Fryderyk Chopin ur. 22 lutego lub 1 marca 1810 w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu – polski kompozytor i pianista.
Tata Fryderyka Chopina Ojciec Mikołaj, urodzony we Francji, osiadł w Polsce na stałe już w wieku 16 lat. Był wykładowcą języka i literatury francuskiej w kilku warszawskich szkołach, prowadząc w końcu elitarny internat dla synów z najwybitniejszych polskich rodów arystokratycznych.
Matka Fryderyka Chopina Matka, Justyna z Krzyżanowskich, uwielbiała grać na fortepianie.
Rodzeństwo Fryderyka Chopina Fryderyk miał trzy siostry (Ludwika, Izabella i Emilia).
Dzieciństwo Chopin urodził się (wedle legendy przy grze jego ojca, Mikołaja, na skrzypcach) w jednej z dworskich oficyn hrabiego Fryderyka Skarbka (jego ojca chrzestnego), w której mieszkała rodzina Mikołaja i Justyny Na przełomie czwartego i piątego roku życia Chopin, z pomocą matki, został zaznajomiony z fortepianem. W 1816 zaczął brać lekcje u przyjaciela jego ojca - Wojciecha Żywnego. Fryderyk bardzo szybko się uczył.
Pierwsze sukcesy W 1817 r. Fryderyk podjął pierwsze poważniejsze próby kompozytorskie. Z tego okresu pochodzą nieoznaczone numerem opusowym polonezy: zadedykowany Wiktorii Skarbek Polonez g-moll oraz Polonez B-dur. Pierwszy publiczny występ Fryderyka odbył się w 1818 roku w pałacu Radziwiłłowskim. Prasa warszawska opisała go jako "małego Chopinka", "cudowne dziecko" i "drugiego Mozarta".
Utwory Fryderyka Chopina Preludium Deszczowe Des-dur nr 15 (kompozycja cyklu 1838-1839) Etiuda Rewolucyjna (kompozycja cyklu 1829-1833) Mazurek f-moll op. 63 (1846) Polonez As-dur op. 53 (1842-1843)
Serce Fryderyka Chopina Zgodnie z ostatnią wolą kompozytora, jego serce zostało po śmierci przewiezione do Polski. Chopin został pochowany na paryskim cmentarzu Pere-Lachaise; natomiast jego serce spoczęło w kościele Św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie