Powstawanie fotografii
Rodzaje fotografii - analogowa – wykonywana na tradycyjnej kliszy fotograficznej; obraz powstaje poprzez naświetlanie jonów srebra umieszczonych na błonie fotograficznej (wykonanej z żelatyny wołowej) - cyfrowa – wykonywana aparatem cyfrowym; zdjęcie powstaje poprzez naświetlanie elektronicznej matrycy umieszczonej na stałe w aparacie; fotografie można również skopiować na formę bardziej trwałą tj. papier
Czas naświetlania • Czas naświetlania (migawka) decyduje o tym, na jak długo otworzy się obiektyw, a zatem ile światła dostanie się do matrycy • Im dłuższy czas naświetlania, tym jaśniejsze zdjęcie, • Jednocześnie im dłuższy czas naświetlania, tym większe ryzyko, że zdjęcie będzie „poruszone” (czyli rozmazane)
Przysłona • Przysłona to mechanizm, który decyduje o tym, jak szeroki jest otwór obiektywu, przez który światło wpada na matrycę;
Barwy światła Światło ma różne kolory – Najbardziej niebieski odcień daje światło lampy błyskowej
– Najbardziej neutralne jest światło naturalne w słoneczny dzień, przy czym wcześnie rano i pod wieczór nabiera lekko żółtawego odcienia to najlepszy czas na fotografowanie!
Należy unikać światła mieszanego (naturalnego i żarowego) na jednym zdjęciu
Kolory światła korygujemy przez ustawienia balansu bieli (np. ustawienie na „światło żarowe” powoduje, że aparat odejmie trochę żółci, by można uzyskać bardziej naturalne kolory)
Głębia ostrości Głębia ostrości to bardzo ważne narzędzie w pracy fotografa! • Jeżeli na zdjęciu mamy kilka obiektów / planów, które znajdują się od nas w różnej odległości, to: – Jeśli wszystkie są ostre, mówimy o dużej głębi ostrości – Jeśli tylko niektóre są ostre (ostrość jest punktowa), mówimy o małej głębi ostrości
Głębia ostrości O głębi ostrości decyduje: –Wartość przysłony: im mniejsza, tym mniejsza będzie głębia ostrości – Odległość od fotografowanego obiektu: im mniejsza, tym mniejsza będzie głębia ostrości – Długości ogniskowej: im większego użyjemy zoomu, tym mniejsza będzie głębia ostrości
Kompozycja Kompozycja jest logicznym i estetycznym układem elementów w obrazie – np. w kadrze fotograficznym, filmowym, na obrazie olejnym • Dobrze skomponowane zdjęcia odbieramy jako ładniejsze, bardziej harmonijne, przemyślane • Zasady kompozycji są ukształtowane przez psychofizjologię widzenia, ale także przez kulturę, w której się wychowaliśmy
Złoty podział Ok. 1/3 wysokości kadru Ok. 1/3 długości kadru
Złoty podział Zasada 1: LINIE PODZIAŁU Zgodnie z klasycznymi zasadami kompozycji linia horyzontu nie powinna się znajdować w połowie kadru, tylko w jednej trzeciej – od góry lub od dołu Również pionowe linie na zdjęciu (np. ściany budynków) powinny być umieszczone mniej więcej w 1/3 szerokości kadru
Złoty podział Tzw. „mocne punkty”
Złoty podział Zasada 2: MOCNE PUNKTY • zgodnie z klasycznymi zasadami kompozycji unikamy umieszczania najważniejszych fotografowanych obiektów w środku kadru – staramy się tak kadrować, by znalazły się w tzw. „mocnych punktach” • Na jednym zdjęciu nie powinno być więcej niż 1- 2 mocne punkty – inaczej obraz przestaje być czytelny • W przypadku portretów, zazwyczaj z mocnym punkcie powinny się znaleźć oczy
Kadry centralne Generalnie unikamy tzw. „kadrów centralnych”!!! • Wyjątki: – Fotografie w formacie kwadratu – Bardzo symetryczne kadry (prawa i lewa strona są niemal jak lustrzane odbicie) i zależy nam, by tę symetrię uwypuklić na zdjęciu
Pamiętaj!!! – Bez statywu bardzo trudno jest zrobić ostre zdjęcie przy czasie dłuższym niż 1/30 sekundy – Jeśli fotografowany obiekt się porusza (np. fotografujemy osobę, która gestykuluje), to czas naświetlania nie powinien być dłuższy niż 1/125 sek. – Jeśli fotografowany obiekt bardzo szybko się porusza (np. samochód, ptak), to migawkę ustawiamy na co najmniej 1/600 sekundy (warunek: dużo światła!)
- Fotografia jest sztuką i jak w każdej dziedzinie sztuki łamanie konwencji jest dozwolone! - Możesz więc łamać zasady klasycznej kompozycji, ale tylko pod warunkiem, że robisz to świadomie i celowo – na tyle wyraźnie, że widz rozumie, dlaczego złamałeś te zasady ☺