasada – trzon są to elementy anatomiczne charakteryzujące kość dziecięcą  chrząstka wzrostowa, przynasada, to miejsca zmniejszonej odporności,  więzadła, ścięgna, torebki stawowe są mocniejsze od połączeń poprzez chrząstkę wzrostową – stąd częstsze złuszczenia aniżeli zwichnięcia  aktywność chrząstki wzrostowej jest odwrotnie proporcjonalna do wieku dziecka, zasada ta odnosi się również do gojenia złamań i ich przebudowy

 największa u noworodków  przemieszczenia kątowe > 20° u dzieci starszych nie dają gwarancji przebudowy  złamania w części bliższej kości udowej, złamania śródstawowe wymagają anatomicznego nastawienia  wtedy, kiedy siła urazu działa prostopadle do linii chrząstki wzrostowej, może wystąpić zaburzenie wzrostu kości - wzrost asymetryczny  wtórny przerost kości na długość spowodowany nadmiernym przekrwieniem i pobudzeniem chrząstki wzrostowej – to zjawisko specyficzne dla złamania kości udowej.  brak możliwości przebudowy przemieszczeń rotacyjnych  największa u noworodków  przemieszczenia kątowe > 20° u dzieci starszych nie dają gwarancji przebudowy  złamania w części bliższej kości udowej, złamania śródstawowe wymagają anatomicznego nastawienia  wtedy, kiedy siła urazu działa prostopadle do linii chrząstki wzrostowej, może wystąpić zaburzenie wzrostu kości - wzrost asymetryczny  wtórny przerost kości na długość spowodowany nadmiernym przekrwieniem i pobudzeniem chrząstki wzrostowej – to zjawisko specyficzne dla złamania kości udowej.  brak możliwości przebudowy przemieszczeń rotacyjnych

 złuszczenia nasad  złamania podokostnowe,typu „ zielona gałązka”  złamania z oderwania – awulsyjne  deformacje plastyczne (Border 1874 ) dotyczy jedynie kości promieniowej, przewlekły uraz, który nie doprowadza do złamania, a jedynie do nadmiernego wygięcia kości  złuszczenia nasad  złamania podokostnowe,typu „ zielona gałązka”  złamania z oderwania – awulsyjne  deformacje plastyczne (Border 1874 ) dotyczy jedynie kości promieniowej, przewlekły uraz, który nie doprowadza do złamania, a jedynie do nadmiernego wygięcia kości

 u dzieci młodszych  dotyczą najczęściej stawu łokciowego, z uwagi na obecność linii chrząstek wzrostowych, wtórnych jąder kostnienia pojawiających się w różnym czasie  u dzieci młodszych  dotyczą najczęściej stawu łokciowego, z uwagi na obecność linii chrząstek wzrostowych, wtórnych jąder kostnienia pojawiających się w różnym czasie WARTO WYKONAĆ DLA PORÓWNANIA RTG KOŃCZYNY ZDROWEJ

 w miejscu torbieli samotnej  w miejscu dysplazji włóknistej  wrodzona łamliwość kości  w miejscu chrzęstniaka  w miejscu torbieli samotnej  w miejscu dysplazji włóknistej  wrodzona łamliwość kości  w miejscu chrzęstniaka

WSKAZANIA DO LECZENIA OPERACYJNEGO:  złamania towarzyszące ciężkim urazom OUN  złamania otwarte  złamania śródstawowe z przemieszczeniem odłamów  złamania wielomiejscowe  złamania nie dające zadowalającego ustawienia w trakcie leczenia  złamania wybrane - szyjki kości udowej, nadkłykci i kłykci kości ramiennej, złamanie Monteggia WSKAZANIA DO LECZENIA OPERACYJNEGO:  złamania towarzyszące ciężkim urazom OUN  złamania otwarte  złamania śródstawowe z przemieszczeniem odłamów  złamania wielomiejscowe  złamania nie dające zadowalającego ustawienia w trakcie leczenia  złamania wybrane - szyjki kości udowej, nadkłykci i kłykci kości ramiennej, złamanie Monteggia

 druty Kirschnera  cienkie groty Steinmanna, pręty Rusha, pręty Endera, Nancy  ZESPOL - płyty nadkostne i zewnętrzne  Szew kostny - śruby  zewnętrzne stabilizatory,  druty Kirschnera  cienkie groty Steinmanna, pręty Rusha, pręty Endera, Nancy  ZESPOL - płyty nadkostne i zewnętrzne  Szew kostny - śruby  zewnętrzne stabilizatory,

 W obrębie powłok - zadrapania, wylewy krwawe, obrzęki w różnych stadiach gojenia, oparzenia, ubytki kępek włosów, naderwane uszy  złamania kości czaszki, żeber, kości długich w okolicach nasad i przynasad, związane z pociąganiem i skręcaniem kończyn - nawarstwienia okostnowe  złamania kompresyjne kręgosłupa mogą być wynikiem powtarzanego potrząsania dzieckiem  W obrębie powłok - zadrapania, wylewy krwawe, obrzęki w różnych stadiach gojenia, oparzenia, ubytki kępek włosów, naderwane uszy  złamania kości czaszki, żeber, kości długich w okolicach nasad i przynasad, związane z pociąganiem i skręcaniem kończyn - nawarstwienia okostnowe  złamania kompresyjne kręgosłupa mogą być wynikiem powtarzanego potrząsania dzieckiem

 Najczęściej są to następstwa urazów okołoporodowych  złamania obojczyka - wystarczy 7-10 dniowe unieruchomienie miękkie- gojenie poprzez wytworzenie obfitego guza kostniny  złamanie trzonu kości udowej - wyciąg plastrowy pionowy, rozwórka Koszli 2-3 tyg.  złamania kości ramiennej - miękki opatrunek Desaulta 2 tyg.  złuszczenia nasad występują sporadycznie  Najczęściej są to następstwa urazów okołoporodowych  złamania obojczyka - wystarczy 7-10 dniowe unieruchomienie miękkie- gojenie poprzez wytworzenie obfitego guza kostniny  złamanie trzonu kości udowej - wyciąg plastrowy pionowy, rozwórka Koszli 2-3 tyg.  złamania kości ramiennej - miękki opatrunek Desaulta 2 tyg.  złuszczenia nasad występują sporadycznie

 Najczęściej dotyczą trzonu  Złuszczenia nasad typ I lub II wg Saltera-Harrisa  Klasyczne urazowe zwichnięcia w stawie barkowo- obojczykowym z uszkodzeniem więzadeł kruczo – barkowych występuje jedynie u dzieci starszych, bardzo rzadko  Najczęściej dotyczą trzonu  Złuszczenia nasad typ I lub II wg Saltera-Harrisa  Klasyczne urazowe zwichnięcia w stawie barkowo- obojczykowym z uszkodzeniem więzadeł kruczo – barkowych występuje jedynie u dzieci starszych, bardzo rzadko

 Opatrunek ósemkowy  Prostotrzymacz  Opatrunek Desaulta, w zależności od wieku od 2 do 4 tygodni  Wskazania do leczenia operacyjnego to: złamania otwarte, towarzyszące złamaniu uszkodzenia naczyniowo-nerwowe, napięcie skóry na odłamie  Zespolenie drutem Kirschnera  Opatrunek ósemkowy  Prostotrzymacz  Opatrunek Desaulta, w zależności od wieku od 2 do 4 tygodni  Wskazania do leczenia operacyjnego to: złamania otwarte, towarzyszące złamaniu uszkodzenia naczyniowo-nerwowe, napięcie skóry na odłamie  Zespolenie drutem Kirschnera

 złamanie szyjki chirurgicznej (przynasady)  zwichnięcie barku występuje u dzieci wyjątkowo rzadko, w starszej grupie wiekowej  u dzieci młodszych złuszczenie typ I, u dzieci starszych typ II  leczenie: jednoczasowa repozycja zamknięta, wyciąg szkieletowy, leczenie operacyjne rzadko  istnieje bardzo duża możliwość przebudowy kości w tej okolicy  złamanie szyjki chirurgicznej (przynasady)  zwichnięcie barku występuje u dzieci wyjątkowo rzadko, w starszej grupie wiekowej  u dzieci młodszych złuszczenie typ I, u dzieci starszych typ II  leczenie: jednoczasowa repozycja zamknięta, wyciąg szkieletowy, leczenie operacyjne rzadko  istnieje bardzo duża możliwość przebudowy kości w tej okolicy

 Noworodki – uraz okołoporodowy  Dzieci poniżej 3 roku życia oraz powyżej 12 r.ż. LECZENIE ZŁAMANIA T RZONU KOŚCI RAMIENNEJ  GIPS WISZĄCY  PODŁUŻNIK GIPSOWY + OPATRUNEK DESAULTEA  WYCIĄG SZKIELETOWY  LECZENIE OPERACYJNE - ZŁAMANIA OTWARTE POWIKŁANE USZKODZENIEM NACZYŃ I NERWÓW  Noworodki – uraz okołoporodowy  Dzieci poniżej 3 roku życia oraz powyżej 12 r.ż. LECZENIE ZŁAMANIA T RZONU KOŚCI RAMIENNEJ  GIPS WISZĄCY  PODŁUŻNIK GIPSOWY + OPATRUNEK DESAULTEA  WYCIĄG SZKIELETOWY  LECZENIE OPERACYJNE - ZŁAMANIA OTWARTE POWIKŁANE USZKODZENIEM NACZYŃ I NERWÓW

 Szczyt występowania złamania rok życia, co wynika z budowy anatomicznej, która predysponuje do ww. złamań  Wiotkość torebki stawowej i więzadeł usposabia do przeprostu  Linia złamania przebiega w przynasadzie w miejscu jej ścieńczenia (dół dla wyrostka dziobiastego oraz wyrostka łokciowego )  Szczyt występowania złamania rok życia, co wynika z budowy anatomicznej, która predysponuje do ww. złamań  Wiotkość torebki stawowej i więzadeł usposabia do przeprostu  Linia złamania przebiega w przynasadzie w miejscu jej ścieńczenia (dół dla wyrostka dziobiastego oraz wyrostka łokciowego )

 Wyprostne - 95%  Zgięciowe - 5%  Klasyfikacja wg Gartlanda  Wyprostne - 95%  Zgięciowe - 5%  Klasyfikacja wg Gartlanda

 Repozycja zamknięta,unieruchomienie gipsowe  Repozycja zamknięta i zespolenie przezskórne dwoma drutami Kirschnera  Repozycja otwarta i zespolenie dwoma drutami Kirschnera skrzyżowanymi lub równoległymi  Wyciąg szkieletowy typu „Zeno”  Repozycja zamknięta,unieruchomienie gipsowe  Repozycja zamknięta i zespolenie przezskórne dwoma drutami Kirschnera  Repozycja otwarta i zespolenie dwoma drutami Kirschnera skrzyżowanymi lub równoległymi  Wyciąg szkieletowy typu „Zeno”

 Złamania otwarte  Złamania powikłane uszkodzeniem naczyń i nerwów  Niemożność utrzymania poprawnego ustawienia odłamów  Złamania otwarte  Złamania powikłane uszkodzeniem naczyń i nerwów  Niemożność utrzymania poprawnego ustawienia odłamów

 Występują u dzieci bardzo rzadko  Dotyczą dzieci starszych  Leczenie zachowawcze, wyciąg, szkieletowy, repozycja otwarta i zespolenie drutem Kirschnera  Występują u dzieci bardzo rzadko  Dotyczą dzieci starszych  Leczenie zachowawcze, wyciąg, szkieletowy, repozycja otwarta i zespolenie drutem Kirschnera

 Występują bardzo rzadko  Najczęściej u dzieci małych w 2-3 r.ż.  Trudności diagnostyczne wynikają z powodu późniejszego uwidaczniania się nasad w obrazie radiologicznym  Występują bardzo rzadko  Najczęściej u dzieci małych w 2-3 r.ż.  Trudności diagnostyczne wynikają z powodu późniejszego uwidaczniania się nasad w obrazie radiologicznym

 Podział wg Fowlersa

 Jest to typ IV według Saltera-Harrisa  Mięśnie prostowniki, więzadło poboczne stawu łokciowego przemieszczają złamanie (złamanie awulsyjne)  Leczenie I° zachowawcze  II i III° operacyjne  Z uwagi na możliwość wtórnego przemieszczenia odłamów decydując się na leczenie zachowawcze należy pamiętać o kontrolach rtg. w 3, 7, 14 dobie od złamania  Jest to typ IV według Saltera-Harrisa  Mięśnie prostowniki, więzadło poboczne stawu łokciowego przemieszczają złamanie (złamanie awulsyjne)  Leczenie I° zachowawcze  II i III° operacyjne  Z uwagi na możliwość wtórnego przemieszczenia odłamów decydując się na leczenie zachowawcze należy pamiętać o kontrolach rtg. w 3, 7, 14 dobie od złamania

 Występuje znacznie rzadziej aniżeli kłykcia bocznego  Jest to typ IV wg Saltera-Harrisa  Leczenie jak w złamaniach kłykcia bocznego  Występuje znacznie rzadziej aniżeli kłykcia bocznego  Jest to typ IV wg Saltera-Harrisa  Leczenie jak w złamaniach kłykcia bocznego

 Ustawienie przedramienia w nadmiernej koślawości powoduje nadmierne pociąganie i oderwanie nadkłykcia przez mięśnie zginacze przedramienia  Jest uszkodzeniem awulsyjnym  Często towarzyszy zwichnięciu stawu łokciowego  Leczenie złamania z przemieszczeniem operacyjne  Ustawienie przedramienia w nadmiernej koślawości powoduje nadmierne pociąganie i oderwanie nadkłykcia przez mięśnie zginacze przedramienia  Jest uszkodzeniem awulsyjnym  Często towarzyszy zwichnięciu stawu łokciowego  Leczenie złamania z przemieszczeniem operacyjne

 Izolowane występuje rzadko  Współistnieje ze złamaniem szyjki kości promieniowej lub złuszczeniem nasady bliższej kości promieniowej  Ze zwichnięciem głowy kości promieniowej (typ Monteggia)  Złamaniem kłykcia bocznego kości ramiennej  Leczenie - złamanie bez przemieszczenia - zachowawcze,z przemieszczeniem operacyjne - grot Steinmanna, „popręg Webera”, śruba  Izolowane występuje rzadko  Współistnieje ze złamaniem szyjki kości promieniowej lub złuszczeniem nasady bliższej kości promieniowej  Ze zwichnięciem głowy kości promieniowej (typ Monteggia)  Złamaniem kłykcia bocznego kości ramiennej  Leczenie - złamanie bez przemieszczenia - zachowawcze,z przemieszczeniem operacyjne - grot Steinmanna, „popręg Webera”, śruba

 Typy złamania

 Zachowawcze - bez przemieszczenia oraz z przemieszczeniem kątowym do 20 °  Repozycja zamknięta  Operacyjne - krwawe nastawienie i zespolenie śródszpikowe (drut Kirschnera) przeprowadzony przez dalszą nasadę kości ramiennej  Zachowawcze - bez przemieszczenia oraz z przemieszczeniem kątowym do 20 °  Repozycja zamknięta  Operacyjne - krwawe nastawienie i zespolenie śródszpikowe (drut Kirschnera) przeprowadzony przez dalszą nasadę kości ramiennej

 Podział

 Najczęściej występuje typ wyprostny 85%  Wśród złamań typu Monteggia notuje się największą ilość błędów diagnostycznych  Leczenie - próba nastawienia zachowawczego, leczenie operacyjne przy niepowodzeniu repozycji zachowawczej  Należy pamiętać o możliwości wtórnego przemieszczenia odłamów  Najczęściej występuje typ wyprostny 85%  Wśród złamań typu Monteggia notuje się największą ilość błędów diagnostycznych  Leczenie - próba nastawienia zachowawczego, leczenie operacyjne przy niepowodzeniu repozycji zachowawczej  Należy pamiętać o możliwości wtórnego przemieszczenia odłamów

 Występuje rzadko  PODWICHNIĘCIE GŁOWY KOŚCI PROMIENIOWEJ U DZIECI MAŁYCH - DZIECKO PROWADZONE ZA RĄCZKĘ WYRYWA SIĘ – występuje bardzo często, wymaga szybkiego nastawienia  Występuje rzadko  PODWICHNIĘCIE GŁOWY KOŚCI PROMIENIOWEJ U DZIECI MAŁYCH - DZIECKO PROWADZONE ZA RĄCZKĘ WYRYWA SIĘ – występuje bardzo często, wymaga szybkiego nastawienia

 U dzieci występuje rzadko  Najczęściej powyżej 10 r.ż.  Często towarzyszy mu oderwanie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, który może być przemieszczony do stawu  Rzadziej złamanie wyrostka dziobiastego kości ramiennej  U dzieci występuje rzadko  Najczęściej powyżej 10 r.ż.  Często towarzyszy mu oderwanie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, który może być przemieszczony do stawu  Rzadziej złamanie wyrostka dziobiastego kości ramiennej

 Specyficzne - to złamanie typu „zielonej gałązki”, przy złamaniach tego typu okostna nie jest uszkodzona całkowicie, dotyczy to również warstwy korowej  Przy repozycji należy złamać pozostałą warstwę korową, ponieważ zapobiega to wtórnemu przemieszczeniu  Specyficzne - to złamanie typu „zielonej gałązki”, przy złamaniach tego typu okostna nie jest uszkodzona całkowicie, dotyczy to również warstwy korowej  Przy repozycji należy złamać pozostałą warstwę korową, ponieważ zapobiega to wtórnemu przemieszczeniu

 U dzieci starszych podobnie jak u dorosłych przydatny jest podział dotyczący lokalizacji złamania - określający 3 strefy złamania  W wieku rozwojowym rzadko występuje złamanie typu Galeazzi - odmiana dziecięca to złamanie dalszej przynasady kości promieniowej ze złuszczeniem dalszej nasady kości łokciowej  U dzieci starszych podobnie jak u dorosłych przydatny jest podział dotyczący lokalizacji złamania - określający 3 strefy złamania  W wieku rozwojowym rzadko występuje złamanie typu Galeazzi - odmiana dziecięca to złamanie dalszej przynasady kości promieniowej ze złuszczeniem dalszej nasady kości łokciowej

 Najczęściej repozycja zamknięta  Konieczne kontrole rtg. w 3, 7, 14 dobie z uwagi na możliwość wtórnego przemieszczenia  Leczenie operacyjne - płytki, drut Kirschnera  Najczęściej repozycja zamknięta  Konieczne kontrole rtg. w 3, 7, 14 dobie z uwagi na możliwość wtórnego przemieszczenia  Leczenie operacyjne - płytki, drut Kirschnera

 Wyznaczenie jednoznacznego kryterium do zaakceptowania zrostu nieprawidłowego we wstępnej fazie leczenia jest trudne  Przemieszczenie do boku nawet o szerokość trzonu można zaakceptować  Przemieszczenia kątowego >20° nie można akceptować  Przemieszczenia rotacyjne nie podlegają korekcji  Zasadnicze znaczenie ma wiek dziecka  Wyznaczenie jednoznacznego kryterium do zaakceptowania zrostu nieprawidłowego we wstępnej fazie leczenia jest trudne  Przemieszczenie do boku nawet o szerokość trzonu można zaakceptować  Przemieszczenia kątowego >20° nie można akceptować  Przemieszczenia rotacyjne nie podlegają korekcji  Zasadnicze znaczenie ma wiek dziecka

 Złamania przynasad  Złuszczenia dalszej nasady kości promieniowej to najczęstszy uraz chrząstki nasadowej u dzieci  Najczęstsze złuszczenia typ I i II  Typ III IV i V występują sporadycznie, są obarczone możliwością wywołania zaburzeń wzrostu kości (zniekształcenia pseudo-Madelunga)  Złamania przynasad  Złuszczenia dalszej nasady kości promieniowej to najczęstszy uraz chrząstki nasadowej u dzieci  Najczęstsze złuszczenia typ I i II  Typ III IV i V występują sporadycznie, są obarczone możliwością wywołania zaburzeń wzrostu kości (zniekształcenia pseudo-Madelunga)

 Nastawienia zachowawcze u dzieci powinny być wykonywane w znieczuleniu ogólnym  Wyjątek stanowią złamania z niewielkim przemieszczeniem  Nastawienia zachowawcze u dzieci powinny być wykonywane w znieczuleniu ogólnym  Wyjątek stanowią złamania z niewielkim przemieszczeniem

 Występuje sporadycznie  Leczenie: repozycja, gips biodrowy lub wyciąg pośredni (6 tyg.), aparat odciążający do 6 mies  Występuje sporadycznie  Leczenie: repozycja, gips biodrowy lub wyciąg pośredni (6 tyg.), aparat odciążający do 6 mies

 Występuje bardzo rzadko  Odcinek bliższy kości udowej u dzieci ma mały potencjał przebudowy, złamanie tej okolicy wymaga więc anatomicznego nastawienia i stabilnego zespolenia  Leczenie - złamania bez przemieszczenia -zachowawcze, z przemieszczeniem - wiązka drutów Kirschnera, śruby, płyta kątowa w złamaniach okolicy międzykrętarzowej  Występuje bardzo rzadko  Odcinek bliższy kości udowej u dzieci ma mały potencjał przebudowy, złamanie tej okolicy wymaga więc anatomicznego nastawienia i stabilnego zespolenia  Leczenie - złamania bez przemieszczenia -zachowawcze, z przemieszczeniem - wiązka drutów Kirschnera, śruby, płyta kątowa w złamaniach okolicy międzykrętarzowej

 Jałowa martwica głowy kości udowej  Przedwczesne zarośnięcie chrząstki wzrostowej  Biodro szpotawe  Staw rzekomy (wyjątkowa rzadkość)  Jałowa martwica głowy kości udowej  Przedwczesne zarośnięcie chrząstki wzrostowej  Biodro szpotawe  Staw rzekomy (wyjątkowa rzadkość)

 Występują bardzo rzadko - leczenie zachowawcze  Złamania podkrętarzowe - sporadyczne, leczenie wyciąg szkieletowy w pozycji 90/90°,lub półpoziomy w odwiedzeniu, dzieci starsze leczenie operacyjne  Zrost następuje szybko  Występują bardzo rzadko - leczenie zachowawcze  Złamania podkrętarzowe - sporadyczne, leczenie wyciąg szkieletowy w pozycji 90/90°,lub półpoziomy w odwiedzeniu, dzieci starsze leczenie operacyjne  Zrost następuje szybko

 Dotyczy najczęściej chłopców w wieku 4-10 lat  Złamanie występuje najczęściej w środkowej części trzonu  Dziecko jest we wstrząsie z powodu bólu i dużej utraty krwi,musi być hospitalizowane  Należy pamiętać o możliwości współistnienia zwichnięcia stawu biodrowego, złamania panewki lub miednicy  Złuszczenie nasady bliższej kości udowej urazowe występuje głównie u noworodków i niemowląt  Dotyczy najczęściej chłopców w wieku 4-10 lat  Złamanie występuje najczęściej w środkowej części trzonu  Dziecko jest we wstrząsie z powodu bólu i dużej utraty krwi,musi być hospitalizowane  Należy pamiętać o możliwości współistnienia zwichnięcia stawu biodrowego, złamania panewki lub miednicy  Złuszczenie nasady bliższej kości udowej urazowe występuje głównie u noworodków i niemowląt

 Do 4 roku życia leczenie wyłącznie zachowawcze- wyciąg plastrowy lub szkieletowy w zależności od wieku  Większość złamań do 10 r.ż. - wyciąg szkieletowy ok. 3 tyg., a następnie gips biodrowy od 3 do 6 tygodni w zależności od wieku  Leczenie operacyjne rozważa się po 10 roku życia a metody zespolenia to: Zespol, pręty Endera, Rusha, stabilizatory zewnętrzne  Do 4 roku życia leczenie wyłącznie zachowawcze- wyciąg plastrowy lub szkieletowy w zależności od wieku  Większość złamań do 10 r.ż. - wyciąg szkieletowy ok. 3 tyg., a następnie gips biodrowy od 3 do 6 tygodni w zależności od wieku  Leczenie operacyjne rozważa się po 10 roku życia a metody zespolenia to: Zespol, pręty Endera, Rusha, stabilizatory zewnętrzne

 Częstym zjawiskiem występującym po złamaniach trzonu kości udowej u dzieci jest przerost (w zakresie uda) kończyny na długość  Przyczyną przerostu kończyny jest przekrwienie kości w wyniku złamania i nadmiernego pobudzenia chrząstek wzrostowych  Różnica długości kończyn może dochodzić do 2 cm  Częstym zjawiskiem występującym po złamaniach trzonu kości udowej u dzieci jest przerost (w zakresie uda) kończyny na długość  Przyczyną przerostu kończyny jest przekrwienie kości w wyniku złamania i nadmiernego pobudzenia chrząstek wzrostowych  Różnica długości kończyn może dochodzić do 2 cm

 Noworodki i niemowlęta - tolerancja załamania osi 30-40°, 1,2 cm skrócenia  U dzieci starszych tolerancja załamania osi< 20°, przemieszczenia do boku przebudowują się  Lecząc wyciągiem szkieletowym (trwa to ok. 3 tyg.) należy wystrzegać się nadmiernego rozciągnięcia odłamów (przerost na długość)  Noworodki i niemowlęta - tolerancja załamania osi 30-40°, 1,2 cm skrócenia  U dzieci starszych tolerancja załamania osi< 20°, przemieszczenia do boku przebudowują się  Lecząc wyciągiem szkieletowym (trwa to ok. 3 tyg.) należy wystrzegać się nadmiernego rozciągnięcia odłamów (przerost na długość)

 Uraz ten należy do kazuistyki  Klasyfikacja i postępowanie podobne jak u dorosłych  Uraz ten należy do kazuistyki  Klasyfikacja i postępowanie podobne jak u dorosłych

 Następuje w wyniku działania dużej siły  Najczęściej typ II wg Saltera-Harrisa  Rzadko typ I bez przemieszczenia oraz typ IV prowadzący do zaburzenia wzrostu kości udowej  W znacznych przemieszczeniach należy ocenić stan krążenia i unerwienia kończyny  Leczenie – nastawienie w znieczuleniu ogólnym, złuszczenia niestabilne można ustalić przy pomocy dwóch skrzyżowanych drutów Kirschnera  Następuje w wyniku działania dużej siły  Najczęściej typ II wg Saltera-Harrisa  Rzadko typ I bez przemieszczenia oraz typ IV prowadzący do zaburzenia wzrostu kości udowej  W znacznych przemieszczeniach należy ocenić stan krążenia i unerwienia kończyny  Leczenie – nastawienie w znieczuleniu ogólnym, złuszczenia niestabilne można ustalić przy pomocy dwóch skrzyżowanych drutów Kirschnera

 Oderwanie wyniosłości międzykłykciowej, leczenie - I i II stopień wg Meyersa i McKeevera punkcja leczenie zachowawcze, gips do 6 tygodni w zależności od wieku  Przemieszczenia III ° leczenie operacyjne: szew, pętla druciana, zespolenie śrubą przy użyciu artroskopu  Oderwanie wyniosłości międzykłykciowej, leczenie - I i II stopień wg Meyersa i McKeevera punkcja leczenie zachowawcze, gips do 6 tygodni w zależności od wieku  Przemieszczenia III ° leczenie operacyjne: szew, pętla druciana, zespolenie śrubą przy użyciu artroskopu

 Występuje bardzo rzadko  Bez przemieszczenia leczy się zachowawczo  Typ i wg Watson-Jonesa operacyjnie - śruba drut Kirschnera  Występuje bardzo rzadko  Bez przemieszczenia leczy się zachowawczo  Typ i wg Watson-Jonesa operacyjnie - śruba drut Kirschnera

 Złuszczenia nasady bliższej wyjątkowo rzadkie, obarczone powikłaniem pod postacią zaburzenia wzrostu kończyny co może prowadzić do znacznych odchyleń osi  Złamania bliższej przynasady mogą powodować podobne powikłania  Złuszczenia nasady bliższej wyjątkowo rzadkie, obarczone powikłaniem pod postacią zaburzenia wzrostu kończyny co może prowadzić do znacznych odchyleń osi  Złamania bliższej przynasady mogą powodować podobne powikłania

 U dzieci małych mogą wystąpić kłopoty diagnostyczne, ponieważ obrzęk w obfitej w tkankę tłuszczową kończynie jest niezauważalny, dziecko raczkuje, przy złamaniach podokostnowych lekko utyka chodząc, dlatego zdarza się że rozpoznanie jest opóźnione  Leczenie - gips udowy 2-4 tyg.  U dzieci zdarzają się, choć rzadko, złamania marszowe  U dzieci małych mogą wystąpić kłopoty diagnostyczne, ponieważ obrzęk w obfitej w tkankę tłuszczową kończynie jest niezauważalny, dziecko raczkuje, przy złamaniach podokostnowych lekko utyka chodząc, dlatego zdarza się że rozpoznanie jest opóźnione  Leczenie - gips udowy 2-4 tyg.  U dzieci zdarzają się, choć rzadko, złamania marszowe

 Leczenie zachowawcze jest zasadniczym postępowaniem, niezależnie od wieku dziecka  Dopuszczalne skrócenie odłamów do 1cm  Dopuszczalne załamanie osi do 10°  Dopuszczalne przemieszczenie do boku o 2/3 szerokości trzonu  Leczenie zachowawcze jest zasadniczym postępowaniem, niezależnie od wieku dziecka  Dopuszczalne skrócenie odłamów do 1cm  Dopuszczalne załamanie osi do 10°  Dopuszczalne przemieszczenie do boku o 2/3 szerokości trzonu

 Przy wtórnych przemieszczeniach kątowych stosuje się gipsotomię  Leczenie operacyjne: złamania otwarte, złamania niestabilne - ZESPOL, śruby, stabilizatory zewnętrzne  Przy wtórnych przemieszczeniach kątowych stosuje się gipsotomię  Leczenie operacyjne: złamania otwarte, złamania niestabilne - ZESPOL, śruby, stabilizatory zewnętrzne

 W zależności od mechanizmu urazu spotykamy różne typy złuszczeń od I do IV wg Saltera-Harrisa  Złuszczenia typu I i II leczenie zachowawcze gips - 4 tyg.  Złuszczenie typu III i IV leczenie operacyjne - śruby, druty Kirschnera  Złuszczenia wielopłaszczyznowe typ II i III występujące jednocześnie w nasadzie dalszej kości piszczelowej  W zależności od mechanizmu urazu spotykamy różne typy złuszczeń od I do IV wg Saltera-Harrisa  Złuszczenia typu I i II leczenie zachowawcze gips - 4 tyg.  Złuszczenie typu III i IV leczenie operacyjne - śruby, druty Kirschnera  Złuszczenia wielopłaszczyznowe typ II i III występujące jednocześnie w nasadzie dalszej kości piszczelowej