Temat nr 4 : Tabliczki tytułowe ( PN-EN ISO 7200:2007) każdy rysunek powinien być opatrzony tabliczką tytułową tabliczka tytułowa powinna składać się z kilku przylegających prostokątów

Temat nr 5 : Części arkusza rysunkowego ( PN-ISO 9431:1994 ) Powierzchnię arkusza dzieli się na : część rysunkową część tekstową (opisową ) tabliczkę tytułową

część rysunkowa rysunki rozmieszcza się w układzie rzędów i kolumn rysunek główny – w lewym górnym rogu arkusza układ rysunków nie może kolidować z miejscami zagięć arkusza do formatu A4

2. część tekstowa - podaje się wszystkie informacje konieczne do zrozumienia treści rysunku ( oprócz tych, które umieszcza się bezpośrednio przy rysunku ) : a) objaśnienia (specjalnych symboli, określeń skrótów, jednostek wymiarowych ) b) instrukcje (dot. materiału, realizacji, obróbki powierzchni, itp. ) c) powołania (dot. rysunków uzupełniających lub dokumentów związanych ) d) rysunek orientacyjny e) tabliczkę zmian

Przykłady : część rysunkowa część tekstowa tabliczka tytułowa

część rysunkowa część tekstowa tabliczka tytułowa

Oznaczenie Przedmiot zmian Data Podpis 5 mm (min) objaśnienia instrukcja powołania rys. orientacyjny tabliczka zmian tabliczka tytułowa

Temat nr 6 : Pismo ( PN-EN ISO 3098-0 : 2002 PN-EN ISO 3098-2 : 2002

Zasady ogólne a) odstępy miedzy znakami – dwukrotna grubość linii pisma można zmniejszyć do jednej grubości linii wymiary – wielkość nominalną określa wysokość zarysu wielkich liter 1,8 mm ; 2,5 mm ; 3,5 mm ; 5 mm ; 7 mm ; 10 mm ; 14 mm ; 20 mm c) kąt nachylenia pisma pochyłego – 75o

rodzaje pisma pismo rodzaju A ( proste lub pochyłe ) (14/14)h pismo rodzaju B (proste - zalecane lub pochyłe) (10/10)h

Temat nr 7 : Wymagania dotyczące rzutów ( PN-ISO 128-30:2006) * stosuje się trzy różne metody * metodę oznaczania strzałkami ( zalecana) rzutowanie według metody pierwszego kąta (metoda E ) rzutowanie według metody trzeciego kąta (metoda A)

METODA OZNACZANIA STRZAŁKAMI 1. Postanowienia ogólne rzut dający najwięcej informacji o przedmiocie powinien być stosowany jako widok z przodu lub rysunek główny każdy rzut (oprócz głównego) powinien być jasno zidentyfikowany wielką literą, powtórzoną blisko strzałki identyfikującej kierunek rzutowania

literę umieszcza się nad strzałką lub z prawej strony (zgodnie z kierunkiem czytania ) oznaczone rzuty dopuszcza się umieszczać dowolnie względem rysunku głównego wielkie litery identyfikujące rzuty umieszcza się nad rzutami

A B C D F E A symbol graficzny

2. Wybór rzutów ( łącznie z przekrojami i kładami ) należy ograniczyć liczbę widoków, przekrojów i kładów do niezbędnego minimum unikać niewidocznych zarysów i krawędzi unikać zbytecznego powtarzania szczegółów

3. Rzuty cząstkowe gdy nie ma potrzeby rysowania pełnego rzutu – stosuje się rzut cząstkowy ograniczony linią ciągłą cienką zygzakową przedmioty symetryczne – mogą być rysowane jako część z całości z pokazaniem linii symetrii

X Y 4. Specjalne położenie rzutu gdy jest to konieczne można umieszczać rzut w innym położeniu niż wskazane strzałką identyfikującą należy kolejno podać: identyfikację rzutu ( wielka litera) strzałkę o zarysie łuku c) kąt obrotu X Y

RZUTOWANIE wg METODY PIERWSZEGO KĄTA (b) (e) (f) (c) (d) symbol graficzny

RZUTOWANIE wg METODY TRZECIEGO KĄTA (b) (e) (f) (c) (d) symbol graficzny