2017-Rok Tadeusza Kościuszki

Dzieciństwo Tadeusza Tadeusz Kościuszko urodził się 4 lutego1746 w Mereczowszczyźnie a zmarł 15 października 1817 roku w Solurze. Był on czwartym dzieckiem pułkownika Ludwika Tadeusza i Tekli Kościuszko z domu Ratomskiej Od 1755 roku kształcił się w szkole pijarów w Lubieszewie W 1760 roku został osierocony i musiał przerwać naukę Kontynuował naukę w Szkole Rycerskiej dzięki wsparciu rodziny Czartoryskich.

Młodość Tadeusza Uzyskał królewskie stypendium na studia sztuk pięknych w Paryżu. Prywatnie studiował także inżynierię wojskowa. Tadeusz wrócił do kraju 1775roku Wyjechał z kraju 1776 roku przez spory z bratem o majątek. Po długiej i trudnej podróży osiadł w Ameryce. Otrzymał pracę 18 października 1777 roku jako pułkownik Armii Kontynentalnej

Pobyt w Ameryce Na wiosnę 1777 Kościuszko został wysłany na północ nad granicę kanadyjską Awansował w 13 października 1783 na generała brygady armii amerykańskiej. Na rozkaz Washingtona budował forty w Filadelfii i West Point. W 1777r dzięki umocnieniom wojska przez Tadeusza Amerykanie wygrali pierwszą bardzo ważną wojnę pod Saratogą. Kościuszko zasłynął jako inżynier-fortyfikator Saratogi, gdzie po raz pierwszy zastosował fortyfikacje typu fortowego. Tadeusz dostał szable na której było napisane: „ Ameryka i Washington przyjacielowi swemu, Tadeuszowi Kościuszce”, oraz parę pistoletów. Wyjechał z Ameryki po 1784 roku.

Szabla podarowana przez Washingtona

Pistolety podarowane przez Washingtona

Pobyt Tadeusza w Polsce Osiadł w wiosce rodzinnej i mimo trudnych warunków obniżył chłopom pańszczyznę. W 1789 uzyskał patent generalski i pensję 12 tysięcy rocznie Podczas wojny w Obronie Konstytucji 3 Maja dowodził jedną z trzech dywizji koronnych. Przystąpił także do konspiracji przeciw Targowicy Był jednym z twórców idei Insurekcji 24 marca 1794 roku na rynku w Krakowie złożył narodowi uroczystą przysięgę i rozpoczął powstanie.

Przysięga w Krakowie "Ja, Tadeusz Kościuszko, przysięgam w obliczu Boga całemu Narodowi Polskiemu..."

4 kwietnia 1794 roku pod Racławicami 4 tysiące żołnierzy i 1920 kosynierów stanęło twarzą w twarz z 2900 Rosjanami Po trzech godzinach walki 320 kosynierów zdobywa rosyjskie armaty. Po przegranej bitwie pod Maciejowicami 10 października 1794 Kościuszko został wzięty do niewoli i uwięziony w twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu Odzyskał wolność po śmierci Katarzyny II w 1796. Złożył wiernopoddańczą przysięgę carowi Pawłowi I Romanowowi, w zamian za co car wypuścił 20 000 Polaków.

Bitwa pod Racławicami

Po odzyskaniu wolności pojechał do Ameryki by odzyskać zaległy żołd i posiadłość ziemską. Sprzedaż majątku zlecił Jeffersonowi. Pieniądze przeznaczył na wykup i uwolnienie murzyńskich niewolników. Jefferson nie dotrzymał obietnicy Prezydent USA Thomas Jefferson mówił o polskim bohaterze: „Był najczystszym synem wolności jakiego poznałem i to wolności dla wszystkich, a nie tylko dla nielicznych i bogatych”.

Odznaczenia i medale Kościuszko otrzymał order Virtuti Militari za wspaniałe zasługi w bitwach: pod Włodzimierzem (7 lipca 1792) pod Dubienką (18 lipca 1792) pod Zieleńcami ( 18 czerwca 1792)

Order Orła Białego Za odparcie około trzykrotnie silniejszego wojska rosyjskiego po walkach na linii Bugu został odznaczony Orderem Orła Białego. Order Orła Białego – najstarsze i najwyższe odznaczenie państwowe Rzeczypospolitej Polskiej nadawane za znamienite zasługi cywilne i wojskowe dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej, położone zarówno w czasie pokoju, jak i w czasie wojny. Nie dzieli się na klasy. Nadawany jest najwybitniejszym Polakom oraz najwyższym rangą przedstawicielom państw obcych.

Kres życia Pod koniec życia wyjechał do Szwajcarii gdzie zmarł w 1817 roku. Ciało Kościuszki  przewieziono w 1818 roku do Krakowa, spoczywa obok ks. Józefa Poniatowskiego.  Jest to jeden z najbardziej znanych bohaterów na całym świecie. Są mu poświęcone pomniki, nazwy  ulic i miejscowości a nawet Góra Kościuszki w Australii.

Kopiec Kościuszki w Krakowie Bohater został wyróżniony przez Naród Polski w sposób wyjątkowy, który to w latach 1820 -1823 usypał na wzgórzu bł. Bronisławy wzniosły Kopiec jako pomnik – mogiłę – znak wiecznotrwały, pod nadzorem  „Komitetu Zarządzającego Budową Kopca Kościuszki”, który  trwa nieprzerwanie do dnia dzisiejszego pod nazwą Komitet Kopca Kościuszki w Krakowie.

Bibliografia Strony internetowe: http://www.kuriergalicyjski.com/historia/postacie/101-k/1679- kociuszko-bohater-z-prawosawnego-rodu https://pl.wikipedia.org/wiki/Order_Or%C5%82a_Bia%C5%82e go https://wpolityce.pl/polityka/188516-ja-tadeusz-kosciuszko- przysiegam-w-obliczu-boga-calemu-narodowi-polskiemu-220- rocznica-insurekcji-kosciuszkowskiej http://dzieje.pl/postacie/tadeusz-kosciuszko-1746-1817 https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Ko%C5%9Bciuszko#Wyj azd_do_Ameryki http://warszawa.wikia.com/wiki/Tadeusz_Ko%C5%9Bciuszko http://www.kopieckosciuszki.pl/pl/tadeusz-kosciuszko http://www.historia.uwazamrze.pl/artykul/924778

Dziękuję za uwagę Izabela Korzeniewska