Biologia jako nauka eksperymentalna.
Doświadczenie nr 1 Nazwa doświadczenia: Znaczenie soli mineralnych w budowie kości. Problem badawczy: Co się stanie z kością zanurzoną w occie? Hipoteza: Kość straci swoją sztywność i twardość.
Wstęp teoretyczny: 1.Budowa kości kręgowców: Kość zbudowana jest z tkanki kostnej, w której skład wchodzą komórki kostne i substancja międzykomórkowa. Składnikiem kości jest także tkanka chrzęstna. Na zewnątrz kości znajduje się nasada oraz trzon, a w wewnątrz jama szpikowa, istota zbita oraz gąbczasta.
2. Sole mineralne budujące kości: Kość zbudowana jest z węglanu wapnia i fosforanów. 3. Wpływ kwasu octowego na sole wapnia(węglan wapnia) i fosfor(fosforany). Reakcje chemiczne rozpuszczania tych soli wypłukiwanie soli. Kwas octowy rozpuszcza sole wapnia i fosforany. Powstawanie octanu wapnia:
Do doświadczenia potrzebne będą: Sprzęt: głębokie naczynie Odczynniki: ocet Organizmy: kość z kurczaka Termin przeprowadzonego doświadczenia:14-29.04.11r.
Plan doświadczenia: 1. Wlej ocet do naczynia. 2. Zanurz w nim kość.
3. Odczekaj kilka dni. 4. Wyjmij kość z octu i opłucz ją w wodzie. 5 3. Odczekaj kilka dni. 4. Wyjmij kość z octu i opłucz ją w wodzie. 5. Sprawdź jakich właściwości nabrała kość.
Próba badawcza: Kość wyciągnięta z octu po kilku dniach. Próba kontrolna: Kość przed włożeniem do octu.
Obserwacje: Kość w trakcie swojego pobytu w occie nie zmieniła wyglądu zewnętrznego(koloru). Zmieniły się jej właściwości. Stopniowo coraz bardziej traciła sztywność. Po 2 tygodniach zachowywała się jakby była z gumy. Analiza wyników: Ocet (kwas) wypłukał z kości związki nieorganiczne sole wapnia i fosforu. Kość po rozpuszczeniu związków mineralnych (fosfor i wapń) w occie straciła swoje wcześniejsze właściwości, czyli sztywność i twardość. Powstała elastyczna tak, że można było ją swobodnie wyginać bez użycia większej siły.
Potwierdzenie hipotezy . Wnioski: Pod wpływem octu kość straciła swoje właściwości. Związki mineralne fosforu i wapnia nadają kości sztywność i twardość, dlatego kość jest niezwykle wytrzymała i nie możemy jej zgiąć. Potwierdzenie hipotezy .
Doświadczenie nr 2 Nazwa doświadczenia: Jakie właściwości mają płuca Doświadczenie nr 2 Nazwa doświadczenia: Jakie właściwości mają płuca? Problem badawczy: Jak zachowuje się płuco zanurzone w wodzie? Hipoteza: Płuco będzie wypływało na wierzch z powodu zawartego w jego pęcherzykach powietrza.
Wstęp teoretyczny: 1. Funkcje płuc ssaków Wstęp teoretyczny: 1. Funkcje płuc ssaków. Funkcją płuc ssaków jest wymiana gazowa między powietrzem a krwią. 2. Budowa płuc ssaków. Płuca zbudowane są z pęcherzyków płucnych oplecionych siecią naczyń włosowatych. Prawe płuco składa się z trzech płatów, a lewe z dwóch. Płuca otacza opłucna.
3. Budowa pęcherzyków płucnych(tlenkowa) 3. Budowa pęcherzyków płucnych(tlenkowa). Pęcherzyk płucny wyściela nabłonek jednowarstwowy płaski. Dodatkowo wyścielone są surfaktantem, substancja, która zabezpiecza płuca przed zapadnięciem.
Do doświadczenia potrzebne będą: Sprzęt: drewniana pałeczka, słoik Odczynniki: woda Organizmy: świeży fragment płuca świni Termin przeprowadzonego doświadczenia: 14.04.2011 r.
Plan doświadczenia: 1.Umieść świeży fragment płuca świni w naczyniu z wodą. 2.Spróbuj zanurzyć płuco w wodzie przytrzymując patyczkiem. 3. Opisz spostrzeżenia.
Próba kontrolna: Umieszczenie płuca świni w wodzie. Próba badawcza: Zanurzenie płuca świni przy samym dnie naczynia przytrzymując pałeczką. Próba kontrolna: Umieszczenie płuca świni w wodzie.
przytrzymującego patyczka. Obserwacje: Fragment płuca włożony do wody pływa po jej powierzchni. Zanurzone wypływa. Zanurzone i przytrzymane patyczkiem pozostaje pod wodą jedynie do momentu zabrania przytrzymującego patyczka.
Analiza wyników: Płuco jest bardzo lekkie i utrzymuje się na powierzchni cieczy. Zanurzone wypływa. Wynika to z faktu, że pęcherzyki płucne zawierają powietrze. Płuco włożone do wody pływa po jej powierzchni, gdyż jest lżejsze od wody. Wynika to z tego, że jest ono zbudowane z milionów pęcherzyków płucnych. Zanurzone nie nabiera wody, gdyż przestrzenie wewnątrz pęcherzyków są wypełnione powietrzem i woda nie może tam wpłynąć. Płuca tchawica płat oskrzela główne płuco lewe płuco prawe
Potwierdzenie hipotezy. Wnioski: Płuco zanurzone w wodzie wypływa na powierzchnię. Płuca mają budowę pęcherzykową składają się z milionów pęcherzyków płucnych wypełnionych powietrzem, dlatego są bardzo lekkie i nie wypełniają się wodą. Potwierdzenie hipotezy.
Doświadczenie nr 3 Nazwa doświadczenia: Rozmieszczenie aparatów szparkowych. Problem badawczy: Po której stronie blaszki liściowej jest więcej aparatów szparkowych? Hipoteza: Więcej aparatów szparkowych jest po dolnej stronie liścia.
Wstęp teoretyczny: 1.Zjawisko transpiracji. Transpiracja jest to wyparowanie wody przez roślinę. Transpiracja szparkowa odbywa się przez otwarte aparaty szparkowe i stanowi główną drogę wydzielania wody z rośliny.
2. Budowa aparatów szparkowych. Aparaty szparkowe składają się z dwóch komórek, przypominających nasiona fasoli. Gdy komórki dobrze zaopatrzone są w wodę, pęcznieją i ich brzegi oddalają się od siebie, a szparka otwiera się szeroko. Kiedy roślinie brakuje wody , komórki kurczą się i zbliżają do siebie. Wtedy szparka zamyka się, co ogranicza utratę wody.
Do doświadczenia potrzebne będą: Sprzęt: 3 małe słoiki o jednakowej ilości, łyżka Odczynniki: wazelina, woda, oliwa Organizmy: 3 liście o jednakowej wielkości i gatunku Termin przeprowadzonego doświadczenia: 29.04-06.05.11 r.
Plan doświadczenia: Napełnij trzy słoiki wodą. Jeden liść posmaruj wazeliną po dolnej stronie, drugi po górnej trzeciego w ogóle nie smaruj.
3. Liście umieść w słoikach tak, aby ogonki były zanurzone w wodzie. 4 3. Liście umieść w słoikach tak, aby ogonki były zanurzone w wodzie. 4. Na wierzch do każdego słoika wylej łyżeczkę oliwy. 5. Zaobserwuj co się stanie z wodą po kilku dniach.
Próba kontrolna: Liść niesmarowany tłuszczem. Próba badawcza: Liście smarowane tłuszczem po dolnej i górnej blaszce.
Obserwacje: Z czasem wody w słoikach ubywa. Zauważono również w przypadku niesmarowanego tłuszczem liścia, że na końcu łodyżki pojawiła się czarna plamka, być może w czasie przestawiania słoików doszło do naruszenia łodyżki, która umoczyła się w oleju wlanego na wodę.
Analiza wyników: Najwięcej wody pobrał liść z tłuszczem na górnej blaszce, ponieważ miał otwarte aparaty szparkowe na dolnej blaszce. Liść z blaszką dolną posmarowaną tłuszczem pobrał mało wody, gdyż wazeliną zatkała jego aparaty szparkowe. Liść bez tłuszczu nie pobrał wody, gdyż doszło do zatkania wiązek przewodzących u łodyżki.
Potwierdzenie hipotezy. Wnioski: Najwięcej aparatów szparkowych znajduje się na dolnej blaszce liściowej. Jeżeli zatkamy aparaty szparkowe dojdzie do zahamowania transpiracji. Potwierdzenie hipotezy.
Doświadczenie nr 4 Nazwa doświadczenia: Obuoczna rywalizacja. Problem badawczy: Które oko dominuje u osób praworęcznych? Hipoteza: U osób praworęcznych dominuje prawe oko.
Wstęp teoretyczny: 1. Dominacja półkuli mózgowej Wstęp teoretyczny: 1.Dominacja półkuli mózgowej. Prawa półkula mózgu odpowiada za lewą część ciała, a lewa półkula za prawą część ciała. 2. Ośrodki w mózgu(wzrok). Ośrodki wzrokowe znajdują się w płacie politycznym mózgu.
Do doświadczenia potrzebne będą: Sprzęt: rolka po ręcznikach papierowych Organizmy: badany
Plan doświadczenia: 1.Prawą ręką przyłóż rolkę po ręcznikach papierowych do prawego oka. 2. Lewą dłonią skierowaną wewnętrzną stroną do twarzy przyłóż do rolki w odległości 10 cm. 3. Sprawdź co widzisz lepiej: obraz za rolka czy dłoń.
4. Lewą ręką przyłóż rolkę do lewego oka i prawą dłonią skierowaną do twarzy przyłóż do rolki w odległości 10 cm. 5. Ponownie sprawdź co lepiej widzisz: obraz za rolka czy dłoń. 6.Zapytaj badanego czy jest prawo- czy leworęczny.
Obserwacje: Otrzymane dane: Dominującym okiem u większości osób jest prawe, ale zdarzyły się wyjątki, gdzie było inaczej. Wszystkie przebadane osoby były praworęczne. Jeżeli patrzymy przez rolkę prawym okiem to obraz ręki się zaciera i widzimy tylko przez rolkę, a jeżeli patrzymy przez lewe oko to widzimy zatarty obraz dłoni prawej. Otrzymane dane:
Potwierdzenie hipotezy. Wnioski: U osób praworęcznych dominującym okiem jest prawe. Potwierdzenie hipotezy.
Dziękuję za obejrzenie prezentacji. Wykonała: Daria Zagroda.