STWORZENIE I UPADEK Lekcja 1 na 6. października 2018

„Potem wyprowadził go na dwór i rzekł: Spójrz ku niebu i policz gwiazdy, jeśli możesz je policzyć! I rzekł do niego: Tak liczne będzie potomstwo twoje.Wtedy uwierzył Panu, a On poczytał mu to ku usprawiedliwieniu” (1 Mojż. 15,5-6)

Jedność i harmonia, którą Bóg zaplanował dla ludzkości, została zakłócona przez grzech. Jednak Bóg pokazał swoją miłość do nas, stwarzając plan przywrócenia jedności. Ostateczne przywrócenie miało nastąpić poprzez dzieło Chrystusa, ale Bóg wybrał ludzi, aby pokazać swoją miłość i łaskę dla świata. Pierwotna jedność Stworzony do miłości Złamanie jedności Od Adama do potopu Wieża Babel Przywrócenie jedności Bóg powołuje Abrahama Izrael jako lud wybrany

STWORZONY DO MIŁOŚCI „I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich” (Rodzaju 1,27) Wszystko co stworzył Bóg było „bardzo dobre” (Rodzaju 1,31). Ziemia, zwierzęta i ludzie współdziałali ze sobą w harmonii. Ludzie, w przeciwieństwie do zwierząt, zostali stworzeni na obraz Boga. Zostali oni stworzeni jako szafarze Stworzenia. Bóg jest miłością (1 Jana 4, 8), więc obraz Boga obejmuje zdolność do miłości. Obraz Boga składa się z dwojga ludzi, mężczyzny i kobiety. Zostali oni stworzeni razem na obraz Boga. Fundamentem tej jedności jest miłość.

OD ADAMA DO POTOPU „Potem rzekł Kain do brata swego Abla: Wyjdźmy na pole! A gdy byli na polu, rzucił się Kain na brata swego Abla i zabił go” (1 Mojżeszowa 4,8) Grzech Adama i Ewy zaburzył harmonię, jedność i miłość pomiędzy mężczyzną a kobietą, ludzkością a stworzeniem, ludzkością a Bogiem. Mężczyzna obwinił kobietę (1Mojżeszowa 3,12) Przyroda została skażona (1Mojżeszowa 3,17-18) Kain zabił Abla (1Mojżeszowa 4,8) Ludzkość została całkowicie zdeprawowana (1Mojżeszowa 6,5) Potop niemal zakończył historię ludzkości (1Mojżeszowa 6,7) Jednak Bóg wybrał Resztkę (Noego i jego rodzinę) i dał ludzkości drugą szansę. Tęcza przypomina, że Bóg wciąż chce wypełnić swój pierwotny plan wobec nas.

WIEŻA BABEL „Dlatego nazwano je Babel, bo tam pomieszał Pan język całej ziemi i rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi” (1 Mojżeszowa 11,9) Ludzie próbowali osiągnąć jedność bez Boga. Doprowadziło to do kultu bożków i samouwielbienia. Bóg powstrzymał tę fałszywą jedność przez utworzenie różnorodnych języków. Grzech spowodował rozłam między ludźmi i zakłócenie pierwotnego planu Bożego. Grzech wywołał: Zamieszanie w kwestii kultu. Powszechne rozprzestrzenianie się zła i niemoralności na ziemi. Podział ludzkości na wiele różnych kultur, języków i ras.

BÓG POWOŁUJE ABRAHAMA Był posłuszny. „I wypełniło się Pismo, które mówi: I uwierzył Abraham Bogu i poczytane mu to zostało ku usprawiedliwieniu, i nazwany został przyjacielem Boga.” (Jakub 2,23) Bóg próbował przywrócić jedność po raz trzeci przez powołanie Abrahama. Abraham jest ojcem wszystkich wierzących. Możemy nauczyć się niektórych podstawowych pojęć jedności wśród chrześcijan z jego przykładu: Był posłuszny. Jego nadzieja oparta była na Bożych obietnicach. Wierzył, że Bóg jest w stanie wypełnić swoje obietnice; miał mieć tyle potomstwa co gwiazd na niebie. Ufał w Boży plan zbawienia.

IZRAEL JAKO LUD WYBRANY „Nie dlatego, że jesteście liczniejsi niż wszystkie inne ludy, przylgnął Pan do was i was wybrał, gdyż jesteście najmniej liczni ze wszystkich ludów.Lecz z miłości swej ku wam i dlatego że dochowuje przysięgi, którą złożył waszym ojcom ...” (Powt. Prawa 7,7-8) Bóg wybrał Izrael jako swój lud, ponieważ ich kochał. Nie zrobili nic, co mogłoby ich zakwalifikować do tego wyboru. Bóg użył Izraela, aby głosić swoje przesłanie o odkupieniu całej ludzkości. Dał im wszystkie duchowe narzędzia, których potrzebowali, aby spełnić ten cel. Kościół chrześcijański jest nowym Izraelem. Musimy zrozumieć, że nie mamy nic, czym moglibyśmy się pochwalić przed Nim. Bóg wybrał nas, abyśmy byli jedno z Nim, ponieważ nas kocha (List do Galacjan 3,28)

„Najbardziej przekonywującym argumentem, jaki możemy dać światu wykonując misję Chrystusa, jest to, że jesteśmy w doskonałej jedności. Taka jedność, jaka istnieje między Ojcem i Synem, ma się przejawiać wśród wszystkich, którzy wierzą w prawdę. Ci, którzy w ten sposób są zjednoczeni w bezwarunkowym posłuszeństwie Słowu Bożemu, będą napełnieni mocą. Gdyby wszyscy całkowicie poświęcili się Panu i przez uświęcenie prawdy żyli w doskonałej jedności, to jakże przekonująca siła towarzyszyłaby głoszeniu prawdy! Jakże smutne jest to, że tak wiele kościołów błędnie przedstawia uświęcający wpływ prawdy, ponieważ nie przejawiają zbawczej łaski, która uczyniłaby je jednością z Chrystusem, tak jak Chrystus jest jedno z Ojcem! Jeśli wszyscy objawią jedność i miłość, które powinny istnieć wśród braci, moc Ducha Świętego będzie przejawem jego zbawczego wpływu. Nasza moc zbawiania dusz będzie współmierna do naszej jedności z Chrystusem.” E.G.W. (Manuskrypt 88, 1905, „Jedno, tak jak my jesteśmy jedno”)