Trzymaj Formę !

MARCHEWKA Znaleźć w niej możemy witaminę A, C, witaminy z grupy B, a także witaminę E, H, K oraz PP. Nie brak też składników mineralnych takich, jak wapń, potas, sód, żelazo, miedź, fosfor, magnez, cynk i kobalt. Zawiera też kwas foliowy, kwas jabłkowy, inozytol oraz pektyny. Dzięki obecności dużej ilości błonnika, marchewka pomaga regulować pracę przewodu pokarmowego, zapobiega zaparciom i nadmiernej fermentacji w jelitach. Sprzyja wydalaniu z organizmu produktów odpadowych przemiany materii.

Marchew ma bardzo pożądany wpływ na naszą skórę - delikatnie wygładza zmarszczki i nadaje skórze intensywniejszą barwę - dzięki czemu poleca się ją latem, gdy się opalamy. Inną zaletą marchwi - chyba najlepiej nam znają - jest jej korzystny wpływ na nasze wzrok. Zawdzięczamy to obecności beta-karotenu. Ten sam związek ma jednak też i inne właściwości. Przyczynia się m.in. do ochrony przed drobnoustrojami. Ma także działanie antyoksydacyjne i wzmacniające odporność.

Kiwi energia: 24kJ (56kcal) woda: 84,0g cynk: 0,15 mg tłuszcz: 0,5g miedź: 0,13 mg węglowodany:13,9g mangan: 0,10 mg sód: 4 mg tiamina: 0,02 mg potas: 290 mg ryboflawina: 0,05 mg wapń: 25 mg niacyna: 0,5 mg fosfor: 32 mg beta-karoten: 43 ug magnez: 15 mg witamina C: 60 mg żelazo: 0,4 mg witamina E: 0,2 mg błonnik: 2,1 g

Ten niepozorny owoc jest bardzo bogaty w składniki odżywcze Ten niepozorny owoc jest bardzo bogaty w składniki odżywcze. Jego miąższ w 10 procentach stanowią węglowodany - głównie fruktoza i glukoza. Kiwi jest bogate w witaminę C. Spożycie 100 g tego owocu zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na witaminę C u dorosłego człowieka. Zaletą tego owocu jest to, iż nawet po 6 miesiącach przechowywania pozostaje w nim 90% witaminy C. Kiwi to dobre źródło witamin z grupy B, kwasu cytrynowego, kwasu foliowego i karotenoidów. Znajdujemy w nim także sporą ilość potasu, który stabilizuje ciśnienie krwi i reguluje rytm serca. Owoce te obfitują też w inne ważne składniki mineralne: fosfor, regulujący gospodarkę wapniowo- fosforanową, oraz magnez, który dba o kondycję układu nerwowego. Surowe kiwi zawiera również enzymy z grupy peptydaz, aktynidinę lub papainę, który rozkłada białka i może być przyczyną pojawienia się objawów alergicznych. Dlatego też owoce kiwi nie są wskazane dla osób cierpiących na dolegliwości alergiczne po spożyciu owoców papai lub ananasa. Znajdujące się w owocach kiwi drobne pestki pełnią rolę naturalnego materiału ścierającego powierzchnię naskórka, dlatego znalazły zastosowanie przy produkcji peelingów do ciała. Kwasy zawarte w owocach mają właściwości rozjaśniające i wykorzystuje się je w kremach oraz maseczkach do twarzy. Z kiwi sporządza się także kojący balsam do ust.

BANAN Woda, tłuszcze, węglowodany, białka (g/100 gram banana): Woda: 74 g. Tłuszcze: 0,14 g. Białka: 1,2 g. Węglowodany: 23 g. KJ = 420 ! Witaminy (mg/100 gram banana): B1: 0,044 mg. B2: 0,057 mg. B6: 0,37. C: 12 mg. E: 0,45. Karoten: 0,04 mg Minerały (mg/100 gram banana): Sód: 1,0. Potas: 390,0. Magnez: 36,0. Wapń 8,7. Fosfor: 28,0 Żelazo: 0,55. Jod: -

Banany cenione są na całym świecie, zarówno za swoje walory smakowe, jak i możliwość różnorakiego wykorzystania. Przykładowo, w Afryce Zachodniej rozciera się je na masę i wypieka z niej rodzaj chleba zwanego „foutou”, który podaje się z pikantnymi sosami mięsnymi i rybnymi. W Ameryce Południowej , Afryce i Azji banany przyprawia się na ostro i smaży na oleju, w Indiach podaje się natomiast faszerowane owoce zapiekane w piecu. Zaś w południowo - wschodniej Azji  spożywa się gotowane pąki męskich kwiatów banana. Istnieje również piwo bananowe, produkowane w Kenii, które wytwarza się ze sfermentowanego wywaru bananowego.

Winogrona Mają doskonały wpływ na cały układ pokarmowy. Nie tylko poprawiają perystaltykę jelit, zapobiegając uciążliwym zaparciom, ale zwiększają produkcję soków trawiennych i obniżają procesy fermentacyjne w jelitach. Działając moczopędnie przyczyniają się do szybszego usuwania z organizmu toksyn. Do tego odkwaszają nasz organizm. Szybkie tempo życia, uciekająca przez palce codzienność przyczynia się do wielu dietetycznych zaniedbań z naszej strony. I tak coraz rzadziej sięgamy po owoce i warzywa, a więcej spożywamy mięsa i produktów wysoko przetworzonych.

A spożycie winogron zapewni nam uwolnienie się od odczuwania ciągłego zmęczenia, bólów głowy i osłabionej odporności, czyli typowych objawów zakwaszenia organizmu. Winogrona zaleca się także do spożycia kobietom w okresie przekwitania z uwagi na drogocenny wpływ na utrzymanie właściwego poziomu estrogenów, dzieje się tak poprzez obecność w winogronach pierwiastka boru. Sprzyja to zapobieganiu groźnej dla kobiet w tym okresie, osteoporozie. Ale najbardziej niezwykłe jest to, że zawarte w winogronach, zwłaszcza tych ciemnych - flawonoidy, mają działanie przeciwnowotworowe. Flawonoidy, czyli naturalne przeciwutleniacze walczą z wolnymi rodnikami atakującymi komórki organizmu. Dodatkowo mają działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, wzmacniają odporność organizmu i zbawiennie działają na stan naczyń krwionośnych, zapobiegając powstawaniu miażdżycy i chorobie wieńcowej serca.

Jabłko Woda, tłuszcze, węglowodany, białka (g/100 gram jabłek): Woda: 85,0 g. Tłuszcze: 0,4 g. Białka: 0,3 g. Węglowodany: 13,0 g. KJ = 230 Witaminy (mg/100 gram jabłek): B1: 0,04 mg. B2: 0,03 mg. B6: 0,05. C: ~16 mg. E: 0,57. Karoten: 0,016 mg Minerały (mg/100 gram jabłek): Sód: 3,0. Potas: 140,0. Magnez: 6,4. Wapń 7,0. Fosfor: 12,0 Żelazo: 0,48. Jod: -

Spośród wszystkich witamin obecnych w jabłkach, najważniejsza jest witamina C, która wzmacnia układ odpornościowy. Najbogatsze w tę witaminę są owoce dojrzałe, rosnące po nasłonecznionej stronie drzewa. Im kwaśniejsza odmiana jabłek, tym więcej w nich witaminy C. Gromadzi się ona pod skórką, dlatego najlepiej jeść, gotować i piec owoce nieobrane. Najwięcej tej witaminy znajdziemy w owocach surowych. A im dłużej będziemy je poddawać obróbce termicznej, tym większe będą jej straty. Co ciekawe, małe jabłka zawierają znacznie więcej witaminy C niż duże okazy. Mimo kwaskowatego smaku jabłka odkwaszają organizm, ponieważ zawierają bardzo dużo zasadowych soli mineralnych. Ponadto są bogatym źródłem potasu (m.in. wraz z innymi elektrolitami reguluje on gospodarkę wodną w organizmie i zwiększa napięcie mięśni), a także żelaza, które zapobiega anemii. Jabłka jedzone na surowo wzmacniają serce, układ nerwowy, mięśnie i poprawiają pracę wątroby. Mają ponadto działanie moczopędne, więc mogą zmniejszać obrzęki nóg. Medycyna ludowa przypisuje im leczniczy wpływ na bóle stawów. Gotowane tarte jabłka leczą też biegunkę u dzieci oraz niestrawność i choroby wrzodowe u osób dorosłych. Herbatka ze skórek jest doskonałym środkiem do płukania jamy ustnej i gardła. Ma właściwości dezynfekujące i likwiduje stany zapalne. Domowy ocet jabłkowy, wypijany codziennie w proporcjach: 2 łyżeczki octu wymieszane z 2 łyżeczkami miodu i 1/2 szklanki przegotowanej wody, uzupełnia potas w organizmie, hamuje rozwój infekcji i poprawia trawienie. Powinny jednak unikać go osoby z chorobą wrzodową.