KARDYNAŁ STEFAN WYSZYŃSKI PRYMAS TYSIĄCLECIA NASZ PATRON

Prymas Tysiąclecia Stefan Wyszyński (1901 - 1981) - Prymas Tysiąclecia. Miano to otrzymał od swego narodu za życia, jako uznanie nieugiętości w obronie wiary i patriotyzmu. W roku 2001 obchodzona była setna rocznica urodzin i dwudziesta rocznica śmierci Prymasa. Decyzją Sejmu RP był to Rok Kardynała Stefana Wyszyńskiego. 

DZIECIŃSTWO Stefan Wyszyński urodził się w dniu 3 sierpnia 1901 r. w miejscowości Zuzela nad Bugiem, na pograniczu Podlasia i Mazowsza. Polska rozdarta była wówczas między trzech zaborców.

DOM RODZINNY Zuzela pozostawała pod panowaniem rosyjskim. Stefan zatem od dziecka poznał smak niewoli i ukochał Polskę. Nad jego dzieciństwem zaciążyło dramatyczne wydarzenie śmierci matki. Umarła, kiedy miał zaledwie 9 lat.

KAPŁAŃSTWO Przez całe życie tęsknił za nią. Ta tęsknota skierowała jego serce ku Matce Niebieskiej - ku tej, "która nie umiera", na Nią będzie też często wskazywał w swojej późniejszej pracy duszpasterskiej. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie i Łomży wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku, gdzie 3 sierpnia 1924 roku został wyświęcony na kapłana.

Z powodu choroby święcony był sam, wkrótce po wyjściu ze szpitala Z powodu choroby święcony był sam, wkrótce po wyjściu ze szpitala. Z mszą świętą prymicyjną pojechał na Jasną Górę. Po czterech latach studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Społecznych uzyskał stopień doktora na podstawie prac: "Prawa Kościoła do szkoły".

Po studiach udał się w podróż naukową po krajach Europy Zachodniej. ( Po studiach udał się w podróż naukową po krajach Europy Zachodniej.(...). Po powrocie do kraju został profesorem nauk społecznych w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku, jednocześnie prowadził intensywną działalność społeczną wśród robotników Włocławka.

WALKA O OJCZYZNĘ Podczas wojny jako znany profesor-społecznik był imiennie poszukiwany przez Niemców. Błogosławiony biskup Kozal kazał księdzu Wyszyńskiemu opuścić Włocławek. Ukrywał się między innymi we Wrociszewie i w Laskach pod Warszawą.

W okresie Powstania Warszawskiego ksiądz Wyszyński pełnił obowiązki kapelana grupy "Kampinos" AK działającej w Laskach i okolicy oraz szpitala powstańczego w Laskach. Oprócz obowiązków duszpasterskich zbierał rannych, towarzyszył przy operacjach, podtrzymywał na duchu dotkniętych skutkami wojny. 

Z płonącej Warszawy pewnego dnia wiatr przyniósł mu nadpaloną karteczkę ze słowami "Będziesz miłował". Zaraz po zakończeniu działań wojennych ks. Wyszyński wrócił do Włocławka i zaczął organizować Seminarium Duchowne zniszczone w czasie wojny. W 1945 r. został rektorem Seminarium. Podjął też obowiązki redaktora tygodnika diecezjalnego "Ląd Boży"; czynił starania o wznowienie czasopisma "Ateneum Kapłańskie". 

BISKUPSTWO W 1946 r. Ojciec Święty Pius XII mianował księdza profesora Wyszyńskiego biskupem, ordynariuszem diecezji lubelskiej. Sakry biskupiej udzielił nominatowi na Jasnej Górze Prymas Polski August kardynał Hlond dnia 12 maja 1946 roku (...).Po jego śmierci 22 października 1948 ks. Biskup Wyszyński został wybrany Arcybiskupem Gniezna i Warszawy i Prymasem Polski. 

W swoim liście duszpasterskim pisał wtedy: "Nie jestem ci ja ani politykiem, ani dyplomatą , nie jestem działaczem, ani reformatorem. Natomiast jestem ojcem waszym duchownym, pasterzem i biskupem dusz waszych, jestem apostołem Jezusa Chrystusa...". 

POROZUMIENIE Z WŁADZAMI KOMUNISTYCZNYMI Przyszły dla Kościoła czasy bardzo trudne. Zaczęło się nasilać jawne prześladowanie. W tej sytuacji, aby chronić Kościół i Naród od napięć i rozlewu krwi Prymas Wyszyński podjął decyzję zawarcia "Porozumienia" podpisanego przez przedstawicieli Episkopatu i Władz Państwowych (14 II 1950).Wobec braku Konstytucji była to jedyna deklaracja prawna określająca sytuację Kościoła w Polsce. 

12 stycznia 1953 roku ks. Wyszyński został Kardynałem, nie mógł jednak pojechać do Rzymu po kapelusz kardynalski, ponieważ nie otrzymał paszportu. Osiem miesięcy później (25 IX 1953) Stefan kardynał Wyszyński został aresztowany i wywieziony z Warszawy. Przebywał kolejno w Rywaldzie Królewskim koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola, w Komanczy w Bieszczadach. Dopiero w ostatnim miejscu internowania zostały złagodzone rygory. 

JASNOGÓRSKIE ŚLUBY Podczas długiego okresu odosobnienia Ksiądz Prymas napisał plan "Wielkiej Nowenny" przygotowującej Polskę na rocznicę tysiąclecia przyjęcia chrztu (1966). Był to w rzeczywistości gruntowny program odnowy życia katolickiego w Polsce. Podobnemu celowi miały służyć także słynne "Jasnogórskie Śluby Narodu", napisane w sierpniu 1956 r. Ich tekst nawiązywał do ślubów króla Jana Kazimierza, który w obliczu potopu szwedzkiego, w 1956 r. oddawał los narodu opiece Matki Jasnogórskiej jako Królowej Korony Polskiej.

WALKA O WIARĘ W październiku 1956 r. Prymas Polski został wreszcie zwolniony z więzienia.  Na przełomie lat 60 i 70-tych marastały w Polsce konflikty społeczne i niezadowolenie z polityki władz. W latach 1968 i 1970 dochodziło do rozruchów społecznych w Warszawie i większych miastach na wybrzeżu. Policja używała wtedy siły. Wielu ludzi zostało poddanych represjom. Ksiądz Prymas ustosunkował się do tych wydarzeń znamiennymi słowami: "Nie wolno bić! Chrześcijanin nigdy nie na nikogo nie podnosi ręki, bo w każdym widzi godność Dziecięcia Bożego". W swoich przemówieniach podkreślał, że każdy w ojczyźnie ma prawo do wolności, szacunku i miłości.

WYSZYŃSKI I WOJTYŁA W drugiej połowie lat 70-tych kościołem wstrząsnęły ważne wydarzenia. W 1978 r. odbyły się dwa konklawe. Najpierw po śmierci Pawła VI papieżem został wybrany Jan Paweł I. Zaledwie miesiąc trwały rządy nowego papieża w Watykanie. Zmarł nagle 28 września. 16 października 1978 r. po raz pierwszy w dziejach kościoła papieżem został Polak - Karol Wojtyła, jako Jan Paweł II. Prawdopodobnie Prymas Polski miał duży wpływ na ten wybór. Początkowo to jego wymieniano wśród kandydatów na nowego papieża, ale nie przyjął tych propozycji i wtedy wysuną kandydaturę kardynała Karola Wojtyły.

Gdy 22 października 1978 r. odbywało się w Watykanie uroczyste przejęcie władzy przez papieża Polaka, Stefan Wyszyński wypowiedział do niego słowa: "Masz wprowadzić Kościół w trzecie tysiąclecie".

ŚMIERĆ Gdy na stolicę apostolską wybierano Jana Pawła II, Stefan Wyszyński chorował już na ciężką chorobę. Z czasem badania wykazywały raka jamy brzusznej. W marcu 1981 r. znacznie pogorszył się stan zdrowia Prymasa. Większą część dnia spędzał w łóżku.

28 maja 1981 r. zmarł Prymas Polski, arcybiskup gnieźnieński i warszawski, Stefan Wyszyński. Po śmierci okrzyknięto go Prymasem Tysiąclecia. Powszechnie uznano, że dzięki jego nieugiętej i zdecydowanej postawie kościół polski przetrwał okres największych prześladowań w czasach stalinowskiego reżimu i zachował swoją niezależność wobec totalitarnych władz.

31 maja 1981 r. tysiące ludzi oddało hołd zmarłemu Prymasowi podczas uroczystości pogrzebowych. Został pochowany w Archikatedrze Św. Jana w Warszawie.