WYKŁAD 3. Kliki i zbiory niezależne

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Joanna Sawicka Wydział Nauk Ekonomicznych, Uniwersytet Warszawski
Advertisements

Sympleksy n=2.
Wycinanki - składanki czyli o mierze inaczej.
DOMINOWANIE W GRAFACH Magdalena Lemańska.
Równanie różniczkowe zupełne i równania do niego sprowadzalne
Grafy spełniające nierówność Γ(G) < IR(G)
Zadania przygotowawcze na egzamin
Grafy o średnicy 2 i dowolnej liczbie dominowania
Ile rozwiązań może mieć układ równań?
Rachunek prawdopodobieństwa 2
Grafy inaczej, czyli inne modele grafów
Kolorowanie grafów Niech G = (V, E) będzie spójnym grafem nieskierowanym bez pętli. Kolorowaniem wierzchołków grafu nazywa się przypisanie wierzchołkom.
WYKŁAD 6. Kolorowanie krawędzi
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
ELEMENTY TEORII GRAFÓW
Wykład 6 Najkrótsza ścieżka w grafie z jednym źródłem
Algorytm Dijkstry (przykład)
Trian_mon(P) Input: y-monotoniczny wielokąt zapamiętany jako zbiór boków, Output: triangulacja D jako zbiór krawędzi. Wyodrębnij prawy i lewy łańcuch punktów,
Wykład no 11.
Liczby wokół nas A. Cedzidło.
WYKŁAD 5. Skojarzenia – ciąg dalszy
WYKŁAD 2. Kolorowanie wierzchołków
WYKŁAD 7. Spójność i rozpięte drzewa
WYKŁAD 1. Grafy są wokół nas. Pojęcia wstępne.
WYKŁAD 4. Skojarzenia Skojarzenie w grafie G to niezależny zbiór krawędzi (rozłączne, bez wspólnych konców). Skojarzenie M w G traktujemy jak podgraf.
WYKŁAD 8. Siła spójności Wierzchołek v nazywamy wierzchołkiem cięcia grafu G, gdy podgraf G-v ma więcej składowych spójności niż G. Krawędź e nazywamy.
WĘDRÓWKI PO GRAFACH Obchody Eulera Cykle Hamiltona.
WYKŁAD 8. Siła spójności A,B – dowolne podzbiory V(G)
KOLOROWANIE MAP.
GRAFY PLANARNE To grafy, które można narysować na płaszczyźnie tak, by krawędzie nie przecinały się (poza swoimi końcami). Na przykład K_4, ale nie K_5.
WYKŁAD 5. Skojarzenia – ciąg dalszy
WYKŁAD 4. Skojarzenia Skojarzenie w grafie G to niezależny zbiór krawędzi (rozłączne, bez wspólnych konców). Skojarzenie M w G traktujemy jak podgraf G.
Analiza Matematyczna część 2
Dariusz Odejewski Krzysztof Wójcik
Materiały pomocnicze do wykładu
Elementy kombinatoryki
Rachunek prawdopodobieństwa 1
Liczby całkowite.
Matematyka Dyskretna, Moce zbiorów G.Mirkowska, PJWSTK
Elementy Rachunku Prawdopodobieństwa c.d.
12 grudnia 2001Matematyka Dyskretna, Elementy Kombinatoryki G.Mirkowska, PJWSTK 1 Wykład 11 Elementy Kombinatoryki.
Elementy Rachunku Prawdopodobieństwa c.d.
Elementy Kombinatoryki (c.d.)
Macierz incydencji Macierzą incydencji grafu skierowanego D = (V, A), gdzie V = {1, ..., n} oraz A = {a1, ..., am}, nazywamy macierz I(D) = [aij]i=1,...,n,
WYKŁAD 7. Spójność i rozpięte drzewa Graf jest spójny, gdy dla każdego podziału V na dwa rozłączne podzbiory A i B istnieje krawędź z A do B. Definicja.
Nierówności (mniej lub bardziej) geometryczne
Liczby Ramseya Klaudia Sandach.
A. Sumionka. Starodawna gra marynarska; Gra dwu i wieloosobowa; Gracze wykonują ruchy naprzemian; Złożona ze stosów, w których znajduje się pewna ilość
Paradoksy logiczne i inne 4 marca 2010.
Trójkąty.
PODSTAWOWE WŁASNOŚCI PRZESTRZENI
ZBIORY I DZIAŁANIA NA ZBIORACH
FUNKCJE Opracował: Karol Kara.
Algorytmy i Struktury Danych
Zagadnienia AI wykład 2.
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
PLANARNOŚĆ i KOLOROWANIE MAP. Problem Jaka jest minimalna liczba kolorów, za pomocą których można pokolorować obszary województw na mapie Polski tak,
Drogi i cykle Eulera w grafach nieskierowanych
WĘDRÓWKI PO GRAFACH Obchody Eulera Cykle Hamiltona.
Szachy a grafy. Powiązanie szachownicy z grafem Szachownicę można przedstawić jako graf. Wierzchołek odpowiada polu, a krawędzie ruchowi danej figury.
GRA CHOMP. Czym jest chomp? Jest to gra dla dwóch osób, rozgrywana na prostokątnej tablicy, zwanej „tabliczką czekolady”
Rodzaje liczb.
WYKŁAD 5. Skojarzenia – ciąg dalszy Skojarzenie w grafie G to niezależny zbiór krawędzi (rozłączne, bez wspólnych końców). α’(G) – moc największego skojarzenia.
Autor: Michał Salewski
Modelowanie matematyczne – złożoność obliczeniowa, teoria a praktyka
Pojęcia podstawowe c.d. Rachunek podziałów Elementy teorii grafów
Analiza portfeli dwu- oraz trzy-akcyjnych. Portfel dwóch akcji bez możliwości krótkiej sprzedaży W - wartość portfela   W = a P 1 + b P 2   P 1 -
FIGURY PŁASKIE.
Zbiory – podstawowe wiadomości
Twierdzenie odwrotne do twierdzenia Pitagorasa.
Zapis prezentacji:

WYKŁAD 3. Kliki i zbiory niezależne Ile co najmniej krawędzi gwarantuje istnienie kliki wielkości k? Ile co najwyżej krawędzi gwarantuje istnienie zbioru niezależnego wielkości k? Ile co najmniej wierzchołków gwarantuje klikę wielkości k lub zbiór niezależny wielkości l ?

Ile krawędzi gwarantuje K_3 ? n^2/4 nie gwarantuje, bo K(n/2,n/2) Tw. (Mantel, 1907) Jeśli graf o n wierzchołkach ma więcej niż n^2/4 krawędzi, to zawiera trójkąt. Dowód: G – graf bez trójkąta, v --wierzchołek o stopniu Δ, N(v) – zbiór sąsiadów v w G. Zbiór N(v) jest niezależny, stąd

Ilustracja dowodu Tw. Mantla Δ v N(v) n-Δ-1 V-{v}-N(v)

Wniosek z dowodu Tw. Mantla Jeśli n jest parzyste, G ma n^2/4 krawędzi i nie zawiera K_3, to G=K(n/2,n/2). Jeśli n jest nieparzyste, G ma (n^2-1)/4 krawędzi i nie zawiera K_3, to G=K((n-1)/2,(n+1)/2). Dowód dla n parzystego: w dowodzie Tw. Mantla równość e(G)=n^2/4 zachodzi tylko, gdy Δ=n/2 i nie ma krawędzi o obu końcach w V-N(v).

Uogólnienie problemu Dane: graf H i liczba naturalna n; Graf G nie zawierający H, o n wierzchołkach i największej możliwej liczbie krawędzi nazywamy ekstremalnym dla H i n, a jego liczbę krawędzi oznaczamy przez ex(n,H). Na przykład, dla n parzystego i H=K_3, K(n/2,n/2) jest ekstremalny, a ex(n,K_3)=n^2/4

Tw. Turána -- intuicja Żeby upchnąć jak najwięcej krawędzi unikając K_{k+1}, trzeba budować k-dzielny graf pełny n/k n/k n/k

Tw. Turána Graf Turána T_k(n) to k-dzielny graf pełny, którego podział wierzchołków składa się z k-r zbiorów mocy q i r zbiorów mocy q+1. Dla n=1,...,k-1 przyjmujemy T_k(n) = K_n Oznaczmy t_k(n)=e(T_k(n)). Jasne, że Tw.Turána 1941 Jedynym grafem ekstremalnym dla K_{k+1} i n jest graf Turána T_k(n). W szczególności

Dowód Tw. Turána Indukcja względem n: prawda dla n=1,...,k. Załóżmy, że n>k a G jest grafem ekstremalnym dla n i K_{k+1}. G musi zawierać klikę K={x_1,...,x_k} mocy k. Z zał.ind. e(G-K) nie przekracza t_k(n-k). Każdy wierzchołek grafu G-K ma w K co najwyżej k-1 sąsiadów.

Ilustracja: k=4 K G-K

Ilustracja: grafy Turána n=13, k=4, t_k(13)-t_k(9)=6+9•3

Dowód Tw. Turána – c.d. G jest ekstremalny, więc e(G)=t_k(n). Zatem każdy wierzchołek w G-K ma dokładnie k-1 sąsiadów w K. Niech V_i={v: vx_i nie jest krawędzią}. Zbiory V_i są niezależne i pokrywają V, więc G jest k-dzielny. Ale jedynym ekstremalnym grafem k-dzielnym jest graf Turána T_k(n). 

Oszacowania liczb Turána Łatwo pokazać, że (ćwiczenia)

Ile krawędzi gwarantuje α>2 ? nie gwarantuje, bo 2K_{n/2} (tutaj n parzyste) czyli dopełnienie grafu Turána. Ale mniej już tak – na podstawie Tw. Turána.

Oszacowanie α z dołu Tw. Caro i Wei Dowód: Dla każdej permutacji wierzchołków π, niech l(π) będzie liczbą wierzchołków mających wszystkich sąsiadów „na prawo”. Tworzą one zbiór niezależny, więc

Dowód – c.d. oraz Istnieje π takie, że Niech ł(v) będzie liczbą permutacji, w których v ma wszystkich sąsiadów na prawo. Wtedy oraz Istnieje π takie, że

Ilustracja v N(v)

Przyjęcie na 6 osób Wśród dowolnych trzech osób zawsze są co najmniej dwie tej samej płci. Wśród dowolnych sześciu osób zawsze są co najmniej trzy, które się znają LUB co najmniej trzy, które się nie znają. A B C D E F

Liczba K_3 łącznie w grafie i jego dopełnieniu Goodman 1959 Łącznie trójkątów w grafie na n wierzchołkach i jego dopełnieniu jest co najmniej n(n-1)(n-5)/24. Dowód: Niech t_i będzie liczbą indukowanych podgrafów grafu G o 3 wierzchołkach i i krawędziach, i=0,1,2,3.

Ilustracja d_v v n-1- d_v

Dowód tw. Goodmana -- dokończenie

Tw. Ramseya Notacja „strzałkowa” Erdősa-Rado: Piszemy n  (k,l), gdy każdy graf na n wierzchołkach zawiera klikę mocy k LUB zbiór niezależny mocy l (równoważnie, jego dopełnienie zawiera klikę mocy l). Przykład: 6  (3,3) Tw. (Ramsey 1930) Dla wszystkich naturalnych k i l, istnieje n takie, że n  (k,l).

Dowód tw. Ramseya Indukcja względem k+l Jeśli k=2 to l  (k,l) Zawsze: n  (k,l) wgdy n  (l,k) Weźmy k>2 i l>2; niech n_1 (k-1,l), n_2 (k,l-1) (tutaj stosujemy zał. ind.) Pokażemy, że n_1+n_2  (k,l) W dowolnym grafie G na n_1+n_2 wierzchołkach, każdy wierzchołek v ma albo co najmniej n_1 sąsiadów albo co najmniej n_2 nie-sąsiadów

Dowód tw. Ramseya – c.d. Bez straty ogólności (symetria!) przyjmijmy przypadek pierwszy i do podgrafu indukowanego G[N(v)], gdzie |N(v)|=n_1, zastosujmy własność n_1 (k-1,l). Jeśli G[N(v)] zawiera zbiór niezależny mocy l, to koniec dowodu; Jeśli G[N(v)] zawiera klikę mocy k-1, to ta klika wraz z wierzchołkiem v tworzy klikę mocy k. 

Ilustracja n_1=R(k-1,l) v n_2=R(k,l-1)

Liczby Ramseya R(k,l) to najmniejsza liczba n taka, że n (k,l) R(3,3)=6 bo 6  (3,3) oraz istnieje graf na 5 wierzchołkach (jaki?) taki, że ω=α=2 Z dowodu Tw. Ramseya wynika rekurencja

Oszacowania liczb Ramseya (1) (2)

Gra ramseyowska -- online Opis gry: Zaczynając od pustego grafu, w każdej rundzie Konstruktor rysuje krawędź a Malarz maluje ją 1 z dwóch kolorów. Malarz przegrywa, gdy pojawi się monochromatyczny trójkąt. Ile rund może przetrwać Malarz, zakładając, że obaj gracze grają bezbłędnie? Na pewno nie więcej niż 15, ale czy Konstruktor może osiągnąć wygraną wcześniej?

Przykład gry