BIOLOGIA JAKO NAUKA EKSPERYMENTALNA

DOŚWIADCZENIE NR 1 SZYBKOŚĆ REAKCJI

Szybkość reakcji - wstęp Łuk odruchowy - to droga jaką przebywa impuls nerwowy od receptora bodźca poprzez neuron czuciowy, kojarzeniowy oraz ruchowy do efektora. Łuk odruchowy składa się z: receptora, dośrodkowej drogi doprowadzającej do neuronów czuciowych, ośrodka nerwowego, drogi odprowadzającej do efektora. W łuku odruchowym impuls nerwowy z receptora zawsze wędruje neuronem czuciowym do ośrodkowego układu nerwowego. Łuk nerwowy jest podłożem fizjologicznym reakcji na bodźce. Poprzez trening szybkości reakcji nasz mózg zapamiętuje nabytą umiejętność (nauczył się jej), którą następnym razem powtórzy lepiej i szybciej.

Szybkość reakcji Czy codzienny trening skróci czas reakcji – złapanie linijki? Hipoteza: Codzienny trening skróci czas reakcji – złapiemy linijkę szybciej. Do przeprowadzenia doświadczenia potrzebne będą: plastikowa linijka, stoper. Potrzebne organizmy: człowiek. Próba kontrolna: Pomiar czasu podczas pierwszej próby złapania linijki. Próba badawcza: Kolejne pomiary czasu. Termin przeprowadzenia doświadczenia: 29.04.11 r.

Etapy doświadczenia 1. Kolega trzyma linijkę 30 centymetrów nad Twoją ręką.

Etapy doświadczenia 2. Puszcza linijkę i mierzy , ile czasu potrzebujesz, aby ją złapać.

Etapy doświadczenia 3. To samo doświadczenie powtarzajcie 5 razy, za każdym razem zapisując czas reakcji. 4. Obliczacie średni czas reakcji.

Etapy doświadczenia 5. Powtarzajcie doświadczenie przez kolejne 3 dni. Za każdym razem zapisujcie pomiary.

Obserwacje Im częściej była powtarzana czynność tym czas reakcji był szybszy. Wyniki I dzień II dzień III dzień Czas (sekundy) 0.5 0.3 0.2

POTWIERDZENIE HIPOTEZY Analiza wyników Z każdym dniem czas reakcji był szybszy. Wnioski Codzienny trening skraca czas reakcji. POTWIERDZENIE HIPOTEZY

TARCZA NERWU WZROKOWEGO DOŚWIADCZENIE NR 2 TARCZA NERWU WZROKOWEGO

Tarcza nerwu wzrokowego - wstęp Tacza nerwu wzrokowego to odcinek wewnątrzgałkowy nerwu wzrokowego tworzący w dnie oka okrągłe lub owalne pole, jaśniejsze od otoczenia. Zbudowana jest z włókien nerwowych, wypustek komórek zwojowych siatkówki zbiegających się w jednym miejscu, dającym początek nerwowi wzrokowemu.

Tarcza nerwu wzrokowego - wstęp Budowa oka:

Tarcza nerwu wzrokowego Czy przybliżając kartkę do oczu, obiekt z jednej strony zniknie? Hipoteza: Przybliżając kartkę do oczu symbol z jednej strony zniknie. Do przeprowadzenia doświadczenia potrzebne będzie: kartka papieru z zaznaczonymi na brzegach symbolami (patrz rysunek poniżej). Termin przeprowadzenia doświadczenia: 29.04.11 r.

Etapy doświadczenia 1. Trzymaj kartkę na wysokości oczu. 2. Zamknij prawe oko, po czym spójrz na symbol z prawej strony.

Etapy doświadczenia 3. Nie przestając wpatrywać się w symbol, powoli przysuwaj kartkę bliżej oczu. 4. W pewnym momencie symbol z lewej strony zniknie.

Obserwacje Doświadczenie nie powiodło się (niedokładne dane w jego opisie).

DOŚWIADCZENIE NR 3 ADAPTACJA RECEPTORÓW

Adaptacja receptorów - wstęp Czucie ciepła i zimna jest to rodzaj czucia powierzchniowego odbywającego się za pomocą receptorów skórnych (eksteroreceptory). Adaptacja receptorów jest to zjawisko przejściowe i mające charakter przystosowawczy zmiany czułości receptorów zmysłowych lub narządu zmysłu.

Adaptacja receptorów - wstęp Receptory znajdujące się w skórze:

Adaptacja receptorów Czy istnieje różnica w czasie adaptacji receptorów ciepła i zimna? Hipoteza: Czas adaptacji receptorów ciepła i zimna będzie taki sam. Do przeprowadzenia doświadczenia potrzebne będzie: miska, zegarek ze stoperem. Potrzebne odczynniki: woda. Potrzebne organizmy: człowiek (jego obie ręce). Próba kontrolna: Druga dłoń wkładana do wody, w celu stwierdzenia ostygnięcia/ogrzania wody. Próba badawcza: Badana dłoń włożona do miski z ciepłą lub zimną wodą. Termin przeprowadzenia doświadczenia: 29.04.11 r.

Etapy doświadczenia 1. Nalej do miski ciepłej wody. 2. Włóż dłoń do wody i włącz stoper.

Etapy doświadczenia 3. Sprawdź, po jakim czasie woda zrobiła się chłodna.

Etapy doświadczenia 4. Włóż do miski drugą rękę, żeby sprawdzić, czy woda istotnie ostygła.

Etapy doświadczenia 5. Powtórz doświadczenie, ale tym razem nalej zimnej wody.

Obserwacje Dwie dziewczyny wsadzały ręce do ciepłej, a potem do zimnej wody. Za każdym razem sprawdzały temperaturę wody drugą ręką. Wyniki Badana osoba Ciepła woda Zimna woda Średnia I dziewczyna 1:22 0:44 1:06 II dziewczyna 0:31 1:03 0:47

POTWIERDZENIE HIPOTEZY Analiza wyników W ciągu ok. minuty dłonie dziewczyn przystosowały się do temperatury ciepłej i zimnej oraz przestały ją odczuwać. W rzeczywistości woda nie zmieniła temperatury, tylko receptory przestały na nią reagować. Wnioski Czas przystosowania dłoni do temperatury wody ciepłej i zimnej był taki sam. POTWIERDZENIE HIPOTEZY

Przeprowadziła Małgorzata Zielińska kl. II h DOŚWIADCZENIA Przeprowadziła Małgorzata Zielińska kl. II h