Dekodery adresów

Konstrukcje dekoderów Wykorzystanie dekoderów Dekodery 1/15 Konstrukcje dekoderów Wykorzystanie dekoderów

Dekodery adresów 2/15 Służą do aktywowania właściwego układu pamięci lub portu urządzenia zewnętrznego na podstawie generowanego przez mikroprocesor: słowa adresowego; odpowiednich sygnałów sterujących.

Dekodery adresów - konstrukcje 3/15 1. Na bazie scalonych dekoderów 1zN (1zN) realizowane zwykle przy użyciu dekoderów: '138, '145, '154, '42; wykorzystują: - bardziej znaczące linie adresowe - sygnały dostępu do pamięci i urządzeń zewn. (/MREQ, /IORQ, /MEMR+/MEMW, /IOR+/IOW): Wykorzystanie: zdekodowanie wstępne, (najczęściej na pakiecie CPU), dające zgrubny podział przestrzeni adresowej na równe bloki, wystarczające w niektórych przypadkach do obsłużenia bloków pamięci i portów we/wy; jako dekodery pakietowe mogą wykorzystywać także sygnały ze zgrubnego dekodera na pakiecie CPU i mniej znaczące linie adresowe.

Dekodery adresów - konstrukcje 4/15 Przykład użycia dekodera LS138:

Dekodery adresów - konstrukcje 5/15 2. Na bazie komparatorów binarnych np. 7485, 74688; bezpośrednie porównanie zadanego adresu z liniami adresowymi; umożliwiają dokładne lub zgrubne dekodowanie; dobra metoda dla dekoderów pakietowych

Dekodery adresów - konstrukcje 6/15 Przykład użycia komparatora 7485:

Dekodery adresów - konstrukcje 7/15 3. Na bazie układów PLD umożliwiają indywidualne dekodowanie urządzeń zewnętrznych oraz pamięci zależnie od potrzeb; umożliwiają dokładne lub zgrubne dekodowanie; mogą być wykorzystywane do dokładnego zdekodowania portów na pakiecie zamiast obwodów z 7485.

Dekodery adresów - wykorzystanie przestrzeni adresowej 8/15 1. Adresowanie zgrubne - bloku adresów stosowane w odniesieniu do układów pamięci i złożonych urządzeń zewnętrznych; zwykle w oparciu o dekodery 1zN; podział przestrzeni adresowej pamięci na bloki dopasowane do pojemności największych układów pamięci; podział przestrzeni adresowej urządzeń zewn. na K (K=2k) równych obszarów.

Dekodery adresów - wykorzystanie przestrzeni adresowej 9/15 2. Adresowanie dokładne stosowane w odniesieniu do urządzeń zewnętrznych; urządzenie (port) jest pojedynczym bajtem w przestrzeni adresowej o dokładnie określonym adresie A0..A7; stosuje się bezpośrednie porównanie (komparatory np. 7485, 74688) lub układy PLD.

Dekodery adresów - wykorzystanie przestrzeni adresowej 10/15

Dekodery adresów - wykorzystanie przestrzeni adresowej 11/15 3. Adresowanie dwustopniowe stosowane w odniesieniu do urządzeń zewnętrznych; starsze bity, np. A4..A7 służą do generacji sygnału wyboru urządzenia; młodsze np. A0,A1 adresują rejestry w obrębie danego urządzenia; spotykane w pakietach urządzeń zewnętrznych systemów modułowych; stosuje się w specjalizowanych modułach peryferyjnych (np. Intela i Ziloga).

Dekodery adresów - wykorzystanie przestrzeni adresowej 12/15 STER S T E R

Dekodery adresów - wykorzystanie przestrzeni adresowej 13/15 4. Adresowanie liniowe wybrane linie adresowe stanowią podstawę do generacji sygnałów wyboru portów lub kości pamięci; spotykane jedynie w prostych systemach mikroprocesorowych. cechy rozwiązania: ograniczenie liczby dostępnych portów we/wy; niebezpieczeństwo "nałożenia się" pamięci i urządzeń zewn. w przestrzeni adresowej; duża prostota konstrukcji - w niektórych przypadkach wejścia odblokowujące port umożliwiają bezpośrednie podanie na nie: /IORQ i Ai, czy też /MREQ i Aj; Ai /IORQ Aj /MREQ /CSi /CEj i=0..7 j=n..15

Dekodery adresów - wykorzystanie przestrzeni adresowej 14/15 5. Adresowanie dwukierunkowe stosowane w odniesieniu do urządzeń zewnętrznych; pod tym samym adresem w przestrzeni adresowej, zdekodowanym dokładnie lub tylko zgrubnie, umieszczone są dwa porty: jeden wejściowy i jeden wyjściowy; rozróżnienie ich jest realizowane przy użyciu sygnałów /RD i /WR; metoda pozwalająca na zdwojenie liczby urządzeń we/wy.

Dekodery adresów - wykorzystanie przestrzeni adresowej 15/15