Transplantacja w nauczaniu Kościoła ks. Piotr Sadkiewicz ks. Piotr Sadkiewicz

2000 – 2008 r.  2950 osób oddało 1320 litrów krwi 2003 – 2008 r.  1300 osób podpisało oświadczenie woli 2003 – 2008 r.  309 osób potencjalnymi dawcami szpiku kostnego

i Włoskiego Związku Niewidomych Papież Pius XII 14 maja 1956r. - Przemówienie do Włoskiego Stowarzyszenia Dawców Rogówki i Włoskiego Związku Niewidomych

83. Postęp i rozprzestrzenianie się medycyny i chirurgii przeszczepów pozwala dziś na leczenie wielu chorób, które do niedawna mogły prowadzić do śmierci lub, w najlepszym przypadku, do bolesnej i ograniczonej egzystencji. Taka « służba życiu », która wyraża się. w dawaniu i przeszczepie narządów, określa jej wartość i uprawnia praktykę medyczną

85. (...) Z pojawieniem się przeszczepów narządów, zapoczątkowanych przez transfuzje krwi, człowiek znalazł sposób ofiarowania części siebie, swojej krwi i swojego ciała, by inni mogli nadal żyć. (...) Jesteśmy wyzwani, by miłować naszego bliźniego na nowe sposoby; mówiąc językiem ewangelicznym, miłować "aż do końca" (J13, l) (...). Pobranie narządów w przeszczepach homoplastycznych może następować od dawcy żywego lub zmarłego.

86. W pierwszym przypadku pobranie jest uprawnione pod warunkiem, że chodzi o narządy, których pobranie nie zakłada poważnego i nieodwracalnego uszkodzenia dla dawcy.

87. W drugim przypadku nie znajdujemy się 87. W drugim przypadku nie znajdujemy się. już wobec istoty żywej ale ciała zmarłego. Powinno być ono zawsze szanowane jako ciało ludzkie. (...) Należy jednak mieć pewność, że ma się do czynienia ze zmarłym. (...) Pobranie narządów od zmarłego jest uprawnione w następstwie pewnego stwierdzenia śmierci dawcy. (...) Aby osoba była uważana za zmarłą jest wystarczające stwierdzenie śmierci mózgowej dawcy, która polega na « nieodwracalnym ustaniu wszystkich funkcji mózgu ». Gdy całkowita śmierć mózgu jest stwierdzona z pewnością, to znaczy po odpowiedniej weryfikacji, można przystąpić do pobrania narządów, jak również do sztucznego zastąpienia funkcji organizmu, by zachować przy życiu funkcje narządów ze wzglądu na przeszczep.

Ojca Swietego Jana Pawla II do biskupów, do kaplanów i diakonów, Ioannes Paulus PP. II Evangelium vitae Ojca Swietego Jana Pawla II do biskupów, do kaplanów i diakonów, do zakonników i zakonnic, do katolików swieckich oraz Do wszystkich ludzi dobrej woli o wartosci i nienaruszalnosci zycia ludzkiego 1995.03.25

86. Bogatym w wartości ludzkie i w miłość, rodzą się także gesty heroiczne. Są one najbardziej uroczystym wysławianiem Ewangelii życia, ponieważ głoszą ją poprzez całkowity dar z siebie; są chwalebnym objawieniem miłości największej, która każe oddać życie za ukochaną osobę (por. J 15, 13); są uczestnictwem w tajemnicy Krzyża, w której Jezus objawia, jak wielką wartość ma dla Niego życie każdego człowieka i jak realizuje się ono w pełni poprzez bezinteresowny dar z siebie. Oprócz faktów powszechnie znanych, istnieje jeszcze heroizm dnia codziennego, na który składają się małe lub wielkie gesty bezinteresowności, umacniające autentyczną kulturę życia. Pośród tych gestów na szczególne uznanie zasługuje oddawanie organów, zgodnie z wymogami etyki, w celu ratowania zdrowia, a nawet życia chorym, pozbawionym niekiedy wszelkiej nadziei.

Art. 2296. Przeszczep narządów zgodny jest z prawem moralnym, jeśli fizyczne i psychiczne niebezpieczeństwa, jakie ponosi dawca, są proporcjonalne do pożądanego dobra biorcy. Oddawanie narządów po śmierci jest czynem szlachetnym i godnym pochwały; należy do niego zachęcać, ponieważ jest przejawem wielkodusznej solidarności. Moralnie nie do przyjęcia jest pobranie narządów, jeśli dawca lub jego bliscy, mający do tego prawo, nie udzielają na to wyraźnej zgody. Jest rzeczą moralnie niedopuszczalną bezpośrednie powodowanie trwałego kalectwa lub śmierci jednej istoty ludzkiej, nawet gdyby to miało przedłużyć życie innych osób.

Art. 2301. Sekcja zwłok może być moralnie dopuszczalna dla celów dochodzenia sądowego lub badań naukowych. Bezpłatne przekazywanie narządów po śmierci jest dopuszczalne i może zasługiwać na uznanie. Kościół zezwala na kremację zwłok, jeśli nie jest ona przejawem podważania wiary w zmartwychwstanie ciała

,,Wierzący w naszego Pana Jezusa Chrystusa, który oddał swe życie za zbawienie wszystkich, powinni dostrzec swoiste wyzwanie zarówno wobec ich wielkoduszności, jak i miłości bliźniego we współczesnym pilnym zapotrzebowaniu na dostępność organów potrzebnych do przeszczepu nerek” Kongres Nefrologów - Watyan 1991r.

„Wielki krok naprzód w dziejach nauki służącej człowiekowi” „Wielki krok naprzód w dziejach nauki służącej człowiekowi”. Jak mówił: „nie mało jest dzisiaj ludzi, którzy zawdzięczają życie przeszczepowi organów. W coraz większej mierze technika przeszczepów jawi się jako skuteczna metoda realizacji podstawowego celu wszelkiej medycyny, którym jest służba ludzkiemu życiu” Kongres Towarzystwa Transplantologicznego Rzym 2000 r.

„Ofiarowanie części własnego ciała z myślą o zdrowiu innego człowieka to autentyczny akt miłości”. Kongres Towarzystwa Transplantologicznego Rzym 2000 r.

„Jestem przekonany, że przywódcy polityczni oraz osoby odpowiedzialne za sprawy społeczne i wychowawcze będą nadal krzewić autentyczną kulturę wielkoduszności i solidarności. Należy zaszczepić w sercach ludzi, zwłaszcza młodych, szczere i głębokie przekonanie, że świat potrzebuje braterskiej miłości, której wyrazem może być decyzja o darowaniu organów” Kongres Towarzystwa Transplantologicznego Rzym 2000 r.

Transplantacja w nauczaniu Biskupów polskich 1995 r. - List Pasterski przed Międzynarodowym Kongresem Eucharystycznym we Wrocławiu. 2005 r. - List Pasterski arcybiskupa Józefa Życińskiego 2006 r. - List Pasterski biskupa Adama Dyczkowskiego 2006 r. - List Pasterski biskupa Tadeusza Rakoczego 2006 r. - List Pasterski biskupa Kazimierza Ryczana 2007 r. - List Pasterski arcybiskupa Józefa Życińskiego 23.09.2007 – Słowo Biskupów polskich w sprawie przeszczepiania narządów ,,Nadprzyrodzony Krwiobieg Miłości”

Papież Benedykt XVI podpisał deklarację o gotowości oddania narządów do przeszczepienia. Wypełnił ją, gdy był jeszcze kardynałem.

Łk 24,39 J 5,29 Flp 3,21 1 Kor 15,44 1 Kor 15,35-37 1 Kor 42,53

św. Kosma i Damian – Patroni Transplantacji