EXCEL Wykład 4

Wykresy Aproksymacja (linia trendu) Dostępne są następujące linie trendu: Liniowa, logarytmiczna, wielomianowa (do 6 st.) Potęgowy Wykładniczy Średnia ruchoma Zakładka opcje umożliwia: Wypisanie na wykresie równania i wsp. korelacji Dokładność – prawy klik w równanie, formatuj etykiety danych, liczby

Łączenie danych miedzy arkuszami i zeszytami Przy konstruowaniu równań w arkuszu można korzystać z odwołań do innych arkuszy. Odwołanie będzie miało oznaczenia uzupełnione o nazwę arkusza, np.: Arkusz2!A3 Można także stosować odwołania do innych zeszytów, np.:[zad2.xls]arkusz2!$A$11 UWAGA: zeszyt źródłowy musi mieć już ustaloną nazwę (być już zapisany)

Wklej specjalnie Wklej Operacje: Formuły – ignoruje format Wartości – wkleja tylko wyniki obliczeń bez wzorów, formatów Formaty – kopiuje tylko formaty komórek Sprawdzenie poprawności – nie wykona wklejenia z błedem Wszystko poza obramowaniem Operacje: dodaje, odejmuje, mnoży lub dzieli zawartość komórek docelowych przez wklejane Transpozycja (wiersz na kolumnę lub kolumnę na wiersz ) Pomijaj puste – nie wkleja pustych komórek

Wklej łącze – powoduje powstanie dynamicznego połączenia pomiędzy zeszytem a wklejonym obiektem.

Szukaj wyniku Prosta procedura iteracyjnego znajdowania niewiadomej spełniającej warunek będący jej funkcją Metoda: Menu: narzędzia/szukaj wyniku Wskazać komórkę celu – tę w której ma pojawić się pożądana wartość (Ustaw komórkę) Podać wartość jaką ma przyjąć komórka (Wartość:) Wskazać komórkę, której zmienianie powoduje zmianę w komórce celu (Zmieniając komórkę:)

Solver Zaawansowane narzędzie pozwalające na rozwiązywanie skomplikowanych problemów optymalizacyjnych i układów równań. Po instalacji Excela jest niedostępny. Należy go dodać: menu: Narzędzia/Dodatki

Komórka celu: w niej pojawia się wynik działania Solvera Równa: określa cel procedury: znalezienie maksymalnej wartości jaką może przyjąć komórka celu minimalnej wartości konkretnej wartości wpisanej w okienko Komórki zmieniane: jedna lub więcej komórek wpływających na wartość w komórce celu Warunki ograniczające – pozwalają na poszukiwanie rozwiązania w ograniczonych przedziałach zmienności zmiennych niezależnych (komórek zmienianych)

Warunek ograniczający Umożliwia określenie zakresu zmienności w komórce zmienianej. Komórka zmieniana może być <= od pewnej wartości >= od pewnej wartości = pewnej wartości Int – całkowita Bin - binarna "Pewna wartość" może być liczbą lub odwołaniem do komórki [OK.] dodaje warunek i zamyka okno [Dodaj] nie zamyka okna

OPCJE Umożliwiają: Ograniczenie czasu obliczeń Ograniczenie liczby iteracji Określenie dokładności –różnicy między wartością obliczoną o docelową Określenie tolerancji – na ile procent rozwiązanie odbiega od wartości pożądanej; dotyczy zagadnień z wartościami całkowitymi w komórkach Określenie zbieżności – względnej zmiany wyniku w 5 ostatnich krokach; dotyczy zagadnień nieliniowych Przyjmij liniowy – przyspiesza znalezienie rozwiązania zagadnień liniowych Przyjmij nieujemne – wartości w komórkach zmienianych są >=0 Automatycznie skaluje dane jeżeli różnią się o wiele rzędów od wyników Pokaż wyniki iteracji – zatrzymuje po każdym kroku iteracyjnym

Estymaty: sposób określenia pierwszych przybliżeń w kolejnym kroku Styczna – ekstrapolacja liniowa, styczna w poprzednim punkcie Kwadratowa – ekstrapolacja kwadratowa – dokładniejsza w zagadnieniach nieliniowych Pochodne: sposób obliczania pochodnej W przód szybsze ale mniej dokładne Centralne – więcej obliczeń ale większa dokładność metody. Do stosowania przy szybkich zmianach wartości Szukanie: określa algorytm poszukiwania rozwiązania Newtona – szybkozbieżna ale wymagająca dużo pamięci Gradientu sprzężonego – wolniej zbieżna ale mniej „pamięciożerna”. Do stosowania, gdy kolejne iteracje m.Newtona przynoszą niewielki postęp

Metoda stosowania Solvera Jako pierwsze należy wpisać wartości startowe poszukiwanych zmiennych Wpisać odpowiednie równanie/a, prowadzące do jednej wartości liczbowej (wyniku) zależnej od wszystkich komórek z wartościami startowymi Uruchomić Solvera. Wskazać jako komórkę celu komórkę zawierającą wartość z p. 2 Wybrać rodzaj operacji (min., max., wartość) Wskazać wszystkie komórki wpływające na komórkę celu (z p.1) (jeżeli nie są obok siebie wskazując trzymać naciśnięty [ctrl]) Opcjonalnie wpisać ograniczenia i ustawić OPCJE Uruchomić Solvera.

Przykład Znaleźć rozwiązanie układu równań: W zakresie x od –2 do 0 oraz y od 3 do 5