WYKŁAD 7 ZESPOLONY WSPÓŁCZYNNIK ZAŁAMANIA
PLAN WYKŁADU Zespolony współczynnik załamania a parametry makro- i mikroskopowe ośrodków materialnych Polaryzowalność atomowa - model Lorentza atomu Własności optyczne dielektryków Własności optyczne ośrodków przewodzących Fizyczna interpretacja współczynnika załamania PODSUMOWANIE
Zespolony współczynnik załamania a parametry makro- i mikroskopowe ośrodków materialnych
Zespolony współczynnik załamania: Zespolony współczynnik załamania a parametry makro- i mikroskopowe ośrodków materialnych Zespolony współczynnik załamania:
Zespolony współczynnik załamania: Zespolony współczynnik załamania a parametry makro- i mikroskopowe ośrodków materialnych Zespolony współczynnik załamania:
Zespolony współczynnik załamania a parametry makro- i mikroskopowe ośrodków materialnych Ośrodek izotropowy, niemagnetyczny i nieprzewodzący
Zespolony współczynnik załamania a parametry makro- i mikroskopowe ośrodków materialnych Ośrodek izotropowy, niemagnetyczny i nieprzewodzący
Skąd się bierze εr?
Skąd się bierze εr? εr, ε – stała dielektryczna, przenikalność elektryczna ośrodka materialnego
Skąd się bierze εr? εr, ε – stała dielektryczna, przenikalność elektryczna ośrodka materialnego
Skąd się bierze εr? εr, ε – stała dielektryczna, przenikalność elektryczna ośrodka materialnego podatność elektryczna ośrodka materialnego, stała makroskopowa, uśredniona po dużej objętości
Skąd się bierze εr? εr, ε – stała dielektryczna, przenikalność elektryczna ośrodka materialnego podatność elektryczna ośrodka materialnego, stała makroskopowa, uśredniona po dużej objętości chcemy wyrazić εr przez parametry mikroskopowe, charakterystyczne dla atomów
MODEL ATOMU, Lorentza, albo oscylatora harmonicznego
MODEL ATOMU, Lorentza, albo oscylatora harmonicznego
α - polaryzowalność atomowa
α - polaryzowalność atomowa
α - polaryzowalność atomowa
α - polaryzowalność atomowa wobec tego:
E – zewnętrzne pole elektryczne
δ rozsunięcie ładunków q i -q w atomie, głównie przesunięcie elektronu E – zewnętrzne pole elektryczne δ rozsunięcie ładunków q i -q w atomie, głównie przesunięcie elektronu
δ rozsunięcie ładunków q i -q w atomie, głównie przesunięcie elektronu E – zewnętrzne pole elektryczne δ rozsunięcie ładunków q i -q w atomie, głównie przesunięcie elektronu -kδ siła reakcji
δ rozsunięcie ładunków q i -q w atomie, głównie przesunięcie elektronu E – zewnętrzne pole elektryczne δ rozsunięcie ładunków q i -q w atomie, głównie przesunięcie elektronu -kδ siła reakcji -γv siła oporu proporcjonalna do prędkości
δ rozsunięcie ładunków q i -q w atomie, głównie przesunięcie elektronu E – zewnętrzne pole elektryczne δ rozsunięcie ładunków q i -q w atomie, głównie przesunięcie elektronu -kδ siła reakcji -γv siła oporu proporcjonalna do prędkości wobec tego:
równanie oscylatora harmonicznego, wymuszonego i tłumionego
równanie oscylatora harmonicznego, wymuszonego i tłumionego Oscylator swobodny:
równanie oscylatora harmonicznego, wymuszonego i tłumionego Oscylator swobodny: ma rozwiązanie:
równanie oscylatora harmonicznego, wymuszonego i tłumionego Oscylator swobodny: ma rozwiązanie: gdzie:
Dla oscylującego pola elektrycznego E:
Dla oscylującego pola elektrycznego E: siła wymuszająca qE wywoła oscylację z częstościa ω:
Dla oscylującego pola elektrycznego E: siła wymuszająca qE wywoła oscylację z częstościa ω: po podstawieniu otrzymamy:
Dla oscylującego pola elektrycznego E: siła wymuszająca qE wywoła oscylację z częstościa ω: po podstawieniu otrzymamy:
Ponieważ:
Ponieważ: zatem:
WŁASNOŚCI OPTYCZNE DIELEKTRYKÓW Ponieważ: i:
współczynnik załamania
współczynnik załamania współczynnik ekstynkcji oraz: współczynnik ekstynkcji
Przybliżenia:
Przybliżenia:
Przybliżenia:
POPRAWKI DO PROSTEGO MODELU LORENTZA
POPRAWKI DO PROSTEGO MODELU LORENTZA różne elektrony w atomie:
POPRAWKI DO PROSTEGO MODELU LORENTZA różne elektrony w atomie: różne atomy: gdzie:
POPRAWKI DO PROSTEGO MODELU LORENTZA różne elektrony w atomie: różne atomy: gdzie: przyjmując: otrzymamy:
Zależność współczynnika załamania od częstości Zbiorowi: odpowiada zbiór: i Statyczna stała dielektryczna: wysokoczęstotliwościowa stała dielektryczna:
Pole zewnętrzne i pole lokalne dla ośrodka izotropowego
Pole zewnętrzne i pole lokalne dla ośrodka izotropowego
Pole zewnętrzne i pole lokalne dla ośrodka izotropowego
Pole zewnętrzne i pole lokalne dla ośrodka izotropowego
ponieważ:
ponieważ: Podsumowując: w dielektryku bez prądów i ładunków, daleko od rezonansu, współczynnik załamania jest rzeczywisty, wektor falowy rzeczywisty, pola E i H prostopadłe do siebie i do k, B0 = E0/v = E0n/c
WŁASNOŚCI OPTYCZNE OŚRODKÓW PRZEWODZĄCYCH
WŁASNOŚCI OPTYCZNE OŚRODKÓW PRZEWODZĄCYCH
WŁASNOŚCI OPTYCZNE OŚRODKÓW PRZEWODZĄCYCH przybliżenie czasu relaksacji, patrz np. Ashcroft i Mermin, Fizyka Ciala Stałego
WŁASNOŚCI OPTYCZNE OŚRODKÓW PRZEWODZĄCYCH Ponieważ:
WŁASNOŚCI OPTYCZNE OŚRODKÓW PRZEWODZĄCYCH Ponieważ: więc:
WŁASNOŚCI OPTYCZNE OŚRODKÓW PRZEWODZĄCYCH Ponieważ: więc: po podstawieniu mamy:
skąd:
skąd: Ponieważ: więc:
skąd: Ponieważ: więc: zatem:
skąd: Ponieważ: więc: zatem: mamy: Dla:
skąd: Ponieważ: więc: zatem: mamy: a więc: Dla:
skąd: Ponieważ: więc: zatem: mamy: a więc: Dla:
Wkład od elektronów związanych i swobodnych:
Wkład od elektronów związanych i swobodnych: Dla metali: i
Wkład od elektronów związanych i swobodnych: Dla metali: i Dla dużych częstości:
Wkład od elektronów związanych i swobodnych: Dla metali: i Dla dużych częstości: to tzw częstość plazmowa, zależna od koncentracji swobodnych elektronów gdzie:
Własności optyczne metali
Własności optyczne metali Dla: ośrodek jest przeźroczysty
Własności optyczne metali Dla: ośrodek jest przeźroczysty Dla:
Własności optyczne metali Dla: ośrodek jest przeźroczysty Dla: i czyli: zatem:
Własności optyczne metali Dla: ośrodek jest przeźroczysty Dla: i czyli: zatem:
Własności optyczne metali Dla: ośrodek jest przeźroczysty Dla: i czyli: zatem: dla metalu:
Własności optyczne metali Dla niższych częstości człon dominuje, i:
Własności optyczne metali Dla niższych częstości człon dominuje, i: a ponieważ: więc: spadek odbicia, ale transmisja nie rośnie, bo rośnie absorpcja
Własności optyczne metali i półprzewodników podsumowanie Występowanie obszaru częstości (od góry) o wysokiej transmisji, potem o wysokim odbiciu i w końcu o wysokiej absorpcji, to cecha związana ze swobodnymi nośnikami ładunku (metale, plazma, jonosfera). Koncentracja nośników w półprzewodnikach dużo mniejsza niż w metalach. W obszarze widzialnym dla dostatecznie dużych przerw energetycznych własności optyczne typu „dielektryk”, a nie metal.
FIZYCZNA INTERPRETACJA WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA Jaki jest fizyczny mechanizm zmiany prędkości światła w ośrodkach materialnych? Jak to się dzieje? Jak pogodzić zależność prędkości światła od długości fali w ośrodku materialnym ze stałością c we WSZYSTKICH możliwych układach (teoria względności)? JAK JEST NAPRAWDĘ??
1. ŹRÓDŁEM PÓL PROMIENIOWANIA SĄ ŁADUNKI Pole promieniowania elektromagnetycznego pochodzące od pojedynczego ładunku (źródła promieniowania) w pewnym punkcie przestrzeni i w pewnej chwili czasu jest proporcjonalne do przyspieszenia tego ładunku z opóźnieniem odpowiadającym prędkości c uwzględniającym różnicę położeń i czasów (zatem fale elektromagnetyczne rozchodzą się zawsze z taką samą prędkością c)
ZASADA SUERPOZYCJI Całkowite pole promieniowania w pewnym punkcie przestrzeni i w pewnej chwili czasu jest sumą pól pochodzących od wszystkich ładunków (źródeł) we wszechświecie z odpowiednimi opóźnieniami uwzględniającymi różnice położeń i czasów wyliczonymi przy założeniu, że światło rozchodzi się z prędkością c. Jest to zasada superpozycji.
ROZWIĄZANIE PROBLEMU WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA superpozycja fali pierwotnej i fal wtórnych może być przedstawiona w postaci jednej fali o zmodyfikowanej prędkości v = c/n
S źródło, P punkt obserwacji pomiędzy cienka warstwa dielektryka
Dla dużej odległości S – P
Dla dużej odległości S – P Oś optyczna osią z, w przybliżeniu skalarnym
Dla dużej odległości S – P Oś optyczna osią z, w przybliżeniu skalarnym Po przejściu dielektryka spodziewamy się fali o postaci:
którą można przedstawić w postaci:
którą można przedstawić w postaci: Ponieważ:
którą można przedstawić w postaci: Ponieważ: mamy: Fala zmodyfikowana jest sumą fal, pierwotnej i wtórnej
PODSUMOWANIE Makroskopowy opis oddziaływania fali elektromagnetycznej (em) z ośrodkiem materialnym zawarty jest w zespolonym współczynniku załamania ośrodka: n współczynnik załamania współczynnik ekstynkcji
Płaska fala e-m w ośrodku materialnym jest opisana wyrażeniem: PODSUMOWANIE Płaska fala e-m w ośrodku materialnym jest opisana wyrażeniem: gdzie to wartość wektora falowego w próżni Amplituda maleje eksponencjalnie z odległością, wektor falowy jest zmodyfikowany; częstość bez zmian
który określają trzy parametry makroskopowe: PODSUMOWANIE Własności optyczne ośrodka materialnego opisuje zespolony współczynnik załamania: który określają trzy parametry makroskopowe: przenikalność elektryczna (stała dielektryczna), przenikalność magnetyczna i przewodnictwo właściwe
PODSUMOWANIE Dla dielektryków: i : Model Lorentza daje: Silna zależność od długości fali: obszar wokół rezonansu; absorpcja i anomalna dyspersja poza rezonansem: brak absorpcji, dyspersja normalna
Wkład do współczynnika załamania od elektronów swobodnych: PODSUMOWANIE Wkład do współczynnika załamania od elektronów swobodnych: wkład do współczynnika załamania od elektronów związanych i swobodnych:
PODSUMOWANIE Dla metali: częstość plazmowa Dla częstości większych od częstości plazmowej materiał jest przeźroczysty, dla mniejszych duży współczynnik odbicia. Dla jeszcze mniejszych częstości współczynnik odbicia maleje, ale transmisja nie rośnie, gdyż rośnie absorpcja. Występowanie kolejno obszarów o dużej transmisji, odbiciu i absorpcji, jest charakterystyczne dla materiałów przewodzących takich jak metale czy półprzewodniki
PODSUMOWANIE Chociaż formalnie przyjmujemy, że większa od jeden wartość współczynnika załamania n odpowiada mniejszej od c prędkości światła w ośrodku, prawidłowa fizyczna interpretacja jest inna. Fala pierwotna indukuje w ośrodku fale wtórne i, chociaż wszystkie fale em rozchodzą się, zawsze i wszędzie, z prędkością c, to jednak fala wypadkowa będąca sumą fali pierwotnej i fal wtórnych zachowuje się tak, jak gdyby jej prędkość była równa c/n.