ZESPOŁY MIELODYSPLASTYCZNE

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Padaczka - wyzwania i możliwości XXI wieku
Advertisements

Profilaktyka zakażeń wirusowych krwiopochodnych
Ryc Etapy rozwoju szpiczaka plazmocytowego
Maria Bieniaszewska Katedra i Klinika Hematologii i Transplantologii
Czym zajmuje się onkologia?
„ROZPOZNAWANIE I LECZENIE CHŁONIAKÓW”
Skojarzone leczenie nowotworów
Tkanka tłuszczowa pochodząca ze stawów pacjentów chorych na RZS aktywnie produkuje cytokiny prozapalne E. Kontny, M. Jastrzębska, I. Janicka, P. Małdyk,
Małgorzata Krawczyk-Kuliś
EPIDEMIOLOGIA – DEFINICJA
Choroba wrzodowa żołądka i XII - cy
Sarkoidoza.
Niedobory immunologiczne
ERYTROCYTY, LEUKOCYTY I TROMBOCYTY- ICH ROLA I BUDOWA
Szpiczak mnogi podczas ASH 2010
ODPORNOŚĆ.
Jest przyczyną zgonów w ciągu roku na świecie.
TOLERANCJA IMMUNOLOGICZNA
ODRUCH Z BARORECEPTORÓW JEST ZMIENIONY U ZDROWYCH OSÓB Z WYSOKIM PRAWIDŁOWYM CIŚNIENIEM TĘTNICZYM KRWI Łukasz Artyszuk, Jan Ciszewski, Filip Ostrowski.
Cukrzyca Grupa chorób charakteryzująca się hiperglikemią (podwyższonym poziomem cukru we krwi) wynikającą z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej.
OBJAWY KLINICZNE SKAZ KRWOTOCZNYCH
Objętość krwi krążącej
Zakażenia u chorych w immunosupresji
G O L D lobal Initiative for Chronic bstructive ung isease.
Wskazania do leczenia preparatami krwi w patologii noworodka
Nowotwory mieloproliferacyjne Przewlekłe zespoły mieloproliferacyjne
IDEALNA WAGA Ile powinien ważyć człowiek? Nie ma na to pytanie jednej, gotowej odpowiedzi. Są za to przeróżne wzorce i internetowe kalkulatory, podające.
Pracownia Inżynierii Szpiku i Banku Komórek
Bank Komórek Krwiotwórczych
Mgr anal. med.Iwona Prajs
Dziecięcy Szpital Kliniczny im. prof. Antoniego Gębali w Lublinie
Pracownia Transfuzjologii Laboratoryjnej z Bankiem Komórek Krwiotwórczych Zakład Transfuzjologii Magdalena Zatorska.
Propozycje tematów prac magisterskich
Stosowanie hydrokortyzonu u pacjentów w pourazowym uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego Critical Care „A new way of thinking: hydrocortisone in.
Diagnostyka laboratoryjna nowotworów
Nadwaga I Otyłość oraz różnice między nimi.
Przygotowała: Barbara Tomkowiak
CHŁONIAK Choroba nowotworowa.
Leczenie przewlekłego zapalenia wątroby typu C
Cukrzyca jako choroba cywilizacyjna XXI wieku
Cukrzyca w praktyce stomatologicznej
Wirus HIV.
Innowacje w diagnostyce i leczeniu raka płuc
Norway Grants Powiat Janowski
Przewlekłe zespoły mieloproliferacyjne
CHOROBY ROZROSTOWE UKŁADU KRWIOTWÓRCZEGO
Nudny wykład o leukopenii Dr n. med. Maciej Gontarewicz za zgodą autora prof. dr hab. n. med. Wiesława Wiktora Jędrzejczaka dla studentów przygotował Katedra.
Przetaczanie krwi Wskazania do przetoczenia dotyczą przewrócenia i utrzymania : zdolności do przenoszenia tlenu ( ostra, gwałtowna utrata krwi z wystąpieniem.
Ostre białaczki heterogenna grupa chorób nowotworowych spowodowanych mutacjami komórek na poziomie zbliżonym do krwiotwórczej komórki macierzystej prowadzącymi.
ZESPOŁY MIELODYSPLASTYCZNE
Diagnostyka, objawy i leczenie zakażenia wirusem HCV
Małopłytkowości u ciężarnej
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Zakład Higieny.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 1.
Nowotwory mieloproliferacyjne
Przewlekła białaczka limfocytowa
w przebiegu chorób przewlekłych
Zespół Szkół w Puszczykowie
Niedokrwistość megaloblastyczna Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
Szipczak plazmocytowy
POMAGAM POTRZEBUJĄCYM
Ostre białaczki 1.
Szpiczak plazmocytowy i inne gammapatie monoklonalne
Chłoniaki nieziarnicze i chłoniak Hodgkina.
Ostre białaczki Marta Sobas.
Przewlekła białaczka limfatyczna diagnostyka i leczenie
Niedokrwistości.
NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE O DAWSTWIE SZPIKU
Lidia Usnarska-Zubkiewicz
Objętość krwi krążącej
Zapis prezentacji:

ZESPOŁY MIELODYSPLASTYCZNE 1

ZESPOŁY MIELODYSPLASTYCZNE (MDS-myelodysplastic syndromes) klonalne rozrosty z komórek macierzystych układu krwiotworzenia, które cechuje bogato lub normokomórkowy szpik i cytopenia krwi obwodowej odsetek komórek blastycznych w szpiku nie przekracza 20% defekt genetyczny dotyczący regulacji procesów różnicowania i dojrzewania komórek 2

Epidemiologia występują głównie u osób w przedziale wieku 50 - 70 lat zachorowalność 3-5/ 100 000 osób na rok 3

Epidemiologia 3.4 / 100 000 36.4* 50 Incidence Rate (per 100,000) Overall Males Females 40 20.9 30 20 7.5 10 2.0 0.1 0.7 < 40 40-49 50-59 60-69 70-79 ≥ 80 *P for trend < .05 Age at Diagnosis (Yrs) Rollison DE, et al. Blood. 2008;112:45-52.

Objawy kliniczne wiodące objawy zwykle są związane z niedokrwistością infekcje grzybicze, wirusowe i bakteryjne skaza krwotoczna 5

Diagnostyka- badania laboratoryjne morfologia krwi retykulocyty stężenie żelaza w surowicy rozmaz stężenie witaminy B12 ocena cytologiczna szpiku z barwieniem na syderoblasty trepanobiopsja szpiku z oceną histopatologiczną badania cytogenetyczne i molekularne 6

Cechy dysplazji układu krwiotwórczego w ocenie cytologicznej szpiku Cechy dyserytropoezy odnowa megaloblastyczna obecność paraerytroblastów wielojądrzastych z jądrami podobnymi do koniczynki lub o nieregularnym kształcie obecność grubych ziaren żelaza, czasami ułożonych pierścieniowato wokół jąder- syderoblasty pierścieniowate (wykrywane przy pomocy reakcji z błękitem pruskim) 7

Cechy dysplazji układu krwiotwórczego w ocenie cytologicznej szpiku (c Cechy dysplazji układu krwiotwórczego w ocenie cytologicznej szpiku (c.d.) Cechy dysgranulopoezy skąpa ziarnistość i dwupłatowość jąder (anomalia pseudo Pelger– Hueta) mała aktywność peroksydazy i fosfatazy zasadowej (FAG) zahamowanie dojrzewania szeregu granulocytarnego, połączone ze zwiększeniem odsetka komórek blastycznych do 5- 20% 8

Cechy dysplazji układu krwiotwórczego w ocenie cytologicznej szpiku (c Cechy dysplazji układu krwiotwórczego w ocenie cytologicznej szpiku (c.d.) Cechy dysmegakariopoezy obecność dużych płytek z ziarnistościami występowaniem atypowych megakariocytów- hipolobulacja jąder, mikromegakariocyty, liczne małe jądra 9

Biopsja szpiku Prawidłowa lub zwiększona komórkowość 85-90% przypadków Obniżona komórkowość 10-15% przypadków Nieprawidłowa lokalizacja niedojrzałych prekursorów (abnormal localization of immature precusors-ALIP) Włóknienie Nasilone w 15-20% przypadków Zwiększona angiogeneza

Zaburzenia cytogenetyczne Korzystne rokowniczo –Y, 5q- , 20q- Pośrednie rokowanie +8, pojedyncze lub podwójne aberracje Niekorzystne rokowniczo zaburzenia chromosomu 7, złożone tj. >3 zaburzeń

Klasyfikacja zespołów mielodysplastycznych wg WHO RCUD (oporna na leczenie cytopenia z jednoliniową dysplazją). RA (niedokrwistość oporna na leczenie) RN (oporna na leczenie neutropenia) RT (oporna na leczenie trombocytopenia) RARS (niedokrwistość oporna na leczenie z obecnością pierścieniowych syderoblastów). RCMD (oporna na leczenie cytopenia z wieloliniową dysplazją). RAEB (niedokrwistość oporna na leczenie z nadmiarem blastów) RAEB 1- 5%-10% blastów w szpiku RAEB 2- 11%-20% blastów w szpiku MDS-U (zespół mielodysplastyczny niesklasyfikowany). MDS z izolowaną delecją 5q-. Swerdlow S.H. et al. “WHO Classification of Tumours of Haematopoietic and Lymphoid Tissues”, 2008 12

MIĘDZYNARODOWY WSKAŹNIK PROGNOSTYCZNY INTERNATIONAL PROGNOSTIC SCORING SYSTEM FOR MDS (IPSS) 13

14

Leczenie IPSS, wiek, choroby współistniejące, stan ogólny- czynniki wpływające na strategię leczenia Strategie leczenia: Leczenie zachowawcze Leczenie agresywne

Leczenie chorych z zespołami mielodysplastycznymi Agresywne polichemioterapia transplantacja allogenicznych komórek krwiotwórczych Zachowawcze przetaczanie koncentratu krwinek czerwonych przetaczanie koncentratu płytek krwi zastosowanie cytokin: G-CSF, erytropoetyna profilaktyka/ leczenie zakażeń leczenie związkami chelatującymi żelazo 16

Leczenie immunomodulujące i demetylujące ATG i cylosporyna A Grupa niskiego ryzyka (RA; IPSS INT1) Lepsza odpowiedź u chorych z HLADR15, klonem NNH, hipoplazją szpiku Lanalidomid- lek immunomodulujący Hamuje wydzielanie prozapalnych cytokin Chorzy z zespołem 5q- z objawową niedokrwistością Decytabina and 5-azacytydyna- leki demetylujące Stymulacja różnicowania komórek krwiotwórczych Grupa wysokiego ryzyka