Styl Gotycki
Architektura gotycka (gotyk) – styl w architekturze europejskiej okresu późnego średniowiecza , od około połowy XIII do początku XVI wieku. Za wzorcowy przykład budynku gotyckiego na ogół uważa się gotycką katedrę choć w rzeczywistości był to również okres rozwoju architektury świeckiej . Architektura gotycka w zamierzeniu jej twórców miała w doskonały sposób odzwierciedlać boską naturę i wielbić Boga.
Styl gotycki charakteryzuje się Strzelistość – dominują kierunki pionowe Łuki krzyżowo-żebrowe Łuki ostre Materiały: cegła, drewno Kolorowe witraże Malowidła i rzeźby uboższe Górna część świątyni symbolizuje niebo, natomiast dolna jest bardzo uboga jeżeli chodzi o malarstwo naścienne - Dużą wartość odgrywało światło, które służyło do kontemplacji piękna (Bóg - światło)
Styl gotycki w Polsce Na ziemie polskie gotyk dotarł wraz z cystersami, którzy zastosowali elementy wczesnogotyckie w 1214 roku m.in. w kościele Cysterek w Trzebnicy. Silniejszym nurtem architektura gotycka zaczęła się rozpowszechniać dzięki zakonom dominikanów i franciszkanów pod koniec pierwszej połowy XIII wieku. Pierwsze elementy nowego stylu są widoczne w budowanej z fundacji Iwo Odrowąża w latach 1226-1250 ceglanej Bazylice św. Trójcy w Krakowie. Kościoły dominikańskie i franciszkańskie, budowane w stylu wczesnogotyckim, charakteryzują się zgodnie z regułą zakonu prostotą formy i brakiem wież, witraż i bogatego wystroju.
Bazylika Świętej Trójcy w Krakowie Witraż Strzelistość Łuki Cegła
Styl gotycki cd. Na kształtowanie się stylu gotyckiego miały duży wpływ przemiany zachodzące wśród mieszczaństwa. Powstawało wiele odrębnych szkół sztuki gotyckiej. Podobnie jak w innych państwach, w polskich miastach także składano zbiorowe zamówienia na budowę nowych kościołów. Niemałą rolę odegrał mecenat królewski. Reforma państwa przeprowadzona w XIV wieku umożliwiła finansowanie wielu inwestycji tego okresu. Okres rządów Kazimierza Wielkiego to czas największego rozkwitu architektury gotyckiej w Polsce. Po raz drugi podobny rozwój miał miejsce w fazie późnogotyckiej, za rządów Kazimierza Jagiellończyka. Obszar Polski południowej, a zwłaszcza rejon Dolnego Śląska, pozostawał w ścisłym kontakcie z budowniczymi Czech.
Gotyckie gargulce Rzeźbione elementy architektoniczne, wystające poza lico muru, które służyły odprowadzaniu wody deszczowej. Przybierały groteskowe formy fantastycznych stworów, paszczy zwierzęcych, zdeformowanych ludzkich twarzy. Były szczególnie popularne we Francji ( np. Katedra Notre-Dame w Paryżu).
Rzeźba Europejska i Polska: EUROPA POLSKA
Przykłady stylu gotyckiego w europie Katedra św. Szczepana w Wiedniu - Austria
Fasada kościoła w opactwie Westminster- Wielka Brytania
Katedra Saint-Ĕtienne w Bourges- Francja
Ratusz Staromiejski w Toruniu- Polsce
Katedra Notre-Dame w Reims- Francja
kościół św. Maurycego i św. Katarzyny w Magdeburgu
Katedra św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu
Malarstwo Malarstwo gotyckie pojawiło się we Włoszech pod koniec XIII w., skąd rozprzestrzeniło się na tereny całej Europy i trwało ponad 200 lat, niekiedy zazębiając się z następującym po nim nurtem renesansu. Cechą malarstwa gotyku był realizm przedstawianych postaci i ich otoczenia. Artyści wywodzący się z tego nurtu z chirurgiczną wręcz precyzją oddawali nawet najdrobniejsze szczegóły i wyjątkowy nacisk kładli na uwydatnianie indywidualnych cech malowanych postaci. Chętnie operowano światłocieniem. Tematem wiodącym w malarstwie gotyckim były sceny sakralne, jako że w życie społeczne było w ówczesnym czasie nierozerwalnie związane z kościołem. Hieronim Bosch - Wędrowiec
Ze względu na brak masowej komunikacji obrazy spełniały nie tylko rolę ozdobną, były też swego rodzaju nośnikiem informacji oraz jednym z elementów propagowania idei chrześcijańskich . Giotto – Rzeź niewiniątek 1303 - 1306