Widma optyczne klasycznych radiogalaktyk

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 14 1/22 Podsumowanie W13 Źródła światła Promieniowanie przyspieszanych ładunków Promieniowanie synchrotronowe.
Advertisements

Radioźródła pozagalaktyczne
Czarne dziury w astronomii
O obrotach ciał niebieskich
PROMIENIOWANIE X, A ENERGETYCZNA STRUKTURA ATOMÓW
GALAKTYKI.
gwiazdy nauki światowej
Czy ciemna materia jest supersymetryczna?
WYKŁAD 10 ATOMY JAKO ŹRÓDŁA ŚWIATŁA
Identyfikacja modów pulsacji gwiazd sdBv
WIDMO CZYLI ŚWIATŁO ROZSZEPIONE NA KOLORY
test wyboru Ewolucja Wszechświata
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Fale elektromagnetyczne
, Prawo Gaussa …i magnetycznego dla pola elektrycznego…
O świeceniu gwiazd neutronowych i czarnych dziur
Ewolucja gwiazd Joachim Napieralski Joachim Napieralski.
Niezwykłe efekty w pobliżu czarnych dziur. Czarna dziura: co to jest? Rozwiązanie sferycznie symetryczne (statyczne, Karl Schwarzschild 1916) Metryka:
EWOLUCJA GWIAZD Na podstawie diagramu Hertzsprunga - Russella.
Na przekór grawitacji B. Czerny.
Prążki w widmach kwazarów
.pl Galaktyki.
Prezentacja Multimedialna
Mgławica w Kilu Grzegorz Sęk, MOA, 2010 r. COO110 RT Car BO Car Eta Car NGC 3372.
Latarnie na kosmicznym oceanie
Wykład z cyklu: Nagrody Nobla z Fizyki:
Życie gwiazd Spis treści 1.Czym jest gwiazda 2.Typy gwiazd |
Po co LOFAR?. 120 MHz – 240 MHz 15 MHz – 75 MHz.
Gwiazdy Podwójne IS Szymon Zimorski.
Droga Mleczna.
Opracowała: Klaudia Kokoszka
KOSMICZNE ROZBŁYSKI Z ODLEGŁYCH GALAKTYK
Gwiazdowy kod kreskowy.
Nasza Galaktyka.
DROGA MLECZNA.
Galaktyki i Gwiazdozbiory
Czarna dziura Patryk Olszak.
Tajemnice czarnych dziur
BRĄZOWE KARŁY.
Tajemnice czarnych dziur
Wstęp do Astrofizyki Wysokich Energii
Gwiazdy i galaktyki.
Galaktyka i jej budowa.
Agnieszka Janiuk Centrum Astronomiczne PAN Zjazd PTA Dyski akrecyjne a ewolucja dżetów.
Układ słoneczny Imię i nazwisko Kl. I D.
Galaktyki eliptyczne i spiralne
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Wielkoskalowa struktura Wszechświata: od CMB do dzisiejszej struktury wielkoskalowej.
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Galaktyki – własności I.
Optyczne metody badań materiałów
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Galaktyki – własności cd.
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski 1 informatyka +
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Galaktyki – własności.
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II Galaktyki – własności I.
Astronomia gwiazdowa i pozagalaktyczna II
Galaktyki aktywne i kwazary
PROMIENIOWANIE CIAŁ.
Astrofizyka z elementami kosmologii T.J. Jopek IOA UAM Tel Kom Temat 03: Radioteleskopy, interferometry 1.
Galaktyki aktywne własności radiowe. Dzisiaj astronomowie obserwują Wszechświat w całym widmie elektromagnetycznym.
Temat: Termiczne i nietermiczne źródła światła
Wyznaczanie odległości
Kosmos.
Galaktyka Autorka: Daria Wieland Galaktyka Duży, grawitacyjnie związany układ gwiazd, pyłu i gazu międzygwiazdowego oraz niewidocznej ciemnej materii.
Ciemna energia Bożena Czerny CAMK. Składniki Wszechświata My i przyroda...
Ewolucja i budowa Wszechświata Data Wykonał: Mateusz Wujciuk Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Akademia Górniczo-Hutnicza.
mgr Eugeniusz Janeczek
Optyczne metody badań materiałów
Optyczne metody badań materiałów
E = Eelektronowa + Ewibracyjna + Erotacyjna + Ejądrowa + Etranslacyjna
Optyczne metody badań materiałów
Opracowała: mgr Magdalena Sadowska
Zapis prezentacji:

Widma optyczne klasycznych radiogalaktyk Radiogalaktyki typu FRII w przeglądzie SDSS Dorota Kozieł-Wierzbowska Grażyna Stasińska

Radiogalaktyki WIKIPEDIA Radiogalaktyka - galaktyka, która emituje silne promieniowanie radiowe. Emisja radiowa to świecenie energetycznych elektronów poruszających sie w polu magnetycznym (promieniowanie synchrotronowe). Obserwowana struktura radiowa jest zdeterminowana przez oddziaływanie dżetów z ośrodkiem miedzygalaktycznym. Galaktykami macierzystymi są prawie wyłącznie duże galaktyki eliptyczne. Co jest istotne: Dżety radiowe powstają przez wyrzucenie materii akreującej na supermasywną czarną dziurę. Radiogalaktyki są specjalnym typem galaktyk z aktywnym centralnym jądrem.

Radiogalaktyki typu FRI I FRII

Unifikacja galaktyk aktywnych

Radiogalaktyki FRII w SDSS Porównanie katalogów radiowych Cambridge Catalogues of Radio Sources z główną próbką galaktyk z przeglądu SDSS =>2000 galaktyk Identyfikacja radiogalaktyk typu FRII =>450 galaktyk Sprawdzenie identyfikacji galaktyki optycznej z radioźródłem =>400 galaktyk Skompletowanie danych optycznych z projektu STARLIGHT =>M*, natężenia linii etc...

The Sloan Digital Sky Survey 287 millionów obiektów Fotometria w filtrach u, g, r, i oraz z W przeglądzie SDSS używany jest 2.5m teleskop o szerokim polu widzenia znajdujący się w Apache Point Observatory DR7 pokrycie nieba Widma z przeglądu SDSS: średnica światłowodu: 3”, przedział widmowy: 3800- 9200 A, rozdzielczość: R=2000 (65km s-1) Zebrano widma dla 926246 galaktyk Próbka galaktyk w SDSS jest kompletna dla jasności r ≤ 17.77 6

STARLIGHT: narzędzie używane przez grupę SEAGal do analizy światła gwiazd w galaktykach (Cid Fernandes et al 2005) Każda galaktyka jest złożona z = gwiazd + gazu + pyłu +? ciemnej materii 7

STARLIGHT Llgal = A(M*) S x(ti,Zj) . Bl (ti,Zj) i,j Rozkłada kontinuum gwiazdowe galaktyk na kombinację liniową prostych populacji gwiazdowych (o tym samym wieku i metaliczności) uzyskanych kodem Bruzual & Charlot 2003 Llgal = A(M*) S x(ti,Zj) . Bl (ti,Zj) i,j

Galaktyki FRII w przeglądzie SDSS

Zależność między jasnością radiową a jasnością linii LHa jest lepszą miarą jasności linii emisyjnych niż L[OIII] Ltot = L Lya + L Ha + L Hb + ... + L [OIII]5007 + L[OIII]4959 + L [OII] + L[NII] + L CIII] + L CIV ... = 8.5 L Ha + 1.3 L [OIII]5007 +... LHa ∝ P1.2 dla FRII

Zależność między jasnością radiową a jasnością linii ▴ upper limits for unobserved lines być może wszystkie radiogalaktyki FRII mają liniie emisyjne

Zależność między optycznym a radiowym Eddingtonowskim tempem akrecji Masa czarnej dziury wyznaczona jest z zależności Tremaine et al. (2002) między masą BH a dyspersją prędkości w zgrubieniu centralnym: log MBH = 8.13 + 4.02 log(σ∗/200kms−1) LHα/“MBH” ∝ (P1.4GHz/“MBH”)1.2

Radiogalaktyki z i bez gorących plam

Radiogalaktyki z gorącymi plamami mają największe P/MBH ★hot spots ● no hot spots ● undetermined

FRII na diagramach diagnostycznych Leżą z dala od ciągu galaktyk formujących gwiazdy (z kilkoma wyjątkami) Są wśród nich źródła z dużym parametrem jonizacji U Rozmiar zależy od wartości LHα/“MBH” próbka 1000 galaktyk z AGN

Jaka jest natura galaktyk ●? galaktyki ”mieszane” gdzie emisja w liniach pochodzi i od AGNu i od regionów HII? czy galaktyki z miększym promieniowaniem jonizującym? dwie z nich mają podwójne linie emisyjne Podwójna czarna dziura lub Dysk akrecyjny obserwowany z boku Wskazanie na czysty AGN ze źródłem miękkiego promieniowana jonizującego

FRII versus pozostałe galaktyki SDSS własności ogólne Masy galaktyk M* Masy czarnych dziur MBH Wieki populacji gwiazdowych na podstawie Dn(4000)

FRII versus galaktyki bez linii Istnieje bardzo ścisła zależność między masą galaktyki a masą czarnej dziury M* ∝ MBH 1.13 Taka sama zależność jest dla galaktyk bez linii a FRII ale masy FRII są wyższe Wszystkie galaktyki bez linii mają stare populacje Jak większość FRII Ale kilka FRII ma także młode populacje: Aktywność AGNu oraz formowanie gwiazd jest ze sobą powiązane? góra: galaktyki FRII; dół: 1000 galaktyk bez linii z SDSS

FRII versus galaktyki aktywne Galaktyki z AGN są przesunięte do jeszcze mniejszych M* Większość galaktyk z AGN ma młode populacje gwiazdowe Wiele galaktyk z AGNem ma MBH poniżej zależności MBH-M* dla FRII interpretacja: galaktyki z AGN ciągle tworzą gwiazdy i nadal budują centralne czarne dziury bo: MBH/M* wzrasta z Dn(4000) góra: galaktyki FRII ; dół: 1000 galaktyk aktywnych z SDSS

Praca na przyszłość z Grażyną Stasińską i Natalią Vale Asari Rozwinąć analizę na wszystkie typy radiogalaktyk (FRI, zwarte) Włączyć próbkę kwazarów z SDSS (która zawiera galaktyki Seyfert I) Wykorzystać bardziej wyszukaną metodę radzenia sobie z "kontinuum kwazarowym" Interpretacja?

Jaka jest natura galaktyk ●? galaktyki ”mieszane” gdzie emisja w liniach pochodzi i od AGNu i od regionów HII? czy galaktyki z miększym promieniowaniem jonizującym?