Latarnie na kosmicznym oceanie

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
PREZENTACJA POBRANA Z Zakazane jest publiczne udostępnianie treści zawartych i/lub całego pliku bez zgody redakcji wortalu:
Advertisements

Krzywa rotacji Galaktyki
Radioźródła pozagalaktyczne
Balloon pulsujący podkarzeł typu widmowego B Andrzej Baran AP Kraków UMK Toruń
GALAKTYKI.
Festiwal Nauki w Centrum Fizyki Teoretycznej PAN
Jak mierzyć zróżnicowanie zjawiska? Wykład 4. Miary jednej cechy Miary poziomu Miary dyspersji (zmienności, zróżnicowania, rozproszenia) Miary asymetrii.
Życie gwiazd.
GALAKTYKI Galaktyki to skupiska układów planetarnych, gwiazd i mgławic. Gwiazdy grupują się w galaktyki dzięki siłom grawitacji. Wszystko, co znajduje.
Opracował: Adam Strzelczyk
Kłopoty z Gwiazdą Polarną
Identyfikacja modów pulsacji gwiazd sdBv
test wyboru Ewolucja Wszechświata
Ewolucja Wszechświata Wykład 10. Pulsary Prędkości pulsarów są znacznie większe niż prędkości gwiazd. Nierzadko dochodzą do kilkuset kilometrów na sekundę,
Ewolucja Wszechświata Wykład 10 Supernowe
Barbara Bekman Warszawa
EWOLUCJA GWIAZD.
ZIEMOWIT ZAGRODNIK SZYMON KUZIEMSKI
EWOLUCJA GWIAZD Na podstawie diagramu Hertzsprunga - Russella.
Badacz przyszłości.
Na przekór grawitacji B. Czerny.
Gwiazdy.
Odległość mierzy się zerami
.pl Galaktyki.
Prezentacja Multimedialna
GWIAZDY.
PULSACJE GWIAZDOWE semestr zimowy 2012/2013
Nasz rozszerzający się Wszechświat
Życie gwiazd Spis treści 1.Czym jest gwiazda 2.Typy gwiazd |
Struktura wszechświata. Galaktyki i gromady galaktyk.
Gwiazdy Podwójne IS Szymon Zimorski.
Przygotował: Dawid Biernat
Droga Mleczna.
Ziemia we Wszechświecie
Opracowała: Klaudia Kokoszka
KOSMICZNE ROZBŁYSKI Z ODLEGŁYCH GALAKTYK
Publikacja jest współfinansowana przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego Prezentacja jest dystrybuowana bezpłatnie Projekt.
Rodzaje ciał niebieskich.
Nasza Galaktyka.
DROGA MLECZNA.
PRZYGOTOWAŁA PROJEKT:
Galaktyki i Gwiazdozbiory
Czarna dziura Patryk Olszak.
BRĄZOWE KARŁY.
Gwiazdy i galaktyki Marta Kusch I F.
Gwiazdy i galaktyki.
Siły, zasady dynamiki Newtona
Galaktyka i jej budowa.
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Obserwacje we Wszechświatach Friedmana  M. Demiański “Astrofizyka relatywistyczna”, rozdział 10.
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Galaktyki – własności.
Kot Schroedingera w detektorach fal grawitacyjnych
Poznawanie i modelowanie Wszechświata Marek Demiański Instytut Fizyki Teoretycznej Uniwersytet Warszawski.
Ewolucja w układach podwójnych
Gdzie odległość mierzy się zerami Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny, UWr Zakład Fizyki Słońca, CBK PAN.
Ewolucja i budowa Wszechświata.
Ewolucja i budowa Wszechświata
Ciemna energia. Czy istnieje naprawdę?
Amatorskie obserwacje gwiazd zmiennych zaćmieniowych prowadzone metodami wizualnymi
Wyznaczanie odległości
FIZYKA KLASA I F i Z Y k A.
FIZYKA KLASA I F i Z Y k A.
Mroczna Przyszłość Ziemi
Kosmos.
Ewolucja i budowa Wszechświata Data Wykonał: Mateusz Wujciuk Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Akademia Górniczo-Hutnicza.
mgr Eugeniusz Janeczek
Opracował Aleksander Hebda
SŁOŃCE.
ODKRYWAMY WSZECHŚWIAT
Co widać na niebie?.
Krzywa rotacji Galaktyki
Zapis prezentacji:

Latarnie na kosmicznym oceanie Paweł Kulik Cefeidy Latarnie na kosmicznym oceanie

Czym są cefeidy? Są to gwiazdy zmienne Wykazują okresowe zmiany jasności związane z pulsacją (zmianą średnicy) Wykazują ścisły związek między jasnością absolutną, a okresem zmienności (im dłuższy okres zmian tym większa jasność absolutna cefeidy) Tzw. Świece standardowe - obiekt astronomiczny o znanej absolutnej (czyli realnej, nie obserwowanej) wielkości gwiazdowej

Czemu cefeidy się zmieniają? Zwykłe gwiazdy znajdują się w stanie równowagi – olbrzymia masa gwiazdy chce się zapaść w sobie pod wpływem własnego ciężaru, ale przeciwdziała temu skierowane na zewnątrz ciśnienie, efekt wysokiej temperatury materii wewnątrz gwiazdy. Cefeidy nie znajdują się w stabilnej równowadze, lecz drgają.

Jak cefeidy się zmieniają? Ochłodzenie się cefeidy Cefeida nie może się przeciwstawić sile ciążenia i się kurczy Paliwo w jądrze gwiazdy zostaje zagęszczone Zwiększenie produkcji energii Ogrzanie się i rozszerzenie gwiazdy Wyzwolenie energii

Porównanie cefeid i układu podwójnego Cefeidy Przykładowy układ podwójny Charakterystyczny niesymetryczny wykres zmian jasności cefeid Wykres dla układu podwójnego zaćmieniowego Animacja układu podwójnego Animacja przedstawiająca zmiany przykładowej cefeidy

Świece standardowe Obiekty o znanej absolutnej wielkości gwiazdowej Używane do wyznaczania odległości Przykłady: Cefeidy – odległości pozagalaktyczne do około 20 Mpc. Supernowe typu Ia – do większych odległości pozagalaktycznych, obserwowane w całym widzialnym Wszechświecie. Najjaśniejsza galaktyka w gromadzie – mało dokładna, ale łatwa do zastosowania miara odległości do dużych, odległych gromad galaktyk.

Świece standardowe – jak pomagają w mierzeniu odległości Znamy absolutną wielkość gwiazdową Mierzymy wielkość obserwowaną obiektu Z zależności: 5log10(D/1pc)=m-M+5 Obliczamy D D – odległość od obiektu m – wielkość gwiazdowa obserwowana M – wielkość absolutna

Historia odkrycia cefeid Henrietta Leavitt urodziła się w 1868 roku. Od 1902 roku pracowała w Harvard Observatory, gdzie przeglądała płyty fotograficzne w poszukiwaniu gwiazd zmiennych. Szczególnie interesowała się cefeidami, chcąc odkryć co określa rytm zmian blasku tych gwiazd. Dwoma pewnymi liczbami związanymi z cefeidami były okres zmian i jasność.

Historia odkrycia cefeid Pozornie dane dotyczące jasności nic jej nie dawały, bo cefeida o dużej jasności obserwowanej może leżeć blisko a nas, a niezbyt Henrietta Leavitt przy pracy jasna – daleko i mimo to mogą mieć taką samą jasność absolutną. Leavitt skupiła swoje obserwacje na Małym obłoku Magellana. Założyła, że cefeidy są w nim mniej więcej równo odległe od Ziemi, więc ich jasność obserwowana względem siebie odpowiada jasności absolutnej. Porównując te wielkości zauważyła, że im dłuższy okres zmian cefeidy tym większa jej jasność.

Podział cefeid Cefeidy Krótkookresowe Długookresowe Typ  Cephei Typ W Virgins

Cefeidy krótkookresowe Nazwa typu: RR Lyrae (historyczna nazwa: cefeidy karłowate) Okres pulsacji od 0,2 do 1,2 dnia Średnia jasność absolutna: 0,6 mag Pozwalają mierzyć odległości w ramach naszej Galaktyki, do należących do niej gromad kulistych, a także do galaktyk należących do Grupy Lokalnej Animacja zmian gwiazdy RR Lyrae, od której te zmienne wzięły swoją nazwę

Cefeida w Galaktyce spiralnej M 100 Cefeidy – typ  Cephei Inaczej cefeidy klasyczne Okres pulsacji 1-150 dni Wykazują ścisły związek między jasnością absolutną, a okresem zmienności Cefeida w Galaktyce spiralnej M 100

Wykres okres-jasność dla cefeid klasycznych Opierając się na tym wykresie możemy obliczyć jasność absolutną cefeid klasycznych.

W jaki sposób wyznaczamy wielkość absolutną cefeidy Dzięki temu, kiedy warunki pogodowe są gorsze nadal możemy mierzyć jasność cefeidy (stosunek jasności do g.p. zostaje taki sam). Mierzymy jasność obserwowaną cefeidy Wybieramy gwiazdę porównania i mierzymy jej jasność Dzielimy jasność cefeidy przez jasność gwiazdy porównania Rysujemy wykres zmian jasności cefeidy w stosunku do gwiazdy porównania Ustalamy okres zmian cefeidy Z wykresu okres-jasność odczytujemy wielkość absolutną cefeidy

Cefeidy typu W Virgins Nazywane cefeidami typu II przy tym samym okresie gwiazdy typu W Virginis są o około 1,5 wielkości gwiazdowej słabsze niż cefeidy Okres zmian 0,8-35 dni Podobny związek między jasnością, a rozmiarem absolutnym co cefeidy klasyczne

Lokalizacja gwiazd pulsujących na diagramie temperatura-wielkość Absolute magnitude – wielkość absolutna (w mag) Instability strip – „widełki” niestabilności Effective Temperature – rzeczywista temperatura

Źródła Wikipedia.org outreach.atnf.csiro.au Euhou.net Simon Singh – Wielki Wybuch; Narodziny wszechświata Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media – Popularna Encyklopedia Powszechna Heather Couper i Nigel Henbest – KOSMOS znany i nieznany