Historia fotografii Monika Taistra
FOTOGRAFIA Słowo FOTOGRAFIA pochodzi od greckich słów: - phos, photos – „światło” - grapho – „piszę” Dosłownie „pisanie/ rysowanie światłem”
Camera obscura HISTORIA FOTOGRAFII (z łac. ciemna komnata) składa się z poczernionego wewnątrz pudełka Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór (średnicy 0,3-1 mm) a na drugiej matowa szyba lub kalka techniczna. Promienie światła wpadające przez otwór rysują na matówce odwrócony i pomniejszony obraz.
CAMERA OBSCURA
CAMERA OBSCURA – zastosowanie w malarstwie
HISTORIA FOTOGRAFII camera obscura + materiał światłoczuły = fotografia Pierwszą trwałą fotografią był obraz wyprodukowany w 1826 roku przez Joseph –Niecpohore Niepce, francuskiego wynalazcę. Obraz powstał na wypolerowanej cynkowej płytce pokrytej ropą naftową nazwany potocznie Bitumen of Judea. Produkcja tego zdjęcia wymagała ośmiogodzinnej ekspozycji w słoneczny dzień. Bitum twardnieje się pod wpływem ekspozycji na światło. Nieutwardzony materiał może być zmyty a wyczyszczony, otrzymany w ten sposób negatyw można pokryć tuszem i odcisnąć na papierze tworząc druk.
HISTORIA FOTOGRAFII camera obscura + materiał światłoczuły = fotografia Louis Jacques Daguerre odkrył, że wystawiając srebro na działanie par jodu, a następnie po zrobieniu zdjęcia na opary rtęci, można uzyskać obraz utajony. Obraz utajony to inaczej mówiąc negatyw ale jeszcze przed wywołaniem. Utrwala się obraz poprzez kąpiel w roztworze soli kuchennej. Wynalazek Daguerre'a, nazwany przez autora dagerotypią, został przedstawiony publicznie 19 sierpnia 1839 roku. Datę tę przyjmuje się umownie za dzień narodzin fotografii. Na pokazie zgromadziły się tłumy ludzi i według jednej z ówczesnych gazet radość była tak wielka, iż można to było porównać z euforią po zwycięskiej bitwie.
HISTORIA FOTOGRAFII William Henry Fox Talbott -w 1841 roku opatentował pierwszą na świecie metodę, a której należało otrzymać negatyw,z którego później otrzymywano pozytywową kopię. Proces ten nazwano kalotypią (gr. kalos –piękny) Znany jest on również pod nazwą talbotypii. Metoda Tallbota dawała większe możliwości techniczne. Czas naświetlania skróciła do 5 minut, ponadto można było otrzymać większą liczbę egzemplarzy. Matowa powierzchnia papieru, brązowy ton obrazu, zatarte szczegóły budziły skojarzenia z malarstwem.
Dziękuję… Monika Taistra