Praca multimedialna na temat FRYDERYKA CHOPINA

Polscy kompozytorzy romantyzmu Biografia Kompozycje Małżeństwo Rodzina Początek kariery Twórczość Koniec występów Śmierć Kalendarium Galeria zdjęć Polscy kompozytorzy romantyzmu KONIEC

Fryderyk Franciszek Chopin najwybitniejszy Dalej Fryderyk Franciszek Chopin najwybitniejszy polski kompozytor, urodził się w 1810 roku w Żelazowej Woli w majątku hrabiostwa Skarbków, gdzie jego ojciec Mikołaj Chopin, z pochodzenia Francuz, mieszkał i pracował jako guwerner. Matka, Justyna z Krzyżanowskich, pochodząca z Kujaw była osobą bardzo muzykalną - grała na fortepianie i śpiewała; w naturalny sposób stała się więc pierwszą nauczycielką muzyki dla małego Frycka, jak często nazywano go w domu. W parę miesięcy po urodzeniu się Fryderyka, rodzina Chopinów przeniosła się do Warszawy, gdzie ojciec objął posadę nauczyciela w Liceum Warszawskim. Był przedstawicielem muzyki okresu romantyzmu. Nazywany bywa poetą fortepianu.

Jako szesnastolatek rozpoczął studia w zakresie teorii kompozycji W wieku sześciu lat chłopiec rozpoczął naukę gry na fortepianie u Wojciecha Żywnego. Wspólnie ze starszą siostrą Ludwiką muzykowali w domu, grywając na cztery ręce. Wkrótce pojawiły się również pierwsze próby kompozytorskie małego Frycka. Pierwszy utwór, Polonez B-dur, zapisany został ręką ojca. Okres nauki u Wojciecha Żywnego to także początek występów publicznych małego Chopina; grywał w salonach arystokracji warszawskiej i brał udział w koncertach dobroczynnych. Jako szesnastolatek rozpoczął studia w zakresie teorii kompozycji u Józefa Elsnera w warszawskiej Szkole Głównej Muzyki. W tym okresie bardzo znaczący wpływ na rozwój jego talentu miało obcowanie z pieśniami i tańcami ludowymi Mazowsza, Kujaw, Wielkopolski i Lubelszczyzny, którym z ogromnym zainteresowaniem przysłuchiwał się podczas wakacji spędzanych m.in. w Szafarni, Antoninie, Sannikach. W 1826 roku odbył swoją pierwszą zagraniczną podróż do Berlina, a wkrótce także do Wiednia oraz do Drezna i Pragi. Mając dziewiętnaście lat Chopin ukończył studia muzyczne u prof. Elsnera, zyskawszy ogromne uznanie swego pedagoga. Menu główne

Związki Fryderyka W 1836r. Chopin oświadczył się Marii Wodzińskiej, oświadczyny niespodziewanie zostały odrzucone. Ogromny wpływ na jego życie wywarła znajomość z Georgie Sand, którą poznał w 1836r. Znana pisarka spędzała z nim wiele czasu, wyjeżdżali razem na Majorkę, do Marsylii i Genui, letni czas spędzali Nohant, by na zimę wracać do Paryża. George Sand otaczała go opieką w czasie choroby, jednak ten związek zakończył się gwałtownie, co jeszcze pogorszył stan Chopina. Menu główne

Menu główne Twórczość Chopin tworzył niemal wyłącznie utwory przeznaczone na fortepian, instrument typowy dla okresu romantyzmu muzycznego. Geniusz polskiego kompozytora przejawił się w twórczym syntetyzowaniu elementów ówczesnej kultury muzycznej (styl brillant, polska muzyka ludowa) oraz wytyczeniu nowych dróg w twórczości fortepianowej poprzez nowatorstwo w dziedzinie harmoniki i techniki pianistycznej, a przede wszystkim w stworzeniu niepowtarzalnego stylu muzycznego. Wśród wczesnych utworów Chopina ważne miejsce zajmują 2 koncerty fortepianowe, w których pomimo klasycznej formy i stosowania formuł modnego wówczas stylu brillant, widoczny jest indywidualny, romantyczny styl kompozytora. Wpływy stylu brillant występują także w walcach.

Ostatni występ W październiku 1830 roku Fryderyk ostatni raz wystąpił przed publicznością warszawską. 2 listopada 1830 roku opuścił Warszawę na zawsze, udając się najpierw do Drezna, następnie do Wiednia, Salzburga, Monachium i Stuttgartu. We wrześniu 1831 roku przybył do Paryża, gdzie osiadł na stałe, zyskując niebawem rozgłos europejski. Francja przyjęła go żywo, jego koncerty cieszyły się dużą popularnością. Grywał chętnie własne kompozycje, rosła jego sława jako wybitnego kompozytora i niezrównanego pianisty. W pierwszych latach pobytu w Paryżu, udzielał się głównie jako pianista, dając dużą ilość koncertów, później skupił się bardziej na działalności twórczej. Nie zaprzestawał przy tym prowadzenia zajęć dydaktycznych, które nadal stanowiły podstawę jego utrzymania Menu główne

                                                  Rodzice Ojciec Mikołaj, urodzony we Francji, osiadł w Polsce na stałe już w wieku 16 lat i spędził tu resztę swojego życia. Początkowo był guwernerem, a po przenosinach z Żelazowej Woli do Warszawy wykładowcą języka i literatury francuskiej w kilku warszawskich szkołach, prowadząc w końcu elitarny internat dla synów z najwybitniejszych polskich rodów arystokratycznych. Matka Justyna z Krzyżanowskich, uwielbiała grać na fortepianie. Fryderyk miał trzy siostry (Ludwika, Izabella i Emilia).   Siostry Menu główne Izabella  Ludwika Emilia

Menu główne Rozpoczęcie kariery W lipcu 1829r, niezwłocznie po ukończeniu studiów, Fryderyk Chopin wraz z przyjaciółmi wyjechał na wycieczkę do Wiednia. Dzięki Würflowi Chopin wszedł w środowisko muzyków. W Kärntnerthortheater wystąpił dwukrotnie; grał Wariacje B-dur za pierwszym, a oprócz Wariacji także Rondo à la Krakowiak za drugim razem. Odniosły one fenomenalny sukces wśród publiczności. Nawet krytyka mimo zastrzeżeń dotyczących jego gry (zbyt mała siła dźwięku) uznała kompozycje za nowatorskie. Dobre przyjęcie kompozycji na koncertach ułatwiło kontakt z wydawcami: w kwietniu 1830, po raz pierwszy za granicą, wydano drukiem w Austrii, w oficynie Tobiasa Haslingera grane tu już Wariacje op. 2.

Menu główne Ostatni okres życia Po rozstaniu z George Sand Chopin popadł w głębokie przygnębienie, które z pewnością przyspieszyło jego śmierć. Po opuszczeniu Nohant nie skomponował już żadnego znaczącego utworu, jedynie kilka miniatur. Ostatnią kobietą, z którą Chopin był związany, była jego uczennica – Szkotka Jane Stirling, zwana "wdową po Chopinie", z którą wyjechał po wybuchu rewolucji w Paryżu w 1848 r. do Anglii i Szkocji na bardzo wyczerpującą jego siły podróż. 17 października 1849 roku Fryderyk Chopin zmarł na gruźlicę płuc, w otoczeniu najbliższych osób, z którymi był związany przez większość swego życia w Paryżu. Został pochowany na cmentarzu Pere-Lachaise w Paryżu. Zgodnie z ostatnią wolą wyjęte po śmierci serce Chopina siostra jego przywiozła do Warszawy, gdzie zostało w urnie wmurowane w filar kościoła Św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu.

1810 – narodziny Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli Menu główne 1810 – narodziny Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli 1817 – pierwsza próba kompozytorska w wieku 7 lat 1818 – pierwszy występ estradowy 1823 – rozpoczęcie nauki kompozycji u Elsnera 1826 – studia w Szkole Głównej Muzyki 1829 – wizyta w Wiedniu 1830 – ostateczne opuszczenie Polski 1831 – przyjazd do Paryża 1835 – zaręczyny z Marią Wodzińską (Walc As-dur) 1836 – spotkanie z George Sand 1837 – zerwanie z Wodzińską 1838 – związek z George Sand, wyjazd na Majorkę, praca nad 24 Preludiami 1839 – powrót do Francji, powstaje Sonata b-moll 1844 – umiera ojciec Chopina 1845 – kłótnie z George i choroba Fryderyka nasilają się 1847 – zerwanie z George 1848 – wyjazd z uczennicą Jane Stirling do Anglii i Szkocji 1849 – śmierć w Paryżu

Polonez B-dur (1817), Polonez g-moll (1817), Polonez As-dur (1821), Polonez gis-moll (ok. 1824), Polonez d-moll opus 71 nr 1 (1824-1825), Rondo c-moll opus 1 (1825), Mazurek B-dur (1826), Mazurek G-dur (1826), Polonez f-moll opus 71 nr 3 (1825-1826), Mazurek a-moll opus 68 nr 2 (1827), Wariacje B-dur na temat arii Là ci darem la mano z opery W.A. Mozarta Don Juan na fortepian i orkiestrę opus 2 (1828), Sonata c-moll opus 4 (1828), Rondo à la Mazur F-dur opus 5 (1826), Polonez B-dur opus 71 nr 2 (1828), Walc E-dur (1829), Walc h-moll opus 69 nr 2 (1829), Walc Des-dur opus 70 nr 3 (1829), Nokturn e-moll opus 72 (1830), Mazurek C-dur opus 68 nr 1 (przed 1830), Mazurek F-dur opus 68 nr 3 (przed 1830), Mazurek G-dur opus 67 nr 1 (przed 1830), 3 écossaises opus 72 (1830), Walc As-dur (1830), Walc e-moll (1830), Polonez Ges-dur (1829), 5 mazurków opus 6 (1830-1831), 4 mazurki opus 7 (1830-1831), Trio g-moll na fortepian, skrzypce i wiolonczelę opus 8 (1829), 3 nokturny opus 9 (1830-1831), 12 etiud opus 10 (1829-1833), Koncert e-moll na fortepian i orkiestrę opus 11 (1830), Fantazja A-dur na tematy polskie na fortepian i orkiestrę opus 13 (1829), Rondo à la Krakowiak F-dur na fortepian i orkiestrę opus 14 (1828), Menu główne

Menu główne Dom Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli Pomnik Fryderyka Chopina w Parku Południowym we Wrocławiu Epitafium z sercem Fryderyka Chopina w kościele Św. Krzyża w Warszawie Grób Fryderyka Chopina na paryskim cmentarzu Père Lachaise

Stanisław Moniuszko (1819-1872) Wybitny polski kompozytor, organista i nauczyciel. Tworzył muzykę o charakterze narodowym, wplatając w utwory elementy ludowe. Moniuszko jest najwybitniejszym polskim twórca operowym. Najsłynniejszą z nich jest, chyba, "Halka", napisana w 1847 roku w dwóch aktach dla amatorskiej sceny wileńskiej, potem rozszerzona o dwa kolejne. Premiera opery odbyła się 1 stycznia 1958 roku w warszawskiej operze pod dyrekcją B. Metany, do libretta Włodzimierza Wolskiego. W następnych latach grana z upodobaniem w Krakowie, Lwowie, Poznaniu, Petersburgu, Moskwie, Kijowie, Odessie, Wiedniu, Lublanie i Pradze. Do jego oper należą też: "Flis" (1858), "Hrabina" (1860), "Straszny dwór" (1865", "Verbum nobile", "Patria", "Beata" i wiele innych. Zdobył sobie międzynarodowa sławę już za życia, szczególnie w krajach słowiańskich. Był osobowością artystyczną, która zmieniła kształt polskiej opery. Dalej

Wojciech Sowiński (1805-1880) Kompozytor, syn Józefa. Uczył się w Wiedniu pod kierunkiem Czernego, Gyrowetza i Leidesdorta. W 1828 wyjechał na dalsze studia do Włoch, następnie przeniósł się do Paryża gdzie pracował jako nauczyciel muzyki. Główną zasługą Sowińskiego były starania o zaznajomienie cudzoziemców ze skarbami melodii narodowych i dziejami sztuki polskiej. Jest autorem oratorium "Św. Wojciech" (1845), opery "Złote Gody", symfonii "Eruol", "Kwintet" "Nonetto", oraz kilku mszy, marszów, uwertur. Jest autorem pamiętników. Dalej

Władysław Żeleński (1837-1921) Polski kompozytor, pianista, organista, pedagog, organizator życia muzycznego. Mąż Wandy Żeleńskiej z domu Grabowskiej, ojciec trzech synów: inżyniera Stanisława Żeleńskiego, tłumacza, satyryka, pisarza i lekarza z zawodu, Tadeusza Boy-Żeleńskiego, oraz urzędnika bankowego Edwarda Żeleńskiego. Twórczość Władysława Żeleńskiego obejmuje 5 kwartetów smyczkowych, sekstet, 2 tria, kwartet fortepianowy, utwory na skrzypce i fortepian, utwory fortepianowe (w tym 2 sonaty i liczne miniatury), utwory organowe, Koncert fortepianowy Es-dur, utwory orkiestrowe: m.in. 2 uwertury (W Tatrach, Echa leśne), 2 symfonie, a także liczne pieśni i 4 opery: Konrad Wallenrod, Goplana, Janek, Stara Baśń. Skomponował też wiele pieśni do słów zaprzyjaźnionej z rodziną Żeleńskich Narcyzy Żmichowskiej „Gabryelli”. Dalej

Tekla Bądarzewska -Baranowska (1834-1861) Polska pianistka, kompozytorka salonowych utworów na fortepian. Matka pięciorga dzieci, zmarła w wieku 27 lat, po dziewięciu latach małżeństwa z J. Baranowskim; jej grobowiec przedstawiający młodą kobietę z rulonem nut zatytułowanych po francusku La prière d'une vierge znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 182 miejsce 27/28) Bądarzewska ułożyła ok. 35 miniatur, a światową sławę zyskała utworem Modlitwa dziewicy. Nuty tej miniatury ukazały się w 1856 roku w Warszawie,(cena - 45 kopiejek) a trzy lata później przedrukowane zostały przez paryski Revue et Gazette musicale, i od tego momentu utwór cieszy się popularnością wśród pianistów-amatorów. Opracowywano "Modlitwę..." również na inne instrumenty, jak też na rozmaite zespoły. Utwór wykonywany i nagrywany jest do dzisiaj. Ukazał się w co najmniej 80 wydawnictwach w różnych krajach, m.in. we Francji, Niemczech, Anglii, Włoszech, Australii. Dalej

Ignacy Feliks Dobrzyński (1807-1867) Menu główne Polski pianista i kompozytor, dyrygent i pedagog. Uważany, obok Stanisława Moniuszki za najwybitniejszego kompozytora polskiego XIX wieku po Chopinie. Nauki pobierał w jezuickim kolegium w Romanowie, następnie w Winnicy, gdzie ukończył Gimnazjum Podolskie. Muzykę studiował najpierw u swojego ojca Ignacego - skrzypka, kompozytora i dyrygenta, od 1825 pod kierunkiem Józefa Elsnera w Warszawie - prywatnie, a w latach 1826-28 w Szkole Głównej Muzyki. Tworzył przede wszystkim kompozycje orkiestrowe (Rondo alla Polacca, Fantaisie sur un thčeme), kameralne (Variations de concert sur une mazurka favorite, Introduction et Variations sur un thčme original), fortepianowe (Fantaisie quasi fugue sur une mazurka favorite, Deux mazurkas), wokalne oraz sceniczne.

Do tej prezentacji Zdecydowałam się Wybrać utwór Fryderyka Chopina Pt. ”nokturn es-moll Op. 9 nr 2”

Dziękuje za poświęcenie czasu na obejrzenie tej prezentacji Pracę wykonała Patrycja Szczakowska Vb