Krzywe parametryczne x = fx(t); y = fy(t) funkcje liniowe x = 20t + 5

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
WIELOKĄTY, KOŁA I OKRĘGI
Advertisements

OBLICZENIA NUMERYCZNE
Prędkość początkowa Vo
Opracowała: Iwona Bieniek
PROGRAM OPERACYJNY KAPITAŁ LUDZKI Priorytet III, Działanie 3.2
TERMODYNAMIKA CHEMICZNA
Ruch układu o zmiennej masie
Modele oświetlenia Punktowe źródła światła Inne
KINEMATYKA Opis ruchu Układy współrzędnych
Pochodna Pochodna  funkcji y = f(x)  określona jest jako granica stosunku przyrostu wartości funkcji y do odpowiadającego mu przyrostu zmiennej niezależnej.
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Wykład 6
Elementy przetwarzania obrazów
Mechanizm wnioskowania rozmytego
Interpolacja Cel interpolacji
Studia Podyplomowe „Informatyka” dla Nauczycieli
Kinematyka punktu materialnego
Algorytmy rastrowe Algorytmy konwersji Rysowanie odcinków
STYCZNA DO KRZYWEJ W DANYM PUNKCIE
Katedra Informatyki Stosowanej UMK
Inteligencja Obliczeniowa Perceptrony o dużym marginesie błędu
Działania na wektorach
Metody numeryczne wykład no 2.
Grafika komputerowa Wykład 7 Krzywe na płaszczyźnie
Urządzenia sieciowe Topologie sieci Standardy sieci Koniec.
WEKTORY.
Kinematyka.
Wektory i skalary zwrot długość (moduł, wartość bezwzględna) kierunek
Wykład 2 Pole skalarne i wektorowe
Temat: Przyspieszenie średnie i chwilowe
Animacja Animacja jest procesem automatycznego generowania serii obrazów, gdy kolejny obraz przedstawia pewną zmianę w stosunku do poprzedniego. Ta definicja.
Usuwanie zakłóceń Rysowanie w przestrzeni dyskretnej powoduje powstanie w obrazie zakłóceń (Aliasing) Metody odkłócania (Antyaliasing) zwiększenie rozdzielczości.
Sterowanie robotem mobilnym w zastosowaniu do ligi RoboCup
Analiza matematyczna - Badanie przebiegu zmienności funkcji wykład IV
Wielkości skalarne i wektorowe
Obiekt bryła obrotowa (ang lathe = „tokarka”)
Dodatkowe własności funkcji B-sklejanych zawężenie f do K Rozważmy funkcjeIch zawężenia do dowolnego przedziałutworzą układ wielomianów. Dla i=k ten układ.
Rozkład macierzy korelacji ze względu na wartości i wektory własne a problem głównych składowych Singular Value Decomposition SVD.
Teoria sterowania 2012/2013Sterowanie – użycie obserwatorów pełnych II Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż. Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 Sterowanie.
Metody numeryczne SOWIG Wydział Inżynierii Środowiska III rok
Podstawy analizy matematycznej II
Teoria sterowania Wykład 9 Transmitancja operatorowa i stabilność liniowych układu regulacji automatycznej.
Bez rysunków INFORMATYKA Plan wykładu ELEMENTY MECHANIKI KLASYCZNEJ
Algebra Przestrzenie liniowe.
Spheroidator coded by Adam Piechna
RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ
Zasady Fargue`a i Girardon`a
Algorytm Z-Bufora (bufora głębokości)
287.Jaką drogę w dół równi o nachyleniu  =15 o przebył klocek pchnięty z prędkością v o =0,5m/s. Współczynnik tarcia  =0,3.
dr hab. inż. Monika Lewandowska
PROGRAM OPERACYJNY KAPITAŁ LUDZKI Priorytet III, Działanie 3.2
363.Jednorodny, cienki pręt o długości h=1m, wisi swobodnie na poziomej osi przechodzącej przez jego koniec. Jaką początkową prędkość kątową należy mu.
Pochodna funkcji jednej zmiennej. Pochodna wektora.
Ruch jednostajny prostoliniowy i jednostajnie zmienny Monika Jazurek
FRAKTALE FIGURY LISSAJOUSA Magdalena Szorc
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski 1 informatyka +
1 informatyka +. 2 TYTUŁ: DZIELENIE WIELOMIANÓW - schemat Hornera - AUTORZY: Paweł Królikowski Agnieszka Brzostek.
Autor: Marcin Różański
Pakiety numeryczne Interpolacja i aproksymacja
Pakiety numeryczne Wielomiany Łukasz Sztangret Katedra Informatyki Stosowanej i Modelowania.
 Dr hab. inż. Kazimierz Duzinkiewicz, Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 Metody sztucznej inteligencji – Technologie rozmyte i neuronoweSystemy.
Dynamika bryły sztywnej
PROGRAM OPERACYJNY KAPITAŁ LUDZKI Priorytet III, Działanie 3.2 Rozwój systemu egzaminów zewnętrznych Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach.
Grafika komputerowa Wykonał: Grzegorz Małek. Rodzaje grafiki komputerowej: Grafika wektorowa – w tym przypadku nazwa może być nieco myląca, ponieważ obrazy.
Fundamentals of Data Analysis Lecture 12 Approximation, interpolation and extrapolation.
Metody optymalizacji Wykład /2016
Projektowanie wspomagane komputerem
Metody sztucznej inteligencji
2. Ruch 2.1. Położenie i tor Ruch lub spoczynek to pojęcia względne.
Zapis prezentacji:

Krzywe parametryczne x = fx(t); y = fy(t) funkcje liniowe x = 20t + 5 funkcje nieliniowe x = 2t2 + 4 y = t2 + 5 x 4 6 12 22 36 y 5 6 9 14 21 jeśli t’<0,1> t’ = 1/4*t => t = 4t’ x’ = 2(4t’)2 + 4 = 32t’2 + 4 y’ = (4t’)2 + 5 = 16t’2 + 5 t’=( 0, 1/4, 1/2, 3/4, 1) Z ilu pikseli ma się składać odcinek => wyznaczyć dt t = 0 => x0 = ; y0=; t = 1 => xk = ; yk=; Np. dt = dy Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej

Parametryczne krzywe trzeciego stopnia f(t) = at3 +bt2 +ct1 +d x(t) = axt3 +bxt2 +cxt1 +dx y(t) = ayt3 +byt2 +cyt1 +dy z(t) = azt3 +bzt2 +czt1 +dz Q(t) = [x(t), y(t), z(t)] Reguła Hornera f(t) = ((at +b)t +c)t +d Wektory styczne w punkcie Q'(t) = [d/dt x(t), d/dt y(t), d/dt z(t)] f’(t) = 3at2 +2bt +c Ciągłość w punkcie Pochodna Q(t) jest parametrycznym wektorem stycznym krzywej Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej

Ciągłość Ciągłość geometryczna G0 połączenie segmentów G1 kierunki wektorów stycznych (nachylenie segmentów) równe w punkcie połączenia Ciągłość parametryczna Cn pochodna jest parametrycznym wektorem stycznym C1 kierunki i długości wektorów stycznych (pierwsza pochodna) są równe C2 kierunki i długości wektorów drugiej pochodnej są równe Punkt wektory styczne g1 (wektory na jednej prostej) jeśli C1 to G1 Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej

Krzywa jako kombinacja liniowa punktów (1) P(x,y) = P ( fx(t), fy(t) ) t<0,1> f(t) = at +b punkt początkowy Pp(xp, , yp) t = 0 : Pp = (xp= x(0), yp=y(0)); punkt końcowy Pk(xk, yk) t = 1 : Pk = (xk=x(1), yk=y(1)); x = axt + bx y = ayt + by xp = x(0) = bx xk = x(1) = ax+bx = ax+xp yp = y(0) = by yk = x(1) = ay +by = ay +yp Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej

Krzywa jako kombinacja liniowa punktów (2) Dla punktów Pp(xp,yp) i Pk(xk yk) wyznaczamy współczynniki ax, bx, ay, by bx = xp by = yp ax= xk - xp ay= yk - yp x = ax t +bx = (xk - xp) t + xp t<0,1> y = ay t +by = (yk - yp) t + yp x = xp (1-t) + xk t y = yp (1-t) + yk t Q(t) = (1-t) Pp + t Pk Q(t) = i Wi(t) Pi Rysunek F(t) dla funkcji (1-T) i t !!! Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej

Q(t) = ni=0 Bin (t) Pi+1 t<0,1> Krzywe Béziera Określone przez punkty końcowe (P1,P4) i dwa punkty kontrolne (P2,P3). Q(t) = ni=0 Bin (t) Pi+1 t<0,1> B03 = (1-t)3 B13 = 3t (1-t)2 B23 = 3t2(1-t) B33 = t3 Q(t) = (1-t)3 P1 +3t(1-t)2 P2 + 3t2(1-t) P3 + t3P4 Q(0) = P1 Q(1) = P4 Q’(0) = 3(P2 -P1) Q’(1) = 3(P4 -P3) Wagi określone funkcjami Bernsteina w1 = (1-t)3 w2 = 3t(1-t)2 ... Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej

Własności krzywych Béziera Wielomiany Bernsteina ni=0 Bin = 1 Bin (t) 0 dla t<0,1> Własności krzywych początek w P1 koniec w P4 w P1 krzywa jest styczna do wektora P2 -P1 w P4 krzywa jest styczna do wektora P4 -P3 krzywa zawarta jest w wielokącie rozpiętym na punktach kontrolnych Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej

Łączenie krzywych Beziera Ciągłość C1 d/dt xl (1) = d/dt xr (0) d/dt xl (1) = 3(P4 - P3) d/dt xr (0) = 3(P5 - P4) P4 - P3 = P5 - P4 xl - segment lewy xr - segment prawy Ciągłość C0 xl (1) = xr (0) = P4 Q(t) = (1-t)3 P1 +3t(1-t)2 P2 + 3t2(1-t) P3 + t3P4 Q(t) = (1-2t+t2) (1-t) P1 +3t (1-2t+t2) P2 + 3t2(1-t) P3 + t3P4 Q(t) = (1-2t+t2-t –2t2 –t 3) P1 +3t (1-2t+t2) P2 + 3t21-3t 3P3 + t3P4 Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej

Jednorodne nieułamkowe krzywe B-sklejane Złożona z segmentów Qi Segment określony jest przez 4 punkty kontrolne Pi-3 , Pi-2 , Pi-2 , Pi między węzłami <ti, ti+1> Q3 : P0 - P3 dla t  <t3,t4> Q4 : P1 - P4 dla t  <t4,t5> . . . Jednorodne, bo ti, - ti-1= 1 Nieułamkowe – funkcje wielomianowe B - bo reprezentowanie jako sumy ważone wielomianowych funkcji bazowych Bardzo gładkie ciągłość C0,C1,C2 Sterowanie lokalne - zmiana punktu wpływa na 4 segmenty można łatwo "zamykać" dodając punkty P0, P1, P2 Tasma metalowa Składa się z segmentów (Q) krzywej (dla beziera wiecej pkt => wiekszy stpień wielomianu Nieułamkowe Wielomiany ( dla ulamkowycy stosunek 2 wielomianow) ciagłośc C0, c1 c2 kolejny segment 3 pkt z poprzedniego N+3 pkt kontrolnych opisuje N segmentów zmiana jednego pkt wpływa na 4 segemnty Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej

Funkcje bazowe krzywej B-sklejanej Q(t) = B-3 : ((1-t)3 / 6 ) Pi-3 + B-2 : ((3t3-6t2+4) / 6) Pi-2 + B-1: ((-3t3+3t2+3t+1) / 6) Pi-1 + B0 : (t3 / 6) Pi 0i=-3 Bi = 1 B (t) 0 dla t<0,1> Przechodzi przez pkt kontrolne Nie interpoluja pkt. Kontrolnych - bardziej gładkie - lokalny wplyw (4-seg) można zamykac (dodajac pktp0,p1,p2 Segment Qi zawarty jest w wielokącie rozpiętym na punktach kontrolnych Instytutu Informatyki P.W. Zakład Grafiki Komputerowej