PODSTAWY ADRESOWANIA IP W SIECIACH KOMPUTEROWYCH LEKCJA 1: Adresowanie klasowe Dariusz Chaładyniak
Rys historyczny Rok 1981 – zdefiniowanie protokołu IPv4 Rok 1984 – zdefiniowanie masek podsieci Rok 1993 – zdefiniowanie metody CIDR Rok 1996 – zdefiniowanie puli adresów prywatnych Rok 1998 – zdefiniowanie protokołu IPv6 Lata 1998 – 2013 – wdrażanie protokołu IPv6
Na czym polega adresowanie fizyczne? Adresacja w warstwie łącza danych Adresacja sprzętowa Adresy MAC
Na czym polega adresowanie logiczne? Adresacja w warstwie sieci Adresacja logiczna Adresy IP
Rodzaje transmisji Transmisja unicast Transmisja multicast Transmisja broadcast
Transmisja unicast Transmisja „jeden do jednego”
Transmisja multicast Transmisja „jeden do wielu”
Transmisja broadcast Transmisja „jeden do wszystkich”
Notacja kropkowo-dziesiętna Adres IPv4 4 oktety Konwersja systemu binarnego na dziesiętny
Format adresu IPv4 32-bitowa liczba binarna Identyfikator sieci Identyfikator hosta
Rodzaje adresów IP Adres sieci Adres rozgłoszenia Adres hosta
Klasy adresów IP
Klasa A Identyfikator sieci – 1 bajt Identyfikator hosta – 3 bajty 126 sieci po 16 777 214 hostów
Klasa B Identyfikator sieci – 2 bajty Identyfikator hosta – 2 bajty 16 384 sieci po 65 534 hosty
Klasa C Identyfikator sieci – 3 bajty Identyfikator hosta – 1 bajt 2 097 152 sieci po 254 hosty
Klasa C i D Adresy dla celów specjalnych Obsługa grup multicastowych – klasa D Przyszłe zastosowania – klasa E
Procentowy udział adresów IP w poszczególnych klasach: Alokacja adresów IP Procentowy udział adresów IP w poszczególnych klasach: Klasa A – 2 147 483 648 adresów IP Klasa B – 1 073 741 824 adresów IP Klasa C – 536 870 912 adresów IP Klasa D i E – 536 870 912 adresów IP
Przykłady adresów IPv4