Forschungszentrum Jülich

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Źródła zmian ewolucyjnych
Advertisements

Twierdzenie Schiffa Maria Koczwara.
Metody Pomiaru Neutronów dla Tokamaków
Badanie łamania symetrii T w rozpadzie B→Kφφ w eksperymencie LHCb
Fizyka neutrin – wykład 13-cz.1
Podstawowy postulat szczególnej teorii względności Einsteina to:
Strzałka czasu w rozpadach kwarków i antykwarków
Dlaczego badamy mezony η i η? Joanna Stepaniak Warszawa,
1 Charakterystyki poprzeczne hadronów w oddziaływaniach elementarnych i jądrowych wysokiej energii Charakterystyki poprzeczne hadronów w oddziaływaniach.
Silnie oddziałujące układy nukleonów
Nowe wyniki w fizyce zapachu
FABRYKI B DZIŚ I JUTRO FABRYKI B DZIŚ I JUTRO Maria Różańska – IFJ PAN 10 listopada 2006.
P.SzymańskiPrzekaz liczby barionowej 1 Przekaz liczby barionowej w zderzeniach hadron-hadron, hadron-jądro i jądro-jądro P.Szymański Zespół NA49.
60 lat fizyki hiperjąder Hiperjądra to struktury jądrowe w skład których, poza protonami I neutronami, wchodzą hiperony. Odkrycie hiperjąder miało miejsce.
Dariusz Bocian / 1 Seminarium ZFCE Warszawa, 1 kwiecień, 2005 Pomiar świetlności akceleratora LHC przy użyciu procesu dwufotonowego Dariusz Bocian Dariusz.
ENERGETYKA JĄDROWA TADEUSZ HILCZER.
UKŁADY CZĄSTEK.
Badanie oscylacji neutrin w eksperymencie T2K Krzysztof M. Graczyk Instytut Fizyki Teoretycznej Uniwersytet Wrocławski.
Co wiemy o zderzeniach jąder i hadronów przy energiach SPS?
Odkrycie jądra atomowego
Ewolucja Wszechświata
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Przejścia fazowe Zjawiska transportu
FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych
Elementy Fizyki Jądrowej
Wydział Fizyki Politechnika Warszawska Festiwal Nauki
Barbara Bekman Warszawa
Symetrie Spin Parzystość Spin izotopowy Multiplety hadronowe
Symetria CP Symetria CP – przypomnienie z wykładu 5
O świeceniu gwiazd neutronowych i czarnych dziur
Oddziaływania słabe eksperymenty UA1, DELPHI Uniwersalność leptonowa
Neutrina z supernowych
Pary Parowanie zachodzi w każdej temperaturze, ale wraz ze wzrostem temperatury rośnie szybkość parowania. Siły wzajemnego przyciągania cząstek przeciwdziałają.
EWOLUCJA GWIAZD.
Marcin Berłowski, Zakład Fizyki Wielkich Energii IPJ
Badanie rozpadów mezonu  w eksperymencie WASA
Marcin Berłowski, Zakład Fizyki Wielkich Energii IPJ
Rekonstrukcja torów w komorze dryfowej część II Marcin Berłowski Pod opieką prof. dr hab. Joanny Stepaniak.
Rekonstrukcja torów w komorze dryftowej
Co odkryje akcelerator LHC ?
Wprowadzenie do fizyki
Ewolucja gwiazd Joachim Napieralski Joachim Napieralski.
Niezwykłe efekty w pobliżu czarnych dziur. Czarna dziura: co to jest? Rozwiązanie sferycznie symetryczne (statyczne, Karl Schwarzschild 1916) Metryka:
Gwiazdy.
Nowości w fizyce zapachu
z których jeden jest jądrem atomowym.
Życie gwiazd Spis treści 1.Czym jest gwiazda 2.Typy gwiazd |
Reakcje jądrowe Reakcja jądrowa – oddziaływania dwóch obiektów, z których przynajmniej jeden jest jądrem. W wyniku reakcji jądrowych powstają: Nowe jądra.
Opracowała: Klaudia Kokoszka
Wyniki eksperymentu CMS
Poszukiwanie efektów związanych z ciemną materią w eksperymencie
Fizyka cząstek 5: Co dalej? Brakujące wątki Perspektywy Astrocząstki.
Wczesny Wszechświat Krzysztof A. Meissner CERN
Kinetyczna teoria gazów
NIEZACHOWANIE ZAPACHÓW LEPTONÓW NAŁADOWANYCH Tadek Kozłowski IPJ.
Ewolucja w układach podwójnych
Podstawy fizyki cząstek III Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski.
Podstawy fizyki cząstek III Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski.
Masterclasses: Warsztaty z fizyki cząstek Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych.
Cząstki elementarne..
Kompleks pomiarowy i eksperymenty w CERN 3 marca 2004 r. 1 Zderzenia Ciężkich Jonów - wykład autor: Grzegorz Gałązka prezentacja do wykładu: “Zderzenia.
Poszukiwania wierzchołków oddziaływań w detektorze ICARUS Krzysztof Cieślik IFJ PAN Kraków Kraków
Co i gdzie się mierzy Najważniejsze ośrodki fizyki cząstek na świecie z podaniem ich najciekawszych wyników i kierunków przyszłych badań Charakterystyka.
Opracował Aleksander Hebda
Urządzenia do rejestracji cząstek
Masterclasses: Warsztaty z fizyki cząstek PODSUMOWANIE WYNIKÓW
Szczególna teoria względności
Fizyka neutrin – wykład 11
Zapis prezentacji:

Forschungszentrum Jülich Czy przeciwieństwa się przyciągają, jak szukać igły w stogu siana i co na to gwiazdy neutronowe Michał Silarski Forschungszentrum Jülich 18.08.2009

pp → ppK+K- P + 3.3 GeV/c P P - P przed zderzeniem po zderzeniu

Po co to robimy? Natura mezonów a0(980) i f0(980) Rezonans (1405) jako molekuła K-p Zderzenia ciężkich jonów Struktura gwiazd neutronowych: kondensaty kaonowe

Gwiazda o średniej masie Ewolucja gwiazd Protogwiazda Błękitny nadolbrzym Gwiazda o średniej masie Czerwony karzeł Brązowy karzeł Czerwony olbrzym Supernowa Biały karzeł ? Czarna dziura Gwiazda neutronowa Czarny karzeł

Struktura gwiazdy neutronowej

Kondensacja kaonów w jądrach gwiazd Przy dostatecznie dużych gęstościach ( 2-4 ρ0 ) w rdzeniach gwiazd mogą pojawić się kaony: Produkowane kaony mogą utworzyć kondensat Bosego-Einsteina, co powoduje nagły spadek ciśnienia w rdzeniu gwiazdy Ciśnienie, przy którym zachodzi przejście fazowe silnie zależy od oddziaływania K-p i KK.

Cooler Synchrotron COSY WASA

Pomiary reakcji pp → ppK+K- na COSY-11 Pomiar dodatnio naładowanych cząstek: Ślady pozostawione w komorach dryfowych pozwalają na określenie pędu Pomiar czasu przelotu między scyntylatorami pozwala na określenie prędkości cząstek Pomiar K- : - Detektor krzemowy

Badanie oddziaływania w układach K+K- W analizie wykorzystano dane uzyskane w pomiarach reakcji pp→ppK+K- przy dwóch wartościach pędu wiązki: P= 3.333 GeV/c Q = 10 MeV ( 27 zdarzeń) P= 3.390 GeV/c Q = 28 MeV ( 30 zdarzeń )

Stogi

Jeżeli symetria CP jest zachowana to zachodzą tylko rozpady: 1964 (Christenson,Cronin,Fitch,Turlay) - odkrycie łamania symetrii CP: rozpady K2→π+ π- εL≠ εs => łamanie symetrii CPT

Istnieją dwa możliwe źródła niezachowania CP: Łamanie symetrii przez mieszanie (macierz CKM): stany własne operatora CP nie mają określonej masy bezpośrenie łamanie CP na poziomie Hamiltonianu (rozpady K1→3π lub K2→2π )

000 ~ 2∙10-9

BR’s for selected  decays KLOE K LOng Experiment e- e+ BR’s for selected  decays 15.5% + 34.1% KSKL 49.1% K+K-

g g g g g g g g g g Identyfikacja: - ”KLcrash” 6 fotonów w kalorymetrze 0 torów w komorze dryfowej Tło: Ks →2π0 + „splitting” źle zidentyfikowany ”KLcrash” BR( KS→3π0 ) < 1.2 ∙10-7

Dziękuję za uwagę