SŁOWO ŻYCIA Kwiecień 2014

„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.” (J 13,34)

Jezus wypowiedział te słowa przed męką Jezus wypowiedział te słowa przed męką. Są one równocześnie pożegnaniem i testamentem.

Pomyśl więc, jak są ważne!

Potraktuj je więc poważnie. Jeśli nie zapomina się słów, które przed śmiercią mówi ojciec, to cóż dopiero słów Boga! Potraktuj je więc poważnie.

„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.”

Jezus idzie na śmierć i w wypowiadanych przez Niego słowach czuje się już, że bliskie jest odejście. Jego zbliżająca się śmierć wymaga przede wszystkim rozwiązania pewnego problemu. Co może On uczynić, aby pozostać wśród swoich i dalej prowadzić Kościół?

Wiesz, że Jezus jest obecny w sakramentach; na przykład staje się obecny w Eucharystii, w czasie Mszy św.

Ale Jezus jest obecny również tam, gdzie panuje miłość wzajemna Ale Jezus jest obecny również tam, gdzie panuje miłość wzajemna. Powiedział On rzeczywiście: „Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje (a to jest możliwe tylko przez miłość wzajemną), tam jestem pośród nich”. (Mt 18,20)

A zatem jest On obecny w tej tylko wspólnocie, której więzią jest miłość wzajemna.

Poprzez tę wspólnotę może dalej objawiać się światu i nań wpływać.

Czyż to nie wspaniałe? Czy nie masz ochoty zacząć natychmiast żyć tą miłością razem z innymi chrześcijanami, twoimi bliźnimi?

Św. Jan, przytaczający te słowa, widzi w miłości wzajemnej najistotniejsze przykazanie Kościoła, którego powołaniem jest być wspólnotą, być jednością.

„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.”

Jezus mówi dalej: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.” (J 13,35)

Zatem prawdziwym znakiem rozpoznawczym uczniów Chrystusa jest to, że żyją we wzajemnej miłości. Po tym można rozpoznać chrześcijan. Jeśli tego brakuje, świat nie widzi już Jezusa w Kościele.

„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.”

Miłość wzajemna buduje jedność. A co sprawia jedność Miłość wzajemna buduje jedność. A co sprawia jedność? Jezus mówi dalej: „... aby wszyscy stanowili jedno, ... aby świat uwierzył...”. (J 17,21)

A więc jedność, która objawia obecność Jezusa, przyciąga do Niego świat. Świat wierzy w Niego patrząc na jedność, patrząc na miłość wzajemną.

„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.”

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus nazwał to przykazanie również „swoim”. Jest „Jego”, a więc jest Mu szczególnie drogie.

Nie możesz go zatem traktować jako jednego z wielu przykazań, jeszcze jednej reguły czy zasady. Jezus chce ci tutaj pokazać, jak masz żyć, chce powiedzieć, na czym masz oprzeć swoje istnienie.

Dla chrześcijan pierwszych wieków przykazanie to było podstawą życia Dla chrześcijan pierwszych wieków przykazanie to było podstawą życia. Św. Piotr mówił: „Przede wszystkim miejcie wytrwałą miłość jedni ku drugim” (1 P 4,8).

Zanim zaczniesz pracować, uczyć się, zanim wyjdziesz na Mszę św Zanim zaczniesz pracować, uczyć się, zanim wyjdziesz na Mszę św., zanim zaczniesz robić cokolwiek, sprawdź czy między tobą a tym, kto z tobą żyje, jest miłość wzajemna. Jeśli tak jest – wtedy wszystko nabiera wartości. Bez tego fundamentu nic się przed Bogiem nie liczy.

„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.”

Jezus mówi również, że jest to przykazanie „nowe”. Co to znaczy? Czy to przykazanie było dotąd nieznane? Nie. „Nowe” to znaczy dla „nowych czasów”. O co więc chodzi?

Jezus umarł za nas, więc ukochał nas w najwyższym stopniu Jezus umarł za nas, więc ukochał nas w najwyższym stopniu. Jego miłość była i jest „boska”. Mówi: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem”. Umiłował nas więc taką samą miłością, jaka istnieje między Nim a Ojcem.

Jesteś człowiekiem, nie masz więc takiej miłości jak On. Taką samą miłością i my powinniśmy się kochać wzajemnie, aby wypełnić „nowe” przykazanie. Jesteś człowiekiem, nie masz więc takiej miłości jak On.

Ale bądź szczęśliwy, ponieważ będąc chrześcijaninem otrzymujesz ją Ale bądź szczęśliwy, ponieważ będąc chrześcijaninem otrzymujesz ją. Duch Święty wypełnia nią twoje serce i serca wszystkich wierzących.

Dzięki tej jednej jedynej miłości Bożej, którą posiadamy, istnieje podobieństwo pomiędzy Ojcem, Synem a nami, chrześcijanami. Ta właśnie miłość wszczepia nas w Trójcę Świętą. Ta miłość czyni nas dziećmi Boga.

Właśnie ta miłość łączy niebo z ziemią Właśnie ta miłość łączy niebo z ziemią. Przez tę miłość wspólnota chrześcijan wchodzi w sferę Boga, a ta Boża rzeczywistość istnieje na ziemi tam, gdzie chrześcijanie kochają się wzajemnie.

Czy cię to nie pociąga? Czyż życie chrześcijan nie wydaje ci się piękne i fascynujące?

„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.” Tekst: Chiara Lubich 1980. Grafika: Anna Lollo we współpracy z ks. Placido D’Omina (Sycylia - Włochy) * * * Ten komentarz do Słów życia jest tłumaczony na 96 języków i dialektów, dociera do kilku milionów ludzi na całym świecie za pośrednictwem druku, radia, telewizji i Internetu - więcej informacji na http://focolare.pl Plik PPS jest tłumaczony na wiele języków i dostępny na stronie www.santuariosancalogero.org