FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Anihilacja i kreacja materii
Advertisements

Ewolucja Wszechświata
Ewolucja Wszechświata
Elementarne składniki materii
Strzałka czasu w rozpadach kwarków i antykwarków
Zawsze zdumiewa mnie, że co tylko ludzie wymyślą, to rzeczywiście się zdarzy. Abdus Salam Abdus Salam – pakistański fizyk, współlaureat Nagrody Nobla w.
Rodzaje cząstek elementarnych i promieniowania
Silnie oddziałujące układy nukleonów
Wykład XII fizyka współczesna
Big Bang teraz.
Ewolucja Wszechświata
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Jądro atomowe
Początki Wszechświata
Początki Wszechświata
Ewolucja Wszechświata
Ewolucja Wszechświata
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEiL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych Wykład 3 – modele jądrowe cd.
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
Oddziaływania Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) Teoria Yukawy
Symetrie Spin Parzystość Spin izotopowy Multiplety hadronowe
Symetria CP Symetria CP – przypomnienie z wykładu 5
Oddziaływania słabe eksperymenty UA1, DELPHI Uniwersalność leptonowa
Unifikacja elektro-słaba
Badanie rozpadów mezonu  w eksperymencie WASA
Co odkryje akcelerator LHC ?
Fizyka neutrin – wykład 3
FIZYKA CZĄSTEK od starożytnych do modelu standardowego i dalej
WYKŁAD 1.
Dlaczego we Wszechświecie
Ewa Rondio Narodowe Centrum Badań Jądrowych Warszawa, RADA DO SPRAW ATOMISTYKI.
Fizyka cząstek elementarnych
Reakcje jądrowe Reakcja jądrowa – oddziaływania dwóch obiektów, z których przynajmniej jeden jest jądrem. W wyniku reakcji jądrowych powstają: Nowe jądra.
Odkrywanie cząstek elementarnych cześć I
Elementy chemii kwantowej
AKADEMIA PODLASKA W SIEDLCACH
Wstęp do fizyki cząstek elementarnych
Wstęp do fizyki cząstek elementarnych
Historia Wczesnego Wszechświata
Wstęp do fizyki cząstek elementarnych Introduction to particle physics
Ewolucja Wszechświata
Wczesny Wszechświat Krzysztof A. Meissner CERN
Cząstki i siły tworzące nasz wszechświat Piotr Traczyk IPJ Warszawa.
Jan Kalinowski Uniwersytet Warszawski
FIZYKA CZĄSTEK od starożytnych do modelu standardowego i dalej
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Kwantowy model budowy atomu, widma absorpcyjne i emisyjne, emisja wymuszona, laser 13. Wstęp do fizyki ciała stałego.
Ostatnie uzupełnienia ’00 DONUT: oddziaływanie neutrina taonowego (nikt nie wątpił, ale…) Osiągnięta skala odległości: 100GeV↔1am; ew. struktura kwarków.
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Wczesny Wszechświat:  pochodzenie barionów  kosmiczna nukleosynteza.
Rozpad . Q   0,5 MeV (rozpad  ) Q   2,5 MeV (rozpad  )
Jądro atomowe - główny przedmiot zainteresowania fizyki jądrowej
Podstawy fizyki cząstek 2011
Podstawy fizyki cząstek 2014
Cząstki elementarne..
Cząstki elementarne i ich oddziaływania
Teoria Bohra atomu wodoru
Budowa atomu Poglądy na budowę atomu. Model Bohra. Postulaty Bohra
Cząstki elementarne. Model standardowy Martyna Bienia r.
Izotopy i prawo rozpadu
Co i gdzie się mierzy Najważniejsze ośrodki fizyki cząstek na świecie z podaniem ich najciekawszych wyników i kierunków przyszłych badań Charakterystyka.
Wstęp do fizyki cząstek
Oddziaływania relatywistycznych jąder atomowych
Fizyka jądrowa. IZOTOPY: atomy tego samego pierwiastka różniące się liczbą neutronów w jądrze. A – liczba masowa izotopu Z – liczba atomowa pierwiastka.
Cząstki fundamentalne
Pojęcie materii według mechaniki kwantowej
Zapis prezentacji:

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych Wykład 6 – cząstki elementarne i oddzialywania

co jest elementarne? 10-10 m atom 10-14 m jądro 10-15 m nukleon kwark elektron brak struktury!

elementarność... 1897 – elektron (J.J.Thomson) 1905 – foton (A.Einstein) 1911 – jądro (E.Rutherford) 1919 – proton (E.Rutherford) 1928 – pozyton (P.A.M.Dirac) 1931 – neutrino (W.Pauli) 1932 – neutron (J.Chadwick)

elektron Thomson (1895) – promienie katodowe elektroliza emisja elektronów czas życia: stabilny masa: m = 0.511 MeV ładunek: z = -1 barionowy: B = 0 leptonowy: L = 1 spin: J = ½ moment magnetyczny: P.A.M.Dirac

proton Rutherford (1919) – emisja po reakcji  + N czas życia: stabilny masa: m = 938.27 MeV ładunek: z = 1 barionowy: B = 1 leptonowy: L = 0 spin: J = ½ moment magnetyczny: struktura?

foton A.Einstein (1905) – efekt fotoelektryczny czas życia: stabilny masa: m = 0 ładunek: z = 0 barionowy: B = 0 leptonowy: L = 0 spin: J = 1 energia, pęd:

neutron Chadwick (1930) czas życia:  = 14.8 min, n  p + e + e masa: m = 939.57 MeV ładunek: z = 0 barionowy: B = 1 leptonowy: L = 0 spin: J = ½ moment magnetyczny:

pozyton P.A.M.Dirac (1928) – relatywistyczne równanie falowe spin moment magnetyczny oraz energia: mc2 -mc2 cząstka (elektron) dziura (pozyton) Carl Anderson (1932) – odkrycie w komorze mgłowej z polem B

kreacja pary foton pozyton elektron hmin = 2mec2  1.02 MeV

lawiny fotonowo-elektronowe Zdjęcie z komory pęcherzykowej dwóch kwantów gamma powstałych w wyniku rozpadu neutralnego mezonu pi wyprodukowanego w zderzeniu jądrowym.

anihilacja pozyton elektron foton  hamowanie pozytonium anihilacja 2 fotony E  0.5 MeV

Pauli (1931) – przewidział istnienie na podstawie analizy rozpadu  neutrino Pauli (1931) – przewidział istnienie na podstawie analizy rozpadu  czas życia: stabilny masa: m = 0 ? (< 3·10 –6 MeV) ładunek: z = 0 barionowy: B = 0 leptonowy: L = 1 spin: J = ½ moment magnetyczny:  = 0 Reines, Cowan (1957) – odkryli neutrino

więcej cząstek... 1938 – miony (C.Anderson i S.Neddermeyer – promieniowanie kosmiczne) m  200 me = (105 MeV)  oraz + (antycząstka) są nietrwałe – czas życia:   2.5 10-6 s rozpady mionów: 1947, fotoemulsja:   e +  +e +  e+ +  e + 1962 – dwa rodzaje neutrin: elektronowe i mionowe: (e, e), (,  )... a potem jeszcze taonowe (,  )

odkrycie taonu SPEAR (energia zderzenia w środku masy = 4 GeV) e+ + e  + +     +  + +  e+ + e +

więcej cząstek... Mezony  (piony) m  150 MeV Powell (1947) – promienie kosmiczne + emulsja jądrowa Mezony  (piony) m  150 MeV + + e+  e  +  + +  +  e+ + e + (e+ + e   + ) Istnieje  oraz + (antycząstka)

0 w komorze pęcherzykowej  + Xe  0 + ... 0   +  T = 3.5 GeV

pierwsza fotografia cząstki Vo wtórne kosmiczne, h = 0 komora mgłowa B = 0.35 T, (Manchester Univ.) π+ π- Ko G.D.Rochester i C.C.Butler; Nature, 160, 855, (1947) Mezon K0 – cząstka dziwna mV = 500  600 MeV  = 10-11  10-9 s

wśród produktów rozpadu też: protony π- p o p+  180 MeV – proton p-  190 MeV – pion mV  1130 MeV Hiperon 0 – cząstka dziwna

K + p   + K+ + Ko p0 = 5 GeV/c  p hiperon omega K+ Ko  e e+  o o K + p   + K+ + Ko p0 = 5 GeV/c   o +  o  o + o o  p +   o K p o  2  2 ( e + e+ ) Dziwność  = -3 N.Samios, BNL (1964) komora Glasera H2, 80’

Każdej cząstce odpowiada antycząstka Model Standardowy Do chwili obecnej odkryto około dwieście cząstek (z których większość nie jest cząstkami elementarnymi). Model Standardowy – teoria opisująca wszystkie cząstki i oddziaływania między nimi za pomocą: 6 kwarków 6 leptonów cząstek przenoszących oddziaływania Każdej cząstce odpowiada antycząstka

kwarki (spin = ½) i leptony (spin = ½) aromat (flavour) masa [MeV] ładunek lepton u – up górny 1.5  4.5 +2/3 e - elektron  =  0.511 -1 d – down dolny 5.0  8.5 -1/3 ν - neutrino elektronowe 0 < 3.010-6 c – charm powabny 1.0  1.4 103 μ -mion  = 2.20·10-6 s 105.7 s – strange dziwny 80  155 νμ – neutrino mionowe 0 < 0.19 t – top wierzchni 174. 103 τ - taon  = 2.91·10-13 s 1777.0 b – bottom spodni 4.0  4.5 103 ντ – neutrino taonowe 0 < 18.2 PPb 2002 Cząstki z różnych rodzin różnią się zapachem.

Hadrony Z kwarków zbudowane są hadrony: z trzech kwarków – bariony z kwarku i antykwarku - mezony

Bariony Większość masy hadronu to energia wiązania kwarków.

Masa hadronu Kupujemy 1 kg jabłek... (masa protonu  1 GeV) ... a w domu z torby wysypujemy 3 maleńkie jabłuszka – tylko 12 g! (masa kwarków  0,012 GeV)

Mezony

Cząstki należące do różnych rodzin różnią się zapachem. Leptony Leptony = (e, e), (,  ), (,  ) + antycząstki są fermionami oddziałujacymi słabo, Liczba leptonowa: Le L L e, e +1 ,  ,  e+,e 1 +, +, inne Cząstki należące do różnych rodzin różnią się zapachem.

Rozpady leptonów Elektron i 3 rodzaje neutrin – trwałe Mion i taon - nietrwałe Liczby elektronowe, mionowe i taonowe są zawsze zachowane, gdy ciężki lepton rozpada się na mniejsze leptony. Czy te rozpady są możliwe? Liczba mionowa niezachowana Energia niezachowana

Oddziaływania Wirtualne cząstki przenoszące oddziaływanie Zasada nieoznaczoności: Próżnia wypełniona jest powstającymi i znikającymi cząstkami wirtualnymi. czas 1 cząstka wysyła i pochłania cząstki wirtualne 1 cząstka wysyła, a 2 cząstka pochłania cząstki wirtualne

Odziaływanie elektromagnetyczne Działa na ładunki elektryczne Odpowiedzialne za wiązania chemiczne Nośnik – foton () Zasięg – nieskończony

Odziaływanie silne Działa na ładunki kolorowe Odpowiedzialne za wiązanie kwarków w barionach Nośniki – gluony Zasięg – 10-15 m (odległość typowa dla kwarków w nukleonie)

Odziaływanie silne B G R G R B Kwarki mają ładunek kolorowy Istnieją tylko cząstki o całkowitym ładunku kolorowym równym zeru. Uwięzienie kwarków (kolorów)

Oddziaływanie między elektronami maleje wraz z odległością Oddziaływanie między kwarkami rośnie wraz z odległością

Uwięzienie kwarków mezon D- mezon D+ mezon c Zamiana energii na masę Oddziaływanie między kwarkami rośnie wraz z odległością. Próba rozdzielenia kwarków prowadzi do wytworzenia nowej pary kwark-antykwark (jest to proces korzystniejszy energetycznie). mezon D- mezon D+ mezon c Zamiana energii na masę

Oddziaływanie kolorowe Gluony muszą mieć ładunek kolorowy oraz ładunek antykolorowy, gdyż zmieniają one zawsze dany kolor w antykolor. q g q Ładunek kolorowy jest zawsze zachowany. 8 gluonów - 8 stanów kolorów – superoktet (SU3)

Oddziaływanie słabe Odpowiedzialne za rozpad ciężkich kwarków i leptonów na lżejsze kwarki i leptony (zmiana zapachu). Cząstki przenoszące oddziaływanie słabe to bozony: W+, W- i Z0. Masy W+, W- i Z0 duże (~80 GeV)  Zasięg mały Oddziaływanie słabe i elektromagnetyczne opisuje jednolita teoria oddziaływań elektrosłabych.

Oddziaływania elektrosłabe Małe odległości (10-18 m)  wielkie energie  Oddziaływania słabe i elektromagnetyczne porównywalne. Większe odległości (3•10-17 m)  Oddziaływanie słabe jest 10-4 razy mniejsze niż elektromagnetyczne

Słaby rozpad   e e W   e e W rozpadzie pośredniczy bozon W-

Oddziaływanie grawitacyjne Działa na każde ciało Odpowiedzialne za istnienie planet, gwiazd, galaktyk... Nośnik (hipotetyczny) – grawiton? Zasięg – nieskończony Brak teorii, która wiąże oddziaływanie grawitacyjne z innymi rodzajami oddziaływań – jeden z głównych nierozwiązanych problemów kosmologii.

Oddziaływania Literatura: grawit. elektrosłabe silne (kolorowe) grawiton (?) masa [GeV] ładunek γ W+ W- Zo 80.4 80.4 91.2 +1 -1 0 g - gluon superoktet SU(3) 8 stanów koloru Literatura: http://chall.ifj.edu.pl/przygodazczastkami/frameless/index.html http://www.wiw.pl/fizyka/boskaczastka/ L. Lederman „Boska cząstka”