Maksymilian Gierymski Warszawa 1846 - Reichenhall 1874 Brat Aleksandra. Studiował w Warszawie w Klasie Rysunkowej i u Juliusza Kossaka oraz w Monachium (w akademii sztuk pięknych i w atelier F. Adama), gdzie przebywał od 1867. Był czołową postacią polskiego środowiska artystycznego tamże. Malował typowo polskie pejzaże oraz sceny figuralne w tle pejzażowym, sceny wojskowe (m.in. powstańcze), kostiumowe (z polowań w strojach z XVIII wieku) i obyczajowe z życia małych miasteczek polskich. Ważną grupę stanowią obrazy związane z tematyką powstania styczniowego, w których Gierymski (uczestnik walk) stworzył wizję artystyczną, opartą na realnych przeżyciach i obserwacji. Maksymilian Gierymski zdobył szybko uznanie krytyki zagranicznej. Wywarł wpływ na kierunek rozwoju malarstwa polskiego, zwłaszcza na twórczość Józefa Chełmońskiego i Stanisława Witkiewicza (także na poglądy estetyczne) oraz brata, Aleksandra.
Krajobraz leśny. 1866
Krajobraz z chatą i zaprzęgiem. 1867
Potyczka z Tatarami. 1867
Szarża rosyjskiej artylerii konnej
Powrót bez pana. 1868
Rekonesans huzarów austriackich. 1869
Patrol polski w 1830 roku. 1869
Wyjazd na polowanie I. 1871r
Polowanie w lesie. 1872
Noc. 1872-73
Jabłoń nad potokiem
Pejzaż nad jeziorem
Rzeka
Krajobraz o wschodzie słońca - przedświt
Lasek