Pismo Święte ukazuje nam wiele rodzajów miłości. Jest to m. in Pismo Święte ukazuje nam wiele rodzajów miłości. Jest to m. in. miłość rodzicielska, miłość do bliźniego, miłość człowieka do Boga i Boga do człowieka. Miłość w Biblii, mimo, że czasem bywa trudna, jest ukazana jako coś niezwykłego i wyjątkowego. W „Hymnie o miłości” św. Paweł pisze: „Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości (...) nie unosi się gniewem, nie pamięta złego (...) lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, (...) wszystko przetrzyma.” Z fragmentu tego można wywnioskować, że miłość jest w życiu najwyższą wartością. Miłość wymaga pracy, cierpliwości i czasu. Nie przychodzi sama, trzeba na nią zasłużyć. Jest to coś wyjątkowego. To uczucie, które należy pielęgnować i szanować, bo inaczej nie ma szans na przetrwanie. Bez miłości człowiek byłby niczym. „I choćbym miał dar proroctwa, i znałbym wszystkie tajemnice i wszelką umiejętność, i choćbym miał wszelką wiarę, tak żebym góry przenosił; a miłości bym nie miał, niczym jestem”. To kolejne słowa św. Pawła, które potwierdzają, iż człowiek nie może żyć bez miłości. Gdy kochamy i czujemy, że jesteśmy kochani Kolejne oblicze miłości opisanej w Piśmie Świętym to miłość kobiety do mężczyzny. Miłość dwojga polega przecież nie tylko na „byciu razem”. Trzeba umieć okazać, jak wiele znaczy dla nas druga osoba, wspierać się w trudnych momentach i cieszyć się ze szczęścia bliskiego sercu człowieka. Często uczucie to wymaga poświęceń, ale nie wolno się poddawać.

STARY TESTAMENT Pieśń nad Pieśniami     TYTUŁ      Pieśń nad Pieśniami Salomona PIEŚŃ PIERWSZA1   OBLUBIENICA:  Niech mnie ucałuje pocałunkami swych ust! Bo miłość twa przedniejsza od wina.  Woń twych pachnideł słodka, olejek rozlany - imię twe, dlatego miłują cię dziewczęta.  Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy! Wprowadź mnie, królu, w twe komnaty! Cieszyć się będziemy i weselić tobą, i sławić twą miłość nad wino;

[jakże] słusznie cię miłują [jakże] słusznie cię miłują!  Śniada jestem, lecz piękna, córki jerozolimskie, jak namioty Kedaru, jak zasłony Szalma.  Nie patrzcie na mnie, żem śniada, że mnie spaliło słońce. Synowie mej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic: a ja mej własnej winnicy nie ustrzegłam.  O ty, którego miłuje dusza moja, wskaż mi, gdzie pasiesz swe stada, gdzie dajesz im spocząć w południe, abym się nie błąkała wśród stad twych towarzyszy.

CHÓR:  Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza z niewiast, pójdź za śladami trzód i paś koźlęta twe przy szałasach pasterzy.

OBLUBIENIEC:  Do zaprzęgu faraona przyrównam cię, przyjaciółko moja.  Śliczne są lica twe wśród wisiorków, szyja twa wśród korali.  Wisiorki zrobimy ci złote z kuleczkami ze srebra. OBLUBIENICA:  Gdy król wśród biesiadników przebywa, nard mój rozsiewa woń swoją.  Mój miły jest mi woreczkiem mirry wśród piersi mych położonym.  Gronem henny jest mi umiłowany mój w winnicach Engaddi.  O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja, jak piękna, oczy twe jak gołębice!

OBLUBIENICA: OBLUBIENIEC:  Zaiste piękny jesteś, miły mój, o jakże uroczy! Łoże nasze z zieleni. OBLUBIENIEC:  Belkami domu naszego są cedry, a cyprysy ścianami.

Projekt gimnazjalny w roku szkolnym 2014/15 Opracowali: Weronika Byrtek Adrian Siuda