Średniowieczny proces skargowy Zajęcia nr 7 – 21 listopada 2017 r.
Definicja procesu skargowego Proces skargowy to takie postępowanie prawne, w którym inicjatywa wszczęcia procesu przysługuje stronom toczącym spór przed sądem. Proces skargowy można przeciwstawić procesowi inkwizycyjnemu. Model proces skargowego jest elementem modelu procesu mieszanego.
Historia procesu skargowego Proces skargowy występował już w cywilizacjach starożytnych (pierwotnych) – np. w Państwie Babilońskim Wzmianki o procesie skargowym można znaleźć w dawnym prawie greckim, tj. prawie ateńskim. Obowiązywał także w okresie Republiki Rzymskiej (okres klasyczny) Od schyłku Ces. Rzym. aż do rewolucji francuskiej dominował proces inkwizycyjny
Proces skargowy - rozwój Od wczesnego średniowiecza w prawie ludów dominowała germańska zasada dochodzenia roszczeń przez samego pokrzywdzonego lub jego ród. Brak efektywnej kontroli organów państwowych nad terytorium powodowało brak możliwości ścigania z urzędu, ani postępowania przed sądem państwowym.
Istotna cecha modelu skargowego – brak rozróżnienia spraw cywilnych i karnych. Obie gałęzie prawa były traktowane identycznie. Początki dyferencjacji to dopiero wiek XIII, a ostatecznie czasy nowożytne. Ośrodkiem, który zainicjował podział procesu na karny i cywilny był kościół rzymsko-katolicki i tworzone przez niego prawo kanoniczne.
Cechy procesu skargowego Zasada skargowości Zasada kontradyktoryjności Zasada jawności i ustności + zasada formalizmu procesowego Legalna teoria dowodowa Brak środków odwoławczych poza Naganą Zasada stanowości Brak zasady domniemania niewinności Brak zasady in dubio pro reo Brak prawa do obrony
Terminy powiązane Przysięga Ordalia Bliższość dowodu Świadek Wyrok