Żytomierz w życiu i twórczości Józefa Ignacego Kraszewskiego Przygotowała Anna Semenec

Józef Ignacy Kraszewski (ur. 28 lipca 1812 w Warszawie, zm. 19 marca 1887 w Genewie) polski pisarz, publicysta, wydawca, historyk, działacz społeczny i polityczny, autor z największą liczbą wydanych książek i wierszy w historii literatury polskiej. Pseudonimy literackie: Bogdan Bolesławita, Kaniowa, Dr Omega, Kleofas Fakund Pasternak, JIK, B.B. i inne.

Herb rodziny Kraszewskiego -Jastrzębiec Rodzice mieszkali na Grodzieńszczyźnie w swoim majątku Dołhe koło Prużany. Rodzina pieczętowała się herbem Jastrzębiec, którego praprzodkom rodów herbowych poświęcił później powieść Boleszczyce

Od 1853 do 1860 roku mieszkał w Żytomierzu Był m.in. kuratorem szkół polskich (o ograniczonych kompetencjach), dyrektorem Teatru Żytomierskiego (od 1856), dyrektorem Klubu Szlacheckiego, prezesem Towarzystwa Dobroczynności. W Żytomierzu, będącym w tym okresie 40-tysięcznym miastem, ośrodkiem życia społecznego i towarzyskiego polskiej szlachty oraz siedzibą carskich władz gubernialnych, Kraszewski pełnił szereg funkcji i godności. Najpierw został wybrany kuratorem gimnazjum żytomierskiego, potem dyrektorem zawiązanego w r. 1857 Towarzystwa Dobroczynności, wreszcie kierownikiem Komitetu Statystycznego i dyrektorem teatru Cieszył się jednocześnie rosnącą sławą jako pisarz.

To jest dom w którym żył J.I. Kraszewski pod czas pobytu w Żytomierzu

Dwujęzyczna ukraińsko-polska tablica upamiętniająca pobyt Kraszewskiego w Żytomierzu przy ulicy Berdyczowskiej (obecnie ul. Lubarska)  Teraz na tym domu mieści się dwujęzyczna ukraińsko-polska tablica upamiętniająca pobyt Kraszewskiego w Żytomierzu

Teatr Żytomierski Teatr Żytomierski (teraz Filarmonia) znajduje się w gmachu dawnego teatru dramatycznego. Założony na pieniądze miejscowej szlachty polskiej ze znaczącym wkładem w jego budowę w drugiej połowie XIX wieku Józefa Ignacego Kraszewskiego. W tym czasie takiego pomieszczenia teatru nie było nawet w Kijowie. W tle Żytomierska wieża wodna – zabytek architekturny.

Dzięki Kraszwskiemu Żytomierz gościł znakomitych artystów z Polski i całej Europy, a do rewolucji bolszewickiej był znanym ośrodkiem kultury polskiej. Dzięki niemu Żytomierz gościł znakomitych artystów z Polski i całej Europy, a do rewolucji bolszewickiej był znanym ośrodkiem kultury polskiej. W 2012 roku budynek doczekał się pierwszego od czasów sowieckich gruntownego remontu i pod koniec września z udziałem przewodniczącego obwodowej administracji odbyły się uroczystości z okazji ukończenia głównego etapu prac renowacyjnych. Na fasadzie filharmonii, przy głównym wejściu, wiesie tablica upamiętniająca udział Józefa Ignacego Kraszewskiego w budowie i działalności żytomierskiego teatru.

„Brzegi Teterowa” koło Żytomierza. Litografia J. I. Kraszewskiego z r Pobyt Józefa Ignacego Kraszewskiego w Żytomierzu przypomina (obok wspomnianej tablicy) jedna z formacji skalnych znajdujących się w jarze rzeki Teterew przepływającej przez to miasto. W jego malowniczym krajobrazie Kraszewski często szukał natchnienia i chwili spokoju.

Tak wyglądał Rynek Żytomierza pod czas pobytu Kraszewskiego w nim

To jest kościoł jezuitów

To katedra. Te trzy zdjęcia wziętę z albomu poświęconemu J. I To katedra. Te trzy zdjęcia wziętę z albomu poświęconemu J.I. Kraszewskiemu na jego 200-lecie

Wieczory Wołyńskie Ta ksiąźka poświęcona wołyniu wielokrotnie przemierzanemu, oglądanemu, kochanemu który jest bohaterem tej wieczornej opowieści. Wieczory wołyńskie stały się zapisem poglądów, troski, obserwacji ludzi, ale i opisaniem turystycznym, przewodnikowym Wołynia ze szczególną uwagą zwróconą na Żytomierz, lecz i obserwacji tego, co dzieje się na innych rozdzielonych polskich ziemiach.

„Ja nie jestem ponо ani literatem, ani artystą, choć piszę wiele i kocham wszelkie piękno, ja jestem człowiekiem mojego wieku, dzieckiem narodu mego, i gdybym miał nawet jeniusz, starłbym go na proch, rozszarpał na kawałki i podesłał pod nogi ludzkości, pod stopy ojczyzny, aby się o kamień nie zraniły”. (J.I.Kraszewski)

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!