LITERATURA 1) Joergen Christensen-Dalsgaar, Stellar Structure and Evolution 2) R. Kippenhahn,

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Ziemia we wszechświecie cz. 1 Koło „80 dni dookoła świata” PSSP,
Advertisements

Źródła zmian ewolucyjnych
Warunek równowagi hydrostatycznej
Gwiazdy 0.09 < M/M < 200 M =2×10 33 g. Gwiazdy 0.09 < M/M < 200 M =2×10 33 g Budowa wewnętrzna i ewolucja gwiazd.
Obserwacje astronomiczne
Metody oznaczania biopierwiastków
WIDMO CZYLI ŚWIATŁO ROZSZEPIONE NA KOLORY
Galaktyka czyli Mleczna Droga. Galaktyka czyli Mleczna Droga.
Barbara Bekman Warszawa
O świeceniu gwiazd neutronowych i czarnych dziur
Konkurs astronomiczny
WSZECHŚWIAT.
Ewolucja gwiazd Joachim Napieralski Joachim Napieralski.
Jak znaleźć gwiazdy?.
EWOLUCJA GWIAZD Na podstawie diagramu Hertzsprunga - Russella.
I zasada termodynamiki. I zasada termodynamiki (IZTD) Przyrost energii wewnętrznej ciała jest równy sumie dostarczonego ciału ciepła Q i wykonanej nad.
Na przekór grawitacji B. Czerny.
Młode GWIAZDY.
Gwiazdy.
Ewolucja Gwiazd.
Teoria ewolucji gwiazd
Odległość mierzy się zerami
PULSACJE GWIAZDOWE semestr zimowy 2012/2013
GWIAZDY.
Nasz rozszerzający się Wszechświat
Życie gwiazd Spis treści 1.Czym jest gwiazda 2.Typy gwiazd |
Czarne Dziury Wykonała: Wioleta Pieteruczuk.
Astro odyseja po Układzie Słonecznym
Opracowała: Klaudia Kokoszka
mgr Aldona Kwaśniewska
Gwiazdowy kod kreskowy.
PULSACJE GWIAZDOWE Jadwiga Daszyńska-Daszkiewicz, semestr zimowy 2009/
ULTRAFIOLET.
Nasza Galaktyka.
PREZENTACJA MULTIMEDIALNA POZORNY RUCH SŁOŃCA I GWIAZD
Gwiazda polarna.
PRZYGOTOWAŁA PROJEKT:
Astronomia Monika Wojdyr kl.1LA.
Czarna dziura Patryk Olszak.
Hanna Woźniak.
BRĄZOWE KARŁY.
Energia.
FORMY ENERGII.
SŁOŃCE.
Typowe wartości  dyn w różnych typach gwiazd: GWIAZDA  [g/cm 3 ]  dyn gwiazda neutronowa ms Biały karzeł s Słońce1,4126 min Czerwony.
Temat: O promieniowaniu ciał.
PROMIENIE ULTRAFIOLETOWE.
Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Imie i nazwisko.
Christensen-Dalsgaard Christensen-Dalsgaard, Stellar Structure and Evolution, Rozdział 11.5 Tadeusz Jarzębowski, Astronomia neutrinowa Urania.
Torres i in Empiryczna zależność masa-jasność dla 190 gwiazd podwójnych.
Ewolucja w układach podwójnych
Gdzie odległość mierzy się zerami Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny, UWr Zakład Fizyki Słońca, CBK PAN.
ANGELINA GIŻA. Każdy zachwyca się kolorami towarzyszącymi wschodom i zachodom słońca; każdy widział, choć raz w życiu, tęczę. Czy zastanawiałeś się, dlaczego.
Temat: Termiczne i nietermiczne źródła światła
Równowaga hydrostatyczna
Porównanie statystyk 1/(e x -1) e -x 1/(e x +1). Rozkład Maxwella dla temperatur T 1
Mroczna Przyszłość Ziemi
Kosmos.
Albert Einstein Galileo Galilei Isaac Newton Louis De Broglie James Clerc Maxwell Niels Bohr Werner Heisenberg Paul Dirac Richard Feynman Erwin Schrödinger.
Astronomia Ciała niebieskie. Co to jest Ciało niebieskie ?? Ciało niebieskie - każdy naturalny obiekt fizyczny oraz układ powiązanych ze sobą obiektów,
Galaktyka Autorka: Daria Wieland Galaktyka Duży, grawitacyjnie związany układ gwiazd, pyłu i gazu międzygwiazdowego oraz niewidocznej ciemnej materii.
Ewolucja i budowa Wszechświata Data Wykonał: Mateusz Wujciuk Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Akademia Górniczo-Hutnicza.
Opracował Aleksander Hebda
SŁOŃCE.
Co widać na niebie?.
ewolucja układów planetarnych
PREZENTACJA MULTIMEDIALNA
Zajęcia dodatkowe AKADEMIA UMYSŁU Ćwiczenie koncentracji ZESTAW nr 4
Zapis prezentacji:

LITERATURA 1) Joergen Christensen-Dalsgaar, Stellar Structure and Evolution 2) R. Kippenhahn, A. Weigert, Stellar Structure and Evolution 3) O. Pols, Stellar Structure and Evolution 4) B. Paczyński, Budowa i Ewolucja Gwiazd 5) W. Dziembowski, Budowa i Ewolucja Gwiazd

Clayton 1968

GWIAZDA Ciało niebieskie zbudowane z gazu (plazmy), spełniające dwa warunki: 1)Jest związany samograwitacją 2)wyświeca energię, która jest dostarczana ze źródeł wewnętrznych

Jak (dlaczego) Słońce świeci ?

Bessell 2005

katastrofa w ultrafiolecie

Katastrofa w UV

Widma gwiazd ciągu głównego Podsiadlowski 2006

Asplund, Grevesse, Sauval, Scott 2009 ARA&A 47,481

Diagram Hertzsprunga-Russella dla gwiazd z katalogu Hipparcosa (High Precision Parallax Collecting Satellite lub Hipparcos Space Astrometry Mission) Kolory oznaczają liczbę gwiazd w,,komórce’’ 0.01 mag w (V-I) i 0.05 mag w Hp (M_Hp).

Christensen-Dalsgaard 2008

Plejady Hiady M3 (CVn)

Sandage 1957