Opracowała Kinga Ciejak Impresjonizm Opracowała Kinga Ciejak

Jak powstawał impresjonizm i jak go tworzono? Zanim impresjoniści złamali sztywne reguły obowiązujące w artystycznym świecie tylko sukces w salonie malarstwa w Paryżu mógł przynieść powszechne uznanie i karierę. W salonie nagradzane były wyłącznie „akademickie” , starannie wykończone obrazy przedstawiające sceny historyczne, mitologiczne lub religijne. Jury salonu konsekwentnie odrzucało dzieła impresjonistów, uważając je za niedbałe, niewykończone. W 1874 twórcy obrazów odrzuconych przez oficjalnych salon zorganizowali własną wystawą. Pokazano na niej m.in. słynny obraz Edwarda Maneta „ Śniadanie na trawie” i impresja – „Wschód słońca” Claude Moneta. W XIX w. malarze robili niekiedy na wolnym powietrzu szkice do pejzaży które wykańczali w pracowni. Impresjoniści nie chcieli zacierać chwytanych na gorąco wrażeń, zaczynali: kończyli swoje obrazy w plenerze. Impresjoniści starali się uchwycić to co zmieniło się najszybciej – światło, padające cienie, odblaski na wodzie – nie mieli więc czasu na sporządzanie pracochłonnych szkiców. Malowali wprost na płótnie, stosując technikę płętyzmu (dywizjonizmu) i takie obrazy uznawali za gotowe. Odrzucili czystą biel i czystą czerń palety barwień, barwy nakładali wprost na płótno, nie mieszając kolorów na palecie. Malowali cykle obrazów przedstawiających ten sam motyw.

Przedstawiciele impresjonizmu: Edward Monet Claude Monet August Renior Edgar Degas

Claude Monet Kiedy miał pięć lat, jego rodzina przeprowadziła się z Paryża do Hawru. Ojciec chciał, aby zajął się rodzinnym interesem, czyli ich sklepem, lecz Claude Monet wolał zostać malarzem. W Hawrze zetknął się w roku 1858 z Eugène Boudinem, który stał się jego pierwszym nauczycielem. Wkrótce udał się do Paryża, by uczyć się w Académie Suisse, gdzie poznał Pissarra.W 1862 po powrocie ze służby wojskowej studiował w Atelier Gleyre'a, spotkał tam Renoira. Połączyła ich przyjaźń na całe życie i stworzony wspólnie kierunek w malarstwie - impresjonizm. Monet utrzymywał kontakty z licznymi malarzami: Sisley'em, Bazille'm czy Jongkindem. Razem malowali i wyjeżdżali na plenery (malowanie w plenerze, w naturalnym oświetleniu było nowatorsie i charakterystyczne dla impresjonistów). W tym czasie powstały jego płótna: Śniadanie na trawie (1865) i Kobiety w ogrodzie (1866 - 1867). W roku 1879 był w Anglii, gdzie zainteresował się malarstwem Williama Turnera i Johna Constable'a. Właśnie w Londynie Monet miał swoją pierwszą indywidualną wystawę (1883). W roku 1871 przebywał w Holandii. Powrócił do Paryża i urządził sobie pływające atelier na Sekwanie, by malować pejzaże rzeki (w Argenteuil). W 1872 powstał obraz Impresja, wschód słońca (fr. Impression, soleil levant), który został publicznie zaprezentowany w 1874 na wystawie w Atelier Nadara i nadał nazwę późniejszemu kierunkowi malarstwa.Od roku 1883 zamieszkał w Giverny. Dalej rozwijał swoje poszukiwania kolorystyczne, tworząc serie obrazów przedstawiających ten sam motyw o różnych porach dnia i roku, w odmiennym oświetleniu: Japoński mostek, Stogi (1891), Topole (1892), Katedra w Rouen (1892-1895), widoki Londynu (Parlament), Wenecji oraz Nenufary (1904).W ciągu swojego długiego życia Monet osiągnął uznanie krytyków i publiczności oraz stabilizację finansową, a nawet doszedł do sporego majątku.W późniejszym okresie jego twórczość ewoluowała i coraz mniejsze znaczenie miała forma. Malarstwo Moneta zbliżało się do abstrakcji złożonej z barwnych plam. Najważniejsze dla niego stało się światło i wydobywany przez nie kolor. Jego dzieła stanowiły podłoże dla stworzenia pointylizmu przez Seurata.

Eduard Manet Edouard Manet przyszedł na świat w Paryżu, 23 stycznia 1832 roku. Jego rodzinny dom znajdował się na przeciwko Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych. Ojcem przyszłego artysty był Auguste Manet, wysoki urzędnik ministerstwa sprawiedliwości. Matka, Eugenia Desiree Fournier, córka dyplomaty, także pochodziła z zamożnej rodziny, a jej ojcem chrzestnym był król SzwecjiManet poświęcił całe życie sztuce. Niezłomna wiara w swe artystyczne powołanie broniła go przed W 1848 roku, po zakończeniu nauki, młody Manet napotyka na stanowczy sprzeciw ojca wobec swych planów zostania malarzem. Wybiera zatem zawód marynarza. Nie udaje mu się jednak dostać do wyższej szkoły morskiej i w grudniu 1848 roku zaciąga się jako sternik na szkoleniowy statek "Hawr i Gwadelupa". Podczas rejsu po Rio de Janeiro bardzo dużo rysuje biorąc za modeli członków załogi.atakami i wrogością jakie wzbudziły jego dzieła. W 1863 roku Manet poślubia poznaną w 1849 roku pianistkę Suzanne Leenhoff, która w 1852 roku urodziła syna Maneta, Leona-Edouarda (chociaż on nigdy nie uznał dziecka oficjalnie). Manet często maluje w plenerze z Monetem w Argenteuill, często spotyka się z innymi impresjonistami, jednak nigdy nie decyduje się na wystawianie swych prac na organizowanych przez nich wystawach. Woli konfrontacje z krytykami na oficjalnych Salonach, gdzie jego obrazy raz odnoszą sukcesy, innym razem są ostro krytykowane. We wrzeniu 1879 Manet zaczyna cierpieć na ataki reumatyzmu. Okazuje się, że jest chory na ataksję i postępujący paraliż. Choroba rozwija się szybko i ogranicza możliwości twórcze artysty. Powstaje wtedy dużo akwareli i olejnych martwych natur. Walcząc z chorobą maluje jeszcze jedno duże olejne płótno: Bar w Folies-Bergere, które zostaje entuzjastycznie przyjęte na Salonie w 1882 roku. W ostatnich latach Manet cieszy się wreszcie uznaniem należnym jego talentowi. Artysta umiera 30 kwietnia 1883 roku, w rok po tym jak napisał w liście do wrogiego sobie krytyka: "Nie kryję, że z przyjemnością przeczytałbym (jeszcze za życia) Pański wielce mi pochlebny artykuł, który z pewnością napisze pan po mojej śmierci".