STANISŁAW WYSPIAŃSKI TWÓRCZOŚĆ PLASTYCZNA

Stanisław Mateusz Ignacy Wyspiański urodził się 15 stycznia 1869 w Krakowie, polski dramaturg, poeta, malarz, grafik, architekt, projektant mebli. Jako pisarz związany z dramatem symbolicznym. Tworzył w epoce Młodej Polski. Nieoficjalnie został nazywany Czwartym Wieszczem Polskim.

Autoportret, 1902

TWÓRCZOŚĆ Dorobek artystyczny Wyspiańskiego jest bardzo szeroki i obejmuje dzieła różnego typu: malarstwo (rysunki, szkicowniki, obrazy olejne, pastele) przedstawiające widoki Krakowa, portrety i autoportrety, rośliny, projekty witraży i malowideł, ilustracje; grafika; projekty mebli i wnętrz; architektoniczny projekt zabudowy Wawelu; dramaty, wiersze i inne.

MALARSTWO I INNE SZTUKI PLASTYCZNE Pierwsze znane dzieła Wyspiańskiego to rysunki – autoportret z 1890 roku, szkice z podróży po Polsce i Europie. Później rysował rośliny, tworząc zielnik. Karta z zielnika Wyspiańskiego

W jego twórczości plastycznej dominowały jednak obrazy wykonywane pastelami. Pierwsze z nich tworzył w latach 1890-1894, a wykorzystywał głównie do ukazywania postaci ludzkich – rodziny, przyjaciół, artystów. Malował przy pomocy płaszczyznowych plam barwnych, zamkniętych wyraźnym konturem. Chętnie przedstawiał swoje dzieci w nie upozorowanych sytuacjach na przykład śpiące albo karmione przez matkę: Helenka Śpiący Staś Śpiący Mietek Macierzyństwo Żona artysty z synkiem Stasiem W technice tej przedstawił wielu swoich znajomych i artystów, m.in. Kazimierza Lewandowskiego, Jacka Malczewskiego, Elizę Pareńską, Kryształowiczów, Ludwika Solskiego, Irenę Solską, Jana Stanisławskiego.

Obrazował widoki Krakowa – Planty z chochołami (także w technice olejnej), Wisłę, Rudawę, chaty w Grębowie, a pod koniec życia widoki z okna pracowni na Kopiec Kościuszki. Jest autorem afisza do przedstawienia Wnętrze Maeterlincka.

Był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W roku 1906 Wyspiański został profesorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, był także członkiem krakowskiej Rady Miejskiej. Był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W ostatnim okresie życia schorowany i niedomagający fizycznie artysta leczył się w Rymanowie i Bad Hall, a potem przeniósł się do swojej chaty we wsi Węgrzce. Wyspiański chorował przez wiele lat i zmarł na nieuleczalną wówczas chorobę. Zm. . 28 listopada 1907 t Pogrzeb Wyspiańskiego w Krakowie w 1907 stał się manifestacją narodową. Pochowany został w Krypcie Zasłużonych na Skałce.

Pomnik Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie

PREZNTACJE PRZYGOTOWAŁA : KLAUDIA GĘBKA

Literatura: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Wyspia%C5%84ski