Albert Einstein
Życiorys i osiągnięcia fizyka
EINSTEIN ALBERT (1879–1955), fizyk; twórca teorii względności, jeden z twórców teorii kwantów i fizyki statystycznej. Urodził się w Ulm (Niemcy) w rodzinie żydowskiej. Studiował w szkole politechnicznej w Zurychu. Pracując na podrzędnym stanowisku w federalnym biurze patentowym w Bernie. W 1905r. opublikował pracę (Zur Elektrodynamik bewegter Körper) zawierającą podstawowe idee szczególnej teorii - względności. W pracy tej wysunął nowe koncepcje czasu i przestrzeni, zerwał z pojęciem czasu absolutnego, łącząc przestrzeń i czas w czterowymiarową - czasoprzestrzeń. W tym samym roku opublikował wyniki prac nad ruchami Browna, korpuskularną teorią światła i zależnością pomiędzy masą i energią.
Zawierały one następujące wnioski: 1) nie można przesłać sygnału z szybkością większą niż szybkość światła (c) w próżni; 2) masa rośnie wraz z szybkością; 3) z każdą masą (m) jest związana określona (E) energia (i odwrotnie), w myśl wzoru E = m•c2. Wyjaśnił mechanizm ruchów Browna, potwierdził korpuskularny charakter światła, wprowadził pojęcie fotonu i kwantu energii, zajmował się kwantową teorią światła. Prace te przyniosły mu duże uznanie. Od 1909r. był prof. uniwersytetu w Zurychu, a w 1911r. — uniwersytetu w Pradze. W roku 1914 przeniósł się do Berlina, gdzie został dyrektorem specjalnie utworzonego Inst. Fizyki. Podczas pobytu w Berlinie pracował nad relatywistyczną teorią grawitacji, poddając gruntownej analizie (po raz pierwszy od czasów I. Newtona) prawa grawitacji. W 1916r. opublikował wyniki badań, tworząc ogólną teorię względności.
uogólnienie teorii grawitacji Newtona, przewidywała wiele Teoria ta, stanowiąca uogólnienie teorii grawitacji Newtona, przewidywała wiele nowych efektów, z których jednym było zakrzywienie promieni świetlnych w polu grawitacyjnym (potwierdzone obserwacyjnie 1919). W tym czasie rozwinął także kwantową teorię promieniowania. W 1921 otrzymał Nagrodę Nobla za odkrycie praw zjawiska fotoelektrycznego i prace w zakresie fizyki teoretycznej. Zmuszony w 1933r. do opuszczenia Niemiec, objął stanowisko prof. w Institute for Advanced Study w Princeton (USA). Do końca życia pracował nad próbą połączenia w jedną unitarną całość teorii grawitacji z innymi teoriami pola, jak np. z teorią pola elektromagnetycznego. Jednak prace te nie zostały uwieńczone sukcesem. Oprócz wielu prac nauk. napisał także kilka prac popularyzujących jego teorie, m.in. Istota teorii względności (1922, wydanie polskie 1962), Mein Weltbild (1935) oraz Ewolucja fizyki (wspólnie z L. Infeldem, 1947, wydanie polskie 1962).
Einstein brał czynny udział w życiu politycznym. W czasie I wojny światowej głosił idee pacyfistyczne, które w latach następnych — w obliczu nazistowskiego zagrożenia i rosnącej potęgi hitlerowskich Niemiec — zarzucił. Jednocześnie rosnące objawy antysemityzmu spowodowały, że stał się zdecydowanym orędownikiem syjonizmu. W czasie II wojny światowej popierał prace zmierzające do budowy bomby jądrowej, jednak po wojnie uznał, że dalsza rozbudowa arsenału jądrowego zagraża istnieniu ludzkości, przed czym nieraz publicznie ostrzegał. W dowód uznania za poparcie dla syjonizmu 1952 zaproponowano Einsteinowi prezydenturę Izraela, której nie przyjął.
Wykonał: Damian Święcica klasa III c rok szkolny: 2005/2006